Απέναντι στη Δεξιά με τις ιδέες μας

Απέναντι στη Δεξιά με τις ιδέες μας Άρθρο της Όλγας Γεροβασίλη, Δ’ Αντιπροέδρου της ΒτΕ και βουλευτή Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” Σάββατο, 27 Απριλίου 2024 Μια εβδομάδα πριν τις Ευρωεκλογές του 2014 και τη νίκη – σοκ της Λεπέν κυκλοφόρησε στη Γαλλία το βιβλίο των κοινωνιολόγων Λικ Μπολτανσκί και Αρνό Εσκέρ με τίτλο: «Η επέκταση του πεδίου της Δεξιάς» (εκδ. Πόλις, μετ. Χαριτίνη Καρακωστάκη). Βασισμένοι στην εμπειρία από την άνοδο του Εθνικού Μετώπου, οι συγγραφείς μελετούν ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος. Πώς η Ακροδεξιά επιβάλλει την ατζέντα της και το σύνολο του πολιτικού συστήματος στρέφεται δεξιότερα. Δέκα χρόνια μετά, παραμονές Ευρωεκλογών ξανά, η Λεπέν προηγείται στις δημοσκοπήσεις στη Γαλλία, η Ακροδεξιά συνολικά αναμένεται να ενισχυθεί, ενώ ήδη κυβερνά ή συμμετέχει σε κυβερνήσεις συνεργασίας σε μια σειρά από χώρες της Ευρώπης. Είναι προφανές ότι τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά αυτά τα δέκα χρόνια. Αποδείχτηκε ότι όποιος νομίζει ότι θα ανακόψει την άνοδο της Ακροδεξιάς προσπαθώντας να της μοιάσει, τελικά την κάνει να μη φαίνεται και τόσο κακή. Ας μην πάμε πολύ μακριά. Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από την καμπάνια της «εθνικής εξαίρεσης» που έκανε η ΝΔ στις εκλογές του Ιουνίου 2023. Τελικά μπήκαν στη Βουλή τρία ακροδεξιά κόμματα με ποσοστό αθροιστικά σχεδόν 13%. Αλλά αν θέλουμε να καταλάβουμε τι είναι αυτή η «επέκταση του πεδίου της Δεξιάς» δεν έχουμε παρά να δούμε ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα από την εβδομάδα που πέρασε: Η κυρία Χριστοφιλοπούλου, προερχόμενη από το ΠΑΣΟΚ, υποψήφια τώρα με τη ΝΔ, να παραδέχεται ότι η υποψηφιότητα Μπελέρη στοχεύει στις ψήφους της Ακροδεξιάς. Είναι η δεύτερη φορά που η ΝΔ παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με ευαίσθητα εθνικά μας θέματα για τον ίδιο λόγο. Πέρσι με τη μουσουλμανική μειονότητας της Θράκης, φέτος με την Ελληνική Εθνική Μειονότητα στην Αλβανία. Και η Αριστερά; Όταν η Μάργκαρετ Θάτσερ είχε ερωτηθεί ποια ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της πολιτικής καριέρας της, είχε απαντήσει: «Ο Τόνι Μπλερ και οι Νέοι Εργατικοί. Εξωθήσαμε τους αντιπάλους μας σε αλλαγή πλεύσης». Τότε κανείς δεν περίμενε ότι ένας γραφικός εθνικιστής, ο Νάιτζελ Φάρατζ, θα έπειθε τους φτωχοποιημένους Βρετανούς υπέρ του Brexit. Ή όταν ο Νάνι Μορέτι έλεγε στον τότε γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος, Μάσιμο Ντ’ Αλέμα, τη γνωστή πλέον φράση «Σύντροφε Ντ’ Αλέμα, πες κάτι αριστερό ή τουλάχιστον πες κάτι», κανείς δεν περίμενε ότι σήμερα θα ήταν πρωθυπουργός της Ιταλίας η Μελόνι. Άρα τι κάνουμε; Πρέπει πρώτα απ’ όλα έχουμε αυτοπεποίθηση για τις δικές μας ιδέες. Για τις προοδευτικές ιδέες της ειρήνης, της ισότητας, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ελευθερίας. Να είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε τη μάχη των ιδεών μέσα στην κοινωνία. Να πείσουμε τα λαϊκά και μεσαία στρώματα, τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που θέλουμε να εκπροσωπούμε, ότι οι πολιτικές μας θα βελτιώσουν στο σήμερα τη ζωή τους. Να μην υποκύψουμε στην επέκταση του πεδίου της Δεξιάς γιατί τότε δεν θα χάσουμε μόνο εμείς αλλά και η ίδια η δημοκρατία.