in

Ακούει κανείς; | της Χριστίνας Κριτσιμά

•  Δικηγόρος

  Διαχειρίστρια «Ενεργών Δημοτών Πρέβεζας»


Μόλις κοπάσει ο κουρνιαχτός από τις εκλογές για το Κοινοβούλιο, το ενδιαφέρον όλων μας θα στραφεί πλέον στις αυτοδιοικητικές εκλογές Α΄ και Β΄ βαθμού, όπως είναι αναμενόμενο, αφού ο  Οκτώβρης πλέον είναι πολύ κοντά.

Όλοι οι αυτοδιοικητικοί σχηματισμοί θα βάλουν μπρος τις μηχανές και μάλιστα με ιλιγγιώδη ταχύτητα, διότι ο χρόνος «ουκ εστί πολύς», αφού στις 31 Αυγούστου θα πρέπει να κατατεθούν οι συνδυασμοί και έχουν να παλέψουν με τη ραστώνη του καλοκαιριού, τη κοπές και τη μεγάλη μερίδα της νεολαίας μας που θα ιδροκοπάει κάτω από τον καυτό ήλιο στις παραλίες μας εξυπηρετώντας τους λουόμενους στους παραθεριστικούς προορισμούς και φυσικά αδιαφορώντας για τη δική τους αγωνία για τον σχηματισμό των ψηφοδελτίων.

Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό θα στηθούν και τα προγράμματα των υποψήφιων συνδυασμών που θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι τα σχέδια και τα οράματά τους αποσκοπούν πρωτίστως στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής και της καθημερινότητας των πολιτών.

Συνέχεια διαβάζουμε αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συμπολιτών μας και άρθρα δημοσιογράφων, οι οποίοι διαμαρτύρονται για την απαράδεκτη κατάσταση και την «εγκατάλειψη» που επικρατεί στην πόλη της Πρέβεζας.

Και με παλιότερο άρθρο μου εστίασα και αναφέρθηκα στο ότι η Πρέβεζα δεν είναι πόλη φιλική και προσβάσιμη σε άτομα ΑΜΕΑ, αλλά και οι «Ενεργοί Δημότες Πρέβεζας» δεν θα πάψουμε να διαμαρτυρόμαστε και να βροντοφωνάζουμε, μέχρι επιτέλους κάποιος να μας ακούσει, να ενδιαφερθεί και να φροντίσει για την διόρθωση των πραγμάτων.

Το κύριο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση που επικρατεί και διαιωνίζεται έχουν οι διοικούντες τούτον τον τόπο διότι η πόλη:

-. Έχει απαράδεκτο, αναχρονιστικό και επικίνδυνο συγκοινωνιακό δίκτυο. Πολλούς στενούς δρόμους διπλής κατεύθυνσης τους οποίους καθημερινά διανύουμε πάντοτε με τον κίνδυνο τροχαίου ατυχήματος.

Αλήθεια, δεν μπορούν να μονοδρομηθούν για να μην κινδυνεύουμε καθημερινά;

Δεν μπορεί να γίνει μια σωστή συγκοινωνιακή μελέτη και να εφαρμοστεί;

-. Οι περισσότεροι δρόμοι της Πρέβεζας δεν έχουν πεζοδρόμια και εκείνοι που έχουν, είτε τμήματα αυτών είναι κατειλημμένα από «τραπεζάκια έξω», σταντ καταστηματαρχών, σπασμένα πλακίδια, είναι χορταριασμένα, δεν είναι καθόλου διαμορφωμένα, ή καταλαμβάνονται από οχήματα των οποίων οι ασυνείδητοι κάτοχοι θεωρούν φρόνιμο να σταθμεύουν μόνιμα, ή προσωρινά, στα πεζοδρόμια.

-. Τα περισσότερα πεζοδρόμια δεν έχουν ράμπες ΑΜΕΑ, προκειμένου να διευκολύνονται τα αμαξίδια, αλλά και τα καροτσάκια των μωρών, για να ανέρχονται στα πεζοδρόμια.

Σε όσα υπάρχουν ράμπες παρατηρούνται άλλα παράδοξα. Είτε, στην απόληξη του πεζοδρομίου να μην υπάρχει ράμπα, είτε να στενεύει απότομα το πεζοδρόμιο από οποιοδήποτε εμπόδιο, είτε φυτό, ή δένδρο, ή από κάποιον ασυνείδητο, οπότε στο σημείο αυτό δεν υπάρχει ράμπα καθόδου, με αποτέλεσμα τα άτομα με αμαξίδια, ή οι μητέρες με τα καροτσάκια των μωρών να χρειάζονται τη βοήθεια άλλου ατόμου για να κατέβουν από το πεζοδρόμιο.

Επίσης ασυνείδητοι οδηγοί τροχοφόρων σταθμεύουν τα οχήματά τους ακριβώς στη ράμπα, εμποδίζοντας την άνοδο των αμαξιδίων.

Αποτέλεσμα των ανωτέρω είναι τα αμαξίδια και τα καροτσάκια των μωρών, που και αυτά δικαιούνται τη βόλτα τους στην πόλη, να κινούνται στους δρόμους με άμεσο κίνδυνο την παράσυρση από κάποιο όχημα.

-. Έχει παρατηρηθεί ότι σε σημεία στάθμευσης οχημάτων ΑΜΕΑ, με το διακριτό μπλε και το αντίστοιχο σήμα, δεν υπάρχει η αντίστοιχη ράμπα για να ανέλθει στο πεζοδρόμιο το αμαξίδιο.

-. Πόσες όμορφες παραλίες μας διαθέτουν ράμπες ατόμων με κινητικά προβλήματα;

-. Μερικοί από τους καταστηματάρχες της πόλης μας δεν σέβονται τον χώρο που τους παραχωρεί η δημοτική αρχή για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων κλπ, «απλώνονται» περισσότερο, με αποτέλεσμα να περιορίζουν τον χώρο για την ακώλυτη διέλευση των πεζών.

-. Τα δημόσια κτίρια, ήτοι κτίρια όπου στεγάζονται υπηρεσίες του Δημοσίου, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, κοινωφελείς οργανισμοί, οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτης και δεύτερης βαθμίδας, ή έχουν χρήσεις συνάθροισης κοινού και τα καταστήματα δεν έχουν εναρμονισθεί με τις διατάξεις της αριθμ. ΥΠΕΝ/ΔΕΣΕΔΠ/65826/6999/2020 υπουργικής απόφασης, η οποία, μετά από παρατάσεις, είχε ως καταληκτική ημερομηνία συμμόρφωσης το τέλος

Μαρτίου 2023, όσον αφορά την κατασκευή ραμπών, τουαλετών και ασανσέρ για ΑΜΕΑ κλπ.

Επίσης στην ανωτέρω υπουργική απόφαση ορίζονται οι βασικές προδιαγραφές για τους υπαίθριους χώρους, ήτοι:

  • Οριζόντια κυκλοφορία και πρόσβαση στους δημόσιους χώρους με ελάχιστο πλάτος, (πεζοδρόμιο), χωρίς εμπόδια 1,50μ.

  • Προβλέπεται οδηγός τυφλών και ράμπες για προσβάσιμα πεζοδρόμια και πεζοδρόμους, χωρίς επίσης εμπόδια, σε οδούς ήπιας κυκλοφορίας και πλατείες.

  • Προσβάσιμες διαβάσεις και στάσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.

Ο κ. Δήμαρχος σε ραδιοφωνική του συνέντευξη δήλωσε ότι όλα βαίνουν καλώς στην Πρέβεζα, η οποία είναι έτοιμη και για την τουριστική περίοδο.

Η κατάσταση όμως που επικρατεί ακόμα μέχρι σήμερα στα παραλιακά μέτωπα της Πρέβεζας είναι απαράδεκτη.

Η παραλία της «Κυανής Ακτής» που θα έπρεπε να αποτελεί το κόσμημα της πόλης της Πρέβεζας, στα περισσότερα σημεία της παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης. Φιλοξενεί δε καθημερινά πλήθος κόσμου οι οποίοι δεν θέλουν να πηγαίνουν σε οργανωμένες παραλίες και έχουν το δικαίωμα να κάνουν το μπάνιο τους σε ένα αξιοπρεπές και όμορφο περιβάλλον με ομπρέλες κλπ παροχές.

Μέσα Ιουνίου μπήκαν οι μπουλντόζες για να καθαρίσουν τον μεγαλύτερο όγκο φυκιών και σκουπιδιών που είχαν συγκεντρωθεί. Πλην όμως εκεί τελείωσε το έργο εξωραϊσμού της παραλίας;

Ο κ. Δήμαρχος είναι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα; Διότι οι δημότες έχουν άλλη άποψη.

Η «Κυανή Ακτή» χρειάζεται επειγόντως την εκπόνηση μελέτης και την αναβάθμισή της με έργα που να συνάδουν με τη φύση και το τοπίο.

Το πανέμορφο «Μονολίθι» μας, ακόμα μέχρι σήμερα και ενώ η τουριστική περίοδος έχει ξεκινήσει, όπως και τα μπάνια του λαού, παραμένει χορταριασμένο και απεριποίητο.

Πότε θα αποφασίσει η Δημοτική Αρχή να ασχοληθεί με αυτό; Μήπως λίγο πριν τις εκλογές;

Βεβαίως, ας μη λησμονούμε τα παράπονα δημοτών για δρόμους με καμένες λάμπες ηλεκτροφωτισμού, που παρά τα τηλεφωνήματα και τα παρακάλια κανένας δεν ενδιαφέρεται να τις αντικαταστήσει, για τους κάδους απορριμμάτων που δεν πλένονται ποτέ, τη «Γοργόνα», που αποτελεί εστία μόλυνσης, τις αδιαμόρφωτες πλατείες και τα αδιαμόρφωτα και χορταριασμένα πεζοδρόμια, τον «Υδατόπυργο», που θα μπορούσε να αποτελέσει κόσμημα για την περιοχή κι όμως είναι ένα ερειπωμένο κουφάρι με σίδερα να προεξέχουν, επικίνδυνο και έτοιμο για κατάρρευση. κλπ. κλπ.

Ποτέ, μα ποτέ δεν ξεχνάμε το Κάστρο του Παντοκράτορα που καταρρέει και την εγκατάλειψη των μνημείων μας.

Αυτή η πόλη μας αξίζει;

Αυτή η πόλη μας πρέπει;

Γιατί δεν ακούει κανείς;

Γιατί οι διοικούντες τούτον τον τόπο δεν ενδιαφέρονται για την καθημερινότητα, την προσβασιμότητα, την ιστορία, τον πολιτισμό και την ποιότητα της ζωής μας;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *