Μέλη της Ενωτικής Πρωτοβουλίας: ΜέΡΑ25/ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, μαζί με την
υποψήφια ευρωβουλεύτρια Καλλιόπη Μιχελάκου επισκέφτηκαν, το προσωπικό και τους ενοίκους τουΞενώνα Εστία και συνομίλησαν μαζί τους.
Μια δημόσια δομή Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης, πρότυπο λειτουργίας, με σημαντική δουλειά στην κοινότητα για την αποστιγματοποίηση της ψυχικής νόσου, που σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται στην κατάθεση ψυχής και στο φιλότιμο του προσωπικού της.
Μαζί με το προστατευμένο διαμέρισμα, τον ΚΟΙΣΠΕ και το Κέντρο Ψυχικής Υγείας-Κοινοτικό Κέντρο
Ψυχικής Υγείας Παιδιών & Εφήβων -με τη σοβαρή υποστελέχωση με βάση τον πληθυσμό που καλύπτει, αποτελούν τις δομές ψυχικής υγείας του Νοσοκομείου Πρέβεζας.
Οι δημόσιες δομές ψυχικής υγείας της Πρέβεζας και της περιφέρεια Ηπείρου συνολικά, είναι μιά
μικρογραφία του τι συμβαίνει γενικότερα με μια ψυχιατρική μεταρρύθμιση, που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε, γιατί ποτέ δεν δημιουργήθηκε ένα πλήρες δίκτυο υπηρεσιών στην κοινότητα.
Σε μια περίοδο μάλιστα, που έχουν πολλαπλασιαστεί οι ανάγκες των ανθρώπων για δημόσιες υπηρεσίες, λόγω της επιβάρυνσης από τη μια της ψυχικής τους υγείας από την πανδημία και από την άλλη εξαιτίας της φτωχοποίησης μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού,
αυτές όχι μόνο δεν ενισχύονται αλλά απεναντίας οδηγούνται καθημερινά σε περαιτέρω υποστελέχωση και μαρασμό. Αποτέλεσμα, οι μεγάλες λίστες αναμονής για ραντεβού, τα ράντσα στα ψυχιατρικά τμήματα των νοσοκομείων, η συχνή πρακτική της νοσηλείας εφήβων με αυτοκτονικότητα σε ψυχιατρικά τμήματα ενηλίκων -πλαίσια εντελώς ακατάλληλα και αντιθεραπευτικά για τους εφήβους, λόγω των μεγάλων ελλείψεων σε παιδοψυχιατρικές κλίνες.
Αυτή την περίοδο επέλεξε η κυβέρνηση, μέσω σχεδίου νόμου που παραπλανητικά τιτλοφορείται,
ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, να σχεδιάσει μια απροκάλυπτη αντιμεταρρύθμιση του
συστήματος ψυχικής υγείας. Πως αλλοιώς να ονομάσουμε ένα συγκεντρωτικό οργανωτικό μοντέλο, που αφαιρεί όλες τις δομές ψυχικής υγείας από τους οργανισμούς των Νοσοκομείων και τις μεταφέρει σε κάθε Υγειονομική Περιφέρεια (για την 6η ΥΠΕ από την Λακωνία μέχρι τα Γιάννενα και την Κέρκυρα), σε έναν ενιαίο οργανισμό, όπου μεταφέρεται όλο το προσωπικό, υπό την διοίκηση ενός ατόμου; Τι μπορεί να σημαίνουν αυτές οι αλλαγές; Μήπως μετακινήσεις προσωπικού μέσα σε μια υγειονομική περιφέρεια για να καλύπτουν κενά; Τι μπορεί να σημαίνουν, οι“συνεργασίες” μεταξύ δημόσιων δομών και ιδιωτών “παρόχων”, όταν μάλιστα δεν δημιουργούνται νέες δημόσιες δομές, μήπως την κατεδάφιση και περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ψυχικής υγείας; Αυτά είναι λίγα από τα πολλά ερωτήματα που προκύπτουν από τη σχεδιαζόμενη απορρύθμιση. Θα το επιτρέψουμε;