27 Ιανουαρίου
Ολοκαύτωμα
Ημέρα μνήμης
Παιδιά της α’ γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου Άρτας
τιμούν τους απόντες, τους επιζήσαντες και την αξία της συλλογικής μνήμης,
αυτοσχεδιάζοντας σε ήχο πλάγιο του δευτέρου (χιτζάζ)
και αναδεικνύοντας μέσα από την ποίηση και την μουσική,
την ομορφιά και τη δύναμη της τέχνης και της συνεργασίας.
Υπεύθυνοι καθηγητές: Τσαουσίδου Ευαγγελία, Τσιρώνης Αυγέρης
Μοντάζ: Αρσενίου Μάριος
Βιντεοσκόπηση: Σταύρου Αναστασία
Ηχοληψία: Κούνας Σπήλιος
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Άρτας τίμησαν με τη σειρά τους τη διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος (27-1-2022). Ετοίμασαν και ηχογράφησαν το τραγούδι “Dance me to the end of love” του Leonard Cohen, που είναι εμπνευσμένο από τη συγκλονιστική ιστορία του Ελληνοεβραίου Ιάκωβου Στρούμσα, γνωστού και ως ο «βιολιστής του Άουσβιτς». Οι στίχοι του τραγουδιού παραπέμπουν στη γυναίκα του Ιάκωβου Στρούμσα, η οποία απευθύνεται σε αυτόν για τελευταία φορά πριν εκτελεστεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου εκείνος ήταν αναγκασμένος να παίζει μουσική.
Στη συνέχεια οι μαθητές και οι μαθήτριες παρακολούθησαν το ντοκιμαντέρ “Violins of hope” που παρουσιάζει τον Ισραηλινό βιολιστή και κατασκευαστή βιολιών Amnon Weinstein και τις προσπάθειές του να συλλέξει και να αποκαταστήσει τα βιολιά των στρατοπέδων που διασώθηκαν από το Ολοκαύτωμα. Τα όργανα αυτά αποτελούν μαρτυρίες για την ανθεκτικότητα του ανθρωπίνου πνεύματος και τη δύναμη της μουσικής να ανυψώνει τις καρδιές ακόμα και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Όπως έλεγε και ο Μπετόβεν «Η μουσική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο».
Οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί
Κωνσταντίνα Τόλη
Παναγιώτης Γιαννούτσος
Η χορωδία της Γ γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου Άρτας τίμησε τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Ολοκαυτώματος με ένα εμβληματικό τραγούδι από το δίσκο “Μαουτχάουζεν” σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και στίχους Ιάκωβου Καμπανέλλη. Το τραγούδι βασίζεται σε γεγονότα που βίωσε ο Καμπανέλλης ως πολιτικός κρατούμενος στο αυστριακό στρατόπεδο συγκεντρώσεως και εξυμνεί την ανθρωπιά μέσα στην απανθρωπιά του πολέμου στο πρόσωπο ενός αφανή ήρωα, του Αντώνη.
Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί Αναστασία Σταύρου Εύη Συρογιαννούλη
27-1-2022
Την Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2022, ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος οι μαθητές της Β και Γ Λυκείου συμμετείχαν σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες με στόχο τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και την πρόληψη εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας στο μέλλον.
Οι μαθητές του Β2 Λυκείου παρακολούθησαν το οδοιπορικό του Ισαάκ Μιζάν από την Άρτα στα στρατόπεδα Άουσβιτς – Μπιρκενάου και Μπέργκεν – Μπέλζεν, όπως αποτυπώθηκε στο βιβλίο του Δημήτρη Βλαχοπάνου «Ισαάκ Μιζάν Αριθμός βραχίονα 182641». Διαβάζοντας αποσπάσματα από το βιβλίο ακολούθησαν την κοινή τραγική πορεία εκατομμυρίων Εβραίων που έζησαν την κτηνωδία του ναζισμού στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στη συνέχεια διάβασαν αποσπάσματα από το πεζογράφημα Μαουτχάουζεν του Ιάκωβου Καμπανέλη και δημιούργησαν συγκινητική ατμόσφαιρα ερμηνεύοντας το «΄Ασμα Ασμάτων» από το έργο «Η μπαλάντα του Μαουτxάουζεν» των Ιάκωβου Καμπανέλη και Μίκη Θεοδωράκη.
Οι μαθητές του Γ2 Λυκείου παρακολούθησαν αποσπάσματα από την εκπομπή «Αληθινά σενάρια: Άουσβιτς – Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης» της ΕΡΤ3. Μέσα από τις μαρτυρίες των επιζόντων παρακολούθησαν την πορεία των ελλήνων Εβραίων από τη Θεσσαλονίκη στο στρατόπεδο του Άουσβιτς – Μπιρκενάου το 1943, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και την εξόντωσή τους από το ναζιστικό καθεστώς στα κρεματόρια του θανάτου. Στη συζήτηση που ακολούθησε μοιράστηκαν τα συναισθήματά τους για το Ολοκαύτωμα, καθώς και τους προβληματισμούς τους για τα αίτια που οδήγησαν σε αυτό.
«Πολλές φορές τραβώ πάνω το μαχαίρι που νιώθω μπηγμένο στα στήθη μου. Κι αυτό επιμένει και χώνεται πάλι σ’ αυτά. Και δεν ξέρω αν είναι το μαχαίρι του εβραϊκού ολοκαυτώματος ή το μαχαίρι των σύγχρονων καταιγίδων αυτό που μπήγεται πάλι στα στήθη μου. Δεν έχω να πω τίποτε πλέον. Κι εδώ που βρίσκομαι, αισθάνομαι πως, κι αν βρω λίγα λόγια να πω, τα λόγια μου θα πάνε χαμένα. Κάνω μια ευχή μόνο .Ίσως να την ακούσει η δική μου ψυχή και να ηρεμήσει: μακάρι οι άλλες γενιές να βρουν την αποκοτιά και τη δύναμη να φτιάξουν έναν αλλιώτικο κόσμο. Τον κόσμο της φιλίας, της ειρήνης και της ανθρωπιάς.» Ισαάκ Μιζάν Αριθμός βραχίονα 182641, Δημήτρης Βλαχοπάνος (απόσπασμα).
Οι εκπαιδευτικοί
Ευγενία Τούρκα, Θάλεια Δημοθεοδώρου, Άννα Πρέντζα
Με το ντοκιμαντέρ Τραγούδι της Ζωής του Τόνη Λυκουρέση 2002 το γ2 γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου Άρτας τίμησε την Ημέρα για την μνήμη του Ολοκαυτώματος και την πρόληψη των εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας.
Στους μαθητές δόθηκε η δυνατότητα να παρακολουθήσουν την πορεία της Εβραϊκής Κοινότητας της Ζακύνθου και την αλληλεγγύη των ντόπιων απέναντί της, ώστε να καταστεί η μοναδική εβραϊκή κοινότητα στην Ελλάδα που γλίτωσε τη διαδρομή προς τα κρεματόρια του θανάτου.
Στη συζήτηση που ακολούθησε οι μαθητές συνέκριναν την πορεία της εν λόγω Κοινότητας με αντίστοιχες πορείες Εβραϊκών Κοινοτήτων της Ηπείρου (Άρτα, Ιωάννινα), ενημερώθηκαν για τη ζοφερή πραγματικότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης του ναζιστικού καθεστώτος κι αντάλλαξαν με γόνιμο τρόπο τις απόψεις τους για την προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί από την ανθρωπότητα σήμερα, ώστε να προβλεφθούν ανάλογα εγκλήματα στο μέλλον.
Υπεύθυνος εκπαιδευτικός
Γιάννης Πλακούτσης
