in

Η προτομή Μάτσα και η συζήτηση που οφείλουμε να γίνει


Πολύ “σκόνη” έχει μαζευτεί γύρω από την συζήτηση για την προτομή του Μίνου Μάτσα στην πόλη μας και πιο συγκεκριμένα στην πλατεία Ανδρούτσου με απόφαση Λιμενικού Ταμείου και όχι Δημοτικού Συμβουλίου. Η οικογένεια Μάτσα έχει συνεισφέρει τα μέγιστα στην πορεία του ελληνικού τραγουδιού και έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της μουσικής, έχει συνεισφέρει στην ανάπτυξη και διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας αλλά και στην προσπάθεια της σωτηρίας των ιστορικών αρχείων και μνημείων της Εβραϊκής κοινότητας σε πανελλαδικό επίπεδο. Επιχειρηματικά η οικογένεια έχει περάσει από περιόδους ακμής και παρακμής όπως σχεδόν όλες οι μεγάλες αστικές οικογένειες της παλαιάς εποχής. Η οικογένεια Μάτσα έλκει την καταγωγή της από την Πρέβεζα. Ο Μίνως Μάτσας είδε το πρώτο φως του ήλιου άλλωστε το 1903 γεννημένος στην Πρέβεζα. Ο νεότερος Μάτσας- Μίνως και αυτός, εγγονός του ιδρυτή της πρώτης δισκογραφικής εταιρείας , γνωστός μουσικός, παραγωγός και στιχουργός είναι σύζυγος της σημερινής Υπουργού κας. Κεφαλογιάννη.

Η προτομή που συζητάμε αφορά τον παππού του. Η οικογένεια για χρόνια δεν διατηρούσε δεσμούς με την πόλη. Και μόλις πέρσι την επισκέφτηκε έπειτα από χρόνια ο Μάκης Μάτσας για λίγες ώρες. Για κάποιο περίεργο λόγο η Δημοτική αρχή και η επικοινωνιακή της ομάδα μπερδεύουν την εβραϊκή κοινότητα, την πολυπολιτισμικότητα της Πρέβεζας, που ιστορικά υπήρχε-και η ίδια η συντηρητική παράταξη τοπικά την άφησε για δεκαετίες στο περιθώριο- με αυτή την πρωτοβουλία αλλά και με την σχέση που οικοδομείται με τον κ. Μάκη Μάτσα. Δεν ξέρω αν είναι στοχευμένη ενέργεια ή στιγμιαίο λάθος. Επίσης ελπίζω ότι ένα τόσο κρίσιμο θέμα όπως η τοποθέτηση προτομής στην κεντρική πλατεία της πόλης πρώτα θα συζητηθεί και θα αποφασιστεί στο Δημοτικό Συμβούλιο τουλάχιστον με πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης. Αυτή η συζήτηση δεν έγινε ποτέ μέχρι στιγμής. Καθώς δεν υπάρχουν συσχετισμοί δυνάμεων εκεί εν αντιθέσει με το Λιμενικό ταμείο όπου η Δημοτική αρχή έχει πλειοψηφία. Αυτό όμως λέγεται κουτοπονηριά και δεν στέκει το επιχείρημα ότι επειδή η πλατεία χωροταξικά ανήκει στο Λιμενικό Ταμείο να μην έρθει το θέμα στο Συμβούλιο. Τα μνημεία , οι ονοματοδοσίες δρόμων και οι προτομές είναι κρίσιμα θέματα που πρέπει να συζητιούνται αναλυτικά στα συμβούλια και στις ανάλογες επιτροπές. Δεν είναι κακό να τιμηθεί ο Μάτσας. Μας αρκεί όμως μια ακριβή εκδήλωση με υψηλούς προσκεκλημένους, η οποία στην ουσία δεν θα συνεισφέρει σε κάτι πέρα από γνωριμίες τοπικών επιχειρηματιών με την οικογένεια Μάτσα ή την κα. Κεφαλογιάννη; Πέρα από αυτό τι λοιπόν για την Πρέβεζα;

Υπάρχουν βέβαια και άλλα ερωτήματα όπως ποιός θα αναλάβει το κόστος της εκδήλωσης και της προτομής; Ή ποιός καλλιτέχνης-γλύπτης, εργολάβος και αρχιτέκτονας θα αναλάβει ένα τέτοιο έργο και με τι όρους. Τα πράγματα λοιπόν είναι πιο σύνθετα. Μακάρι η οικογένεια Μάτσα να κάνει πράγματα για την πόλη και να την αγαπήσει.
Είναι αρνητικό γεγονός όμως η επιφανειακή προσέγγιση και η εργαλειοποίηση των θεμάτων. Δεν υπάρχει κουλτούρα ορθολογισμού, μόνο καθρεφτάκι στους ιθαγενείς. Η Δημοτική αρχή έχει και ένα αρνητικό προηγούμενο σχετικά προτομές και πλακέτες γιατί βλέπει και εκεί επιφανειακά τα πράγματα και στενά ευκαιριακά γι’ αυτήν .
Υγ. Δεν μπορεί να είσαι και με τον Μπάκο και με τον Μάτσα. Τον θυμάστε τον «σφαγέα» Μπάκο –τον φιλοναζί στρατηγό που ήταν με τον Τσολάκογλου και χωρίς απόφαση συμβουλίου ξαφνικά είδαμε μπροστά μας μια πλακέτα έξω από το Δημαρχείο που τον τιμούσε;
Ε , λοιπόν αν δεν υπήρχε αντίδραση η πλακέτα θα έφευγε ή θα έμενε;
Τώρα πώς οι ίδιοι που άφησαν (;) – έβαλαν(;) την πλακέτα του Μπάκου θέλουν να τιμήσουν τους Εβραίους και τον Μάτσα είναι ένα από τα οξύμωρα της εποχής μας.