Ξεκινάω από θέση αρχής που εκφράζει και την «Δημοκρατική Φωνή» σε μια χρονική στιγμή κρίσιμη που δεν πρέπει να υπάρχει ουδετερότητα και βέβαια στρογγυλέματα και ναι μεν αλλά. Ο εμβολιασμός είναι απαραίτητος και πρέπει να γίνει για να αναχαιτίσουμε και να αντιμετωπίσουμε την πανδημία να πάρουμε πίσω τις ζωές μας, τις ελευθερίες μας.
Από την άλλη πλευρά όμως υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της πειθούς και του καταναγκασμού. Η υπέρτατη αρχή πρέπει να είναι η πειθώ γιατί οι απαγορεύσεις και οι αποφάσεις και τα μέτρα αστυνομικού τύπου φέρνουν και τα αντίθετα αποτελέσματα.
Η παρούσα εφημερίδα στηρίζει ξεκάθαρα το πρόγραμμα εμβολιασμού και άρα τις επιταγές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα δεχόμαστε όλα αδιαμαρτύρητα και χωρίς σκέψη.
Όμως τώρα είναι ώρα μάχης για να πείσουμε όσους συνειδητά επιμένουν να μην εμβολιάζονται και ασπάζονται θεωρίες συνωμοσίας. Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Εχουν παιδιά και οικογένειες. Ζουν και κινούνται ανάμεσά μας. Πάρα πολλοί θεωρούνται ευυπόληπτοι πολίτες. Είναι πρόσωπα που δεν πιστεύεις ότι μπορούν να άγονται και να φέρονται από τους διάφορους τσαρλατάνους. Είναι πρόσωπα που κανείς δεν ανέμενε να έχουν ακραίες συνωμοσιολογικές απόψεις. Πολλοί εξ αυτών είναι πρόσωπα μέσης ή και ανώτερης μόρφωσης και δεν αναφερόμαστε σε άτομα με στοιχειώδη εκπαίδευση και χαμηλής αυτοεκτίμησης.
Ταυτίζονται ετερόκλητα πρόσωπα με ακραίες και το κυριότερο επικίνδυνες απόψεις, όχι απλά για τη Δημοκρατία μας, όπως το έχουμε δει παλαιότερα, αλλά για την ίδια μας την ζωή. Γιατί εάν είσαι απέναντι στην επιστήμη διαπράττεις έγκλημα, εκτός και εάν θέλουμε να επιστρέψουμε στο σκοταδισμό του Μεσαίωνα.
Είναι ανάγκη να περιθωριοποιηθούν οι κάθε λογής τσαρλατάνοι. Να αναδειχθεί η ευθύνη όλων μας, όχι μόνο απέναντι στον εαυτό μας, αλλά και έναντι του κοινωνικού συνόλου. Είναι ώρα ευθύνης για όλους, σε όποιο σημείο του πολιτικού, κοινωνικού, πολιτιστικού χάρτη βρίσκονται.
Οι Δημοκρατίες δεν μπορούν να στηρίζονται σε επιτηρήσεις, συνεχείς ελέγχους και παρακολουθήσεις αλλά και περιορισμών δικαιωμάτων.
Είναι χρέος όλων να αποτραπεί η επιστροφή στο Μεσαίωνα και σε σκοταδιστικές απόψεις. Στην πυρά -μεταφορικά- όχι οι τσαρλατάνοι, αλλά οι ιδέες τους με ενίσχυση του μετώπου της λογικής, της υπευθυνότητας και πάντα στο πλευρό της επιστήμης.
Την ίδια στιγμή όμως υπάρχει προβληματισμός για την υποχρεωτικότητα των εμβολίων και τίθενται μια σειρά ερωτημάτων, όπως π.χ. κατά πόσο κινδυνεύουν οι ελευθερίες μας. Ποιος είναι ο βαθμός προσωπικής ελευθερίας; Που αρχίζει η παραβίαση προσωπικών δεδομένων; Υφίσταται η έννοια της ελεύθερης προσωπικότητας και της βούλησης;
Πολλά μπορεί να τεθούν προς ερώτηση και εξίσου περισσότερες θα είναι οι επιφυλάξεις, οι απορίες, όπως επίσης μεγάλος παραμένει ο προβληματισμός σε παγκόσμιο επίπεδο αυτή την περίοδο.
Χωρίς διάθεση συνωμοσιολογίας, υφίσταται μείζον θέμα που πρέπει όσο είναι νωρίς να αντιμετωπιστεί πλην αρχίσει να παγιώνεται μια κατάσταση που θα εξουδετερώνει σταθερές δεκαετιών στο πεδίο των δικαιωμάτων.
Αρκεί κανείς να διαβάσει τι λέει ο ΟΗΕ (κάλεσε προ ημερών όλες τις χώρες να σέβονται το κράτος δικαίου παρά την πανδημία, περιορίζοντας τον χρόνο ισχύος των έκτακτων μέτρων, προκειμένου να αποφευχθεί μια ‘‘καταστροφή’’ στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων) και άλλοι φορείς και οργανισμοί.
Στην πρώτη φάση της πανδημίας να θυμίσω ότι, στη σκιά των κινήσεων της κυβέρνησης της Ουγγαρίας υπό τον Ορμπαν, δεκατρία μέλη της Ε.Ε. –και η Ελλάδα- με κοινή τους δήλωση εξέφρασαν την ανησυχία τους για τα έκτακτα μέτρα λόγω της πανδημίας και για το κατά πόσο αυτά θα μπορούσαν να παραβιάσουν το κράτος δικαίου, τις δημοκρατικές αρχές και τα βασικά πολιτικά δικαιώματα. Να σημειωθεί ότι στην Γερμανία προ ημερών η Καγκελάριος Μέρκελ είπε ότι είναι κατά της υποχρεωτικότητας των εμβολίων.
Είναι σαφές ότι οι Δημοκρατίες δεν μπορούν να στηρίζονται σε επιτηρήσεις, συνεχούς ελέγχους και παρακολουθήσεις, αλλά και περιορισμούς που υπερβαίνουν το Σύνταγμα στο όνομα του κοινωνικού καλού.
Το ζητούμενο είναι να μην εθιστούμε στην ιδέα της καλής παρακολούθησης και του περιορισμού ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών με πρόσχημα την προστασία του υπέρτατου δημοσίου αγαθού, της υγείας.
Η ιδιωτικότητα και η αυτονομία είναι η τεράστια περιουσία όλων και δεν είναι απλά ζήτημα επιβίωσης, αλλά να επιβιώσουμε ως οι εαυτοί μας. Απλά όχι καταναγκασμός, αλλά να ενισχυθεί η δύναμη της πειθούς!