“Ο εκλιπών άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στα πανεπιστημιακά έδρανα, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην εξέλιξη του δικονομικού δικαίου”, τονίζει ο ΔΣΑ στην ανακοίνωσή του.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933 και ήταν γιος του Ευάγγελου Μπέη, εισαγγελέα.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου έγινε και διδάκτωρ το 1966 και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μόναχο. Το 1969 εξελέγη ομοφώνως υφηγητής στην έδρα της πολιτικής δικονομίας στη Νομική Σχολή Αθηνών, το 1976 έκτακτος καθηγητής και το 1982 τακτικός καθηγητής. Αποχώρησε από το πανεπιστήμιο το 2000, οπότε και έλαβε τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή.
Το 1996 αναγορεύθηκε αριστούχος διδάκτορας της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 2010 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ήταν ιδρυτής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Δικονομικών Μελετών, στο οποίο υπήρξε διευθυντής την περίοδο 1984-1990, ιδρυτής της μηνιαίας επιθεώρησης Δικονομικού δικαίου “Δίκη”, επίτιμος πρόεδρος του Ινστιτούτου Συγκριτικού Δικαίου στο Τόκυο, καθώς και ιδρυτής του Κέντρου Δικανικών Μελετών.
Το 2005 χειροτονήθηκε ιερέας από τον μητροπολίτη Νικοπόλεως Μελέτιο και ιερουργούσε στον ναό του αγίου Γεωργίου Κορυφούλας της ίδιας Μητρόπολης. Μετά τον θάνατο του μητροπολίτη Μελετίου, το 2012, επέστρεψε και πάλι στην Αθήνα.
Στην κυβέρνηση Σημίτη (1996), χρημάτισε υπηρεσιακός υπουργός Δημοσίας Τάξεως. Είχε διατελέσει πρόεδρος της ΕΡΤ, γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, γενικός γραμματέας της Προεδρίας της Δημοκρατίας, γενικός γραμματέας της Βουλής, καθώς και μέλος πολλών νομοπαρασκευαστικών επιτροπών.
Είχε τιμηθεί με το βραβείο “Ιπεκτσί”.
Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο, νομικού, φιλοσοφικού και θρησκευτικού περιεχομένου και αρθρογραφούσε τακτικά σε εφημερίδες και περιοδικά (Ελευθεροτυπία κ.α.).
Κατοικούσε στην Αθήνα. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Irmgard Liermann, συμβολαιογράφο, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά.