Σύνηθες φαινόμενο των τελευταίων ημερών αξιωματούχοι της κυβέρνησης, κυρίως αυτοί που έχουν αναλάβει να κάνουν το μαύρο άσπρο, και βουλευτές της συντηρητικής παράταξης, κυρίως αυτούς και αυτές που δέχονται να βγουν στα κανάλια (οι ίδιοι) να στηρίξουν ένθερμά τον πρωθυπουργό γιατί ενεπλάκη η χώρα στον πόλεμο στέλνοντας στρατιωτικό εξοπλισμό και γιατί τα είχε προβλέψει όλα εγκαίρως και έχουμε ετοιμαστεί καταλλήλως για να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες.
«Έχουμε επάρκεια ενέργειας και δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε πρόβλημα» δηλώνουν με μια φωνή, ακολουθώντας πιστά τη γραμμή που έχουν πάρει από το μέγαρο Μαξίμου.
Την ίδια στιγμή, όμως, οι αρμόδιοι υπουργοί δεν κρύβουν τις ανησυχίες τους για την αύξηση των τιμών, προειδοποιούν τους πολίτες για τις δύσκολες μέρες που έρχονται και τους καλούν να οπλιστούν με υπομονή.
Έχουν εγκαταλείψει τα ευχολόγια που ξεστόμιζαν ότι η ακρίβεια είναι παροδικό φαινόμενο (είχε εγκατασταθεί στην αγορά για τα καλά πριν από την ουκρανική κρίση). Έχουν αρχίσει να αναθεωρούν τις εκτιμήσεις τους για κατακόρυφη αύξηση του τουριστικού ρεύματος-σωστά γιατί ακόμη κι αν ο πόλεμος τερματιστεί σύντομα, δύσκολα θα υποδεχτούμε στην Ελλάδα Ρώσους και Ουκρανούς τουρίστες που αποτελούσαν αξιόλογο μέγεθος στο γενικό ποσοστό.
Έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι λόγω της ουκρανικής κρίσης και των επιπτώσεων της στην παγκόσμια οικονομία, το κόστος δανεισμού της Ελλάδας θα αυξηθεί-ήδη έχουμε τα πρώτα δείγματα.
Αναμενόμενο για λογικούς ανθρώπους. Όχι όμως για όσους υποδύονται τους προφήτες.
Βασικός στόχος της Κυβερνητικής πολιτικής είναι η υλοποίηση της στενής ατζέντας της στον οικονομικό τομέα. Η Κυβέρνηση της Ν.Δ έχει υποσχεθεί πολλά στην οικονομική ελίτ που την βοήθησε να αναλάβει τα ηνία της χώρας, ξέρει ότι οι συμμαχίες σε αυτό το επίπεδο είναι εύθραυστες, όπως επίσης ξέρει ότι ντόπιοι ολιγάρχες έχουν δημιουργήσει για λόγους ασφαλείας τις δικές τους ομάδες στους αρμούς της εξουσίας, είτε για να προωθούν τα σχέδιά τους, είτε για να εκβιάζουν το μέγαρο Μαξίμου, είτε για να κερδίζουν πόντους στη μάχη με τους ανταγωνιστές τους.
Οι αγορές επίσης δεν είναι ευαίσθητες, όπως λένε οι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού, οι αγορές είναι αδίστακτες και θα κοιτάξουν να επωφεληθούν. Οπότε; Προσφέρεται η συγκυρία για πρόωρες εκλογές; Γιατί όχι αν πιστέψουμε τις διαρροές από το μέγαρο Μαξίμου. Το επιχείρημα των διακινητών; Οι κοινωνίες σε συνθήκες κρίσης στηρίζουν τις κυβερνήσεις τους έστω και βρίζοντας. Είναι όμως υπεύθυνη στάση να εκμαιεύεις την υποστήριξη καλλιεργώντας τον φόβο; Τι γυρεύετε τώρα; Για τους ιδιοκτήτες της χώρας αυτό που μετράει είναι η πάση θυσία παραμονή τους στην εξουσία. Προσοχή όμως γιατί μερικές φορές τα σχέδια επί χάρτου γίνονται χαρτοπόλεμος. Ως γνωστόν η πανούργα Ιστορία έχει γελοιοποιήσει όσους επιχείρησαν να την φασκιώσουν.
Το ενεργειακό πρόβλημα φαντάζει ως ένα «τροχοπέδη» στο παραπάνω σχεδιασμό. Κανείς δεν ξέρει με ασφάλεια να πει δημοσίως πως θα ολοκληρωθεί αυτή η ιστορία.
Εν μέσω της κρίσης στην Ουκρανία, το θέμα της ενέργειας έγινε πια για τα καλά η πυρηνική βόμβα της Ευρώπης που μπορεί να σκάσει ανά πάσα στιγμή, συμπαρασύροντας σε ένδεια πολύ μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού.
Οι χώρες φυσικά που είναι πιο ευάλωτες είναι αυτές που έχουν τα χαμηλότερα εισοδήματα, αυτές που δεν έχουν πολλές εναλλακτικές συνδεδεμένες στο ενεργειακό τους σύστημα και αυτές που δεν έχουν ολοκληρωμένο (ή κανέναν απολύτως) σχεδιασμό ανθεκτικότητας της οικονομίας. Μία τέτοια χώρα ακριβώς είναι και η Ελλάδα.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι δομικό και έχει να κάνει σε εντελώς λανθασμένους σχεδιασμούς από τους πολιτικούς φορείς και στην πολιτική του ήξεις αφίξεις χωρίς τελικά έμπιστο σχεδιασμό.
Οι προοπτικές να γίνουν δομικές αλλαγές στον τρόπο σκέψης και άσκησης πολιτικής υπάρχουν ακόμα. Τα σοβαρά λάθη πολιτικών επιλογών πρέπει να διορθωθούν άμεσα και να αποκτηθεί σταθερό μακροχρόνιο πλαίσιο. Το να προσποιείται η ηγεσία ότι δεν περίμενε μακροχρόνιες υψηλές τιμές ενέργειας και πιάστηκε στον ύπνο προκαλεί ερωτηματικά. Χρειάζεται αλλαγή πλεύσης τώρα με νέες πολιτικές κατευθύνσεις και ανθρώπους για να μειωθούν οι επιπτώσεις στο μικρότερο δυνατό βαθμό. Η σοβαρή πράσινη πολιτική προς την κλιματική ουδετερότητα απαιτεί σοβαρό σχεδιασμό και όχι ευκαιριακές λύσεις.