Ξαφνικά, εκεί που συζητούσαμε για τις βουλευτικές εκλογές, μπήκαν στο προσκήνιο τα ονόματα που ακούγονται στο παρασκήνιο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ξαφνικά, άρχισαν να κινούνται πολλοί και πολλές με το βλέμμα στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Θετικό είναι αυτό και βέβαια καλύτερο θα είναι να ξέρουμε έως τα Χριστούγεννα και τα ονόματα των υποψηφίων για να καταλάβουμε και το πρόγραμμά τους και να γίνουν πιο γνωστοί στους ψηφοφόρους.

Βέβαια, στο δρόμο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αν και έχουμε ένα χρόνο περίπου έως τις κάλπες, το μείζον δεν είναι τα ονόματα, αλλά το κρίσιμο είναι οι προτάσεις, οι ιδέες και το όραμα. Μέχρι και τις προτελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές, γινόταν μεγάλη μάχη τόσο μεταξύ των υποψηφίων όσο και μέσα στους κομματικούς μηχανισμούς για το που θα δοθεί το «χρίσμα» προκειμένου τα κόμματα να βαφτίσουν τα αποτελέσματα εκλογικές τους νίκες και να τα εκμεταλλευτούν στην πολιτική σκακιέρα.

Αν και σε ορισμένες αναμετρήσεις το σκηνικό άλλαξε, πάντα όμως με τα πολιτικά κόμματα να έχουν τον πρώτο λόγο. Αυτή η τακτική των κομμάτων της πολιτικής ελίτ εδραζόταν στην κυρίαρχη νοοτροπία ότι η τοπική αυτοδιοίκηση ήταν το φέουδο τους και οι τοπικοί άρχοντες κομματικοί φεουδάρχες.

Έτσι η «έρμη» Τοπική Αυτοδιοίκηση κολλημένη στη λάσπη του παλαιοκομματισμού, συγκέντρωσε αναπόφευκτα τις παθογένειες της κεντρικής πολιτικής σκηνής και σε πολλές περιπτώσεις καθοδηγούμενη από ανεπαρκείς και αναποτελεσματικούς τοπικούς άρχοντες, αποδείχθηκε ανίκανη να αντιμετωπίσει όπως θα έπρεπε τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας τα οποία συσσωρεύονταν διογκούμενα. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν περίτρανα τον κανόνα.

Το ερώτημα που τίθεται επιτακτικά και η ευθύνη της απάντησης ανήκει πλέον στους πολίτες, είναι:
⬛ Τι Τοπική Αυτοδιοίκηση θέλουμε, σε μια Ελλάδα που πρέπει να αλλάξει και να υπερβεί την κρίση στην οποία συνεχίζει να βρίσκεται;
⬛ Θέλουμε μια Τ.Α. ανεξάρτητη, μακριά από κομματικές παθογένειες κι εξαρτήσεις;
⬛ Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση όπου δε θα κυριαρχούν κομματικοί κολαούζοι αλλά ούτε και «ιδιοκτήτες πελατειακών στρατών και ψήφων » οι οποίοι μεταγραφόμενοι κατά περίπτωση, δεν έχουν τίποτε άλλο στο μυαλό τους από το γνωστό πελατειακό-διανεμητικό χαρακτήρα της εξουσίας και φυσικά την ανταποδοτικότητα προς τους κομματικούς και λοιπούς σπόνσορες τους;
⬛ Η μήπως μια Τ.Α. μετριοκρατίας και ανεπάρκειας που στο τέλος κάθε θητείας εξαγγέλλει έργα για την επόμενη;

Τα πάντα είναι θέμα οράματος, στρατηγικού σχεδιασμού και προτεραιοτήτων, δηλαδή Διαχείρισης. Οι καιροί μπορεί να είναι χαλεποί αλλά επιτέλους ας γίνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο το δυνατόν οικονομικά αυτόνομη που θα σέβεται και το τελευταίο ευρώ που δαπανάται και φυσικά θα λογοδοτεί στον πολίτη γι αυτό.

Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα λειτουργεί με λογική επιχειρηματικότητας και ανάπτυξης για την τοπική κοινωνία. Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα δημιουργεί θέσεις εργασίας και θα συμβάλει στην πάταξη της ανεργίας. Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα παρακολουθεί και θα υλοποιεί ευρωπαϊκά προγράμματα για τη βελτίωση της καθημερινότητας και των υποδομών.

Μια περιφερειακή και δημοτική αρχή μπορεί με χρηστή, εξορθολογισμένη, αποτελεσματική διαχείριση και διοίκηση και οπωσδήποτε με ιεράρχηση προτεραιοτήτων, να αξιοποιήσει τους διαθέσιμους πόρους με τον πλέον βέλτιστο τρόπο.

Αδυνατούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο διατηρούνται οι πρακτικές και η νοοτροπία που την «έριξαν» στο τέλμα στο οποίο βρίσκεται.

Ο λόγος από εδώ και πέρα στις τοπικές κοινωνίες και όχι στα κόμματα.