Η καθεμιά και ο καθένας που έχει με διάφορους τρόπους δημόσιο λόγο θα πρέπει να συμβάλλει στο διάλογο που πρέπει να γίνει για ποια Άρτα θέλουμε, πως την θέλουμε και τι πρέπει να γίνει. Μέχρι τις εκλογές τον προσεχή Οκτώβριο υπάρχει αρκετός χρόνος για να επισημανθούν πολλά για να πάμε πολλά βήματα μπροστά. Από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης όπως είναι το φέισμπουκ, το τουίτερ, κ.α. αλλά και από τις στήλες των φιλόξενων τοπικών ΜΜΕ, ελπίζω πολλοί να συμβάλλουμε να υπάρξει ένας πλούσιος δημόσιος διάλογος με θέσεις και απόψεις για το μέλλον της Άρτας. Ανεξάρτητα εάν ζει κανείς εκεί ή όχι. Εξάλλου νομίζω όλοι νομίζω το καλό της Άρτας θέλουμε και δεν χρειάζεται να είμαστε σε θεσμικές θέσεις.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 2023 θ’ αναδείξουν τις δημοτικές Αρχές που θα κληθούν να οδηγήσουν τους Δήμους σε περίοδο προκλήσεων. Μια εποχή που δεν είναι διόλου ρόδινη, αφού ως χώρα θα πρέπει να μετράμε και το τελευταίο ευρώ που επενδύουμε, ώστε να πιάνει πραγματικά τόπο.
Η «ενός ανδρός εξουσία», οι πολιτικές κολεγιές, η φιλοσοφία «των δικών μας» και «των άλλων», οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, πρέπει να σταματήσουν… χθες.
Μια σύγχρονη δημοτική αρχή οφείλει να ενώνει, αντί να διαχωρίζει τους δημότες, να αφυπνίζει, αντί να «κοιμίζει» τις συνειδήσεις, να δημιουργεί φρέσκα οράματα, αντί να βολεύεται με «μπαγιάτικες φαντασιώσεις», να προσελκύει τη νεολαία στα κοινά, αντί να την σπρώχνει ολοένα και περισσότερο στο περιθώριο.
Έννοιες όπως το περιβάλλον, η οικολογία, η βιώσιμη κινητικότητα, η συμμετοχικότητα, η ενίσχυση της τοπικής επιχειρηματικότητας, η κοινωνική αλληλεγγύη και άλλες πολλές, δεν είναι για να παραγεμίζουν τα ιλουστρασιόν προεκλογικά φυλλάδια, αλλά για να οριοθετούν τη νέα πορεία που πρέπει ν’ ακολουθήσει συνολικά η Αυτοδιοίκηση. Και όλα αυτά παράλληλα με ενίσχυση των υποδομών, των κοινωνικών δομών, των δημοτικών λειτουργιών, κ.α.
Σε αυτό το πεδίο, πρέπει να υπάρξει σύνθεση δημιουργική της αυτοδιοικητικής εμπειρίας των παλαιότερων με τον ενθουσιασμό και τη διάθεση για προσφορά των νεότερων. Να καλλιεργηθεί μια νέα φιλοσοφία στους εργαζόμενους του Δήμου -δηλαδή, στους άμεσους συνεργάτες κάθε δημοτικής Αρχής- ώστε να συνειδητοποιήσουν τον σημαντικότατο κοινωνικό ρόλο που επιτελούν και παράλληλα να ενισχυθούν με κάθε τρόπο.
Από τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν άμεσα είναι:
Α) Να ενεργοποιηθούν στο μέγιστο βαθμό οι κοινωνικές δυνάμεις που «κρύβονται» στους πολιτιστικούς, κοινωνικούς, αθλητικούς και άλλους συλλόγους και φορείς του Δήμου, στηρίζοντας τις δράσεις τους και ενισχύοντας το «στίγμα» τους στην τοπική κοινωνία.
Β) Να υπάρξει η μέγιστη δυνατή θωράκιση του φυσικού περιβάλλοντος, καθιστώντας το παράλληλα προσβάσιμο σε όλους τους πολίτες, προκειμένου να το απολαμβάνουν στην καθημερινότητά τους.
Γ) Να δοθεί σε κάθε Δημοτική Ενότητα τα εφόδια που χρειάζεται ν’ αναπτύξει τις δικές της, ιδιαίτερες δυνατότητες.
Δ) Να δημιουργηθούν μόνιμες ομάδες εργασίας, ανθρώπων με εξειδικευμένες γνώσεις, που θα «κυνηγούν» σε εθνικό κι ευρωπαϊκό επίπεδο -συστηματικά και αποτελεσματικά- κάθε δυνατότητα χρηματοδότησης έργων που θα αλλάξουν την εικόνα του Δήμου.
Ε) Να στηριχθεί η υφιστάμενη τοπική επιχειρηματικότητα και να προσελκύσει ο Δήμος νέες επιχειρήσεις στην περιοχή, κτίζοντας μια διαχρονική σχέση αμοιβαίας ωφέλειας, με ξεκάθαρους κανόνες, που θα γίνονται σεβαστοί και από τις δύο πλευρές.
Ένας σύγχρονος Δήμος οφείλει να βγει από το καλούπι του φοβικού απομονωτισμού του, μέσω της ανάπτυξης ενός πλέγματος διαδημοτικών συνεργασιών και πρωτοβουλιών στον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό, την Οικολογία, την Κοινωνία.
Απαιτείται η ενδυνάμωση της ενεργοποίησης των πολιτών, δίνοντας πραγματική φωνή στον δημότη, μέσα από τις τακτικές ανοικτές συζητήσεις στις γειτονιές, την ενίσχυση των συμμετοχικών θεσμών και τη διενέργεια τοπικών δημοψηφισμάτων.
«Ωραίες προθέσεις, αλλά με ποια «μαγική συνταγή» θα συμβούν όλα τα παραπάνω;» θ’ αναρωτηθεί κάποιος. Κι όμως, υπάρχει «μαγική συνταγή» κι αυτή την κατέχουν οι συμπολίτες μας που θα είναι και το «υπέρ – όπλο» της επόμενης διοικητικής διοίκησης.
Αυτοί θα υποδείξουν τις ανάγκες της γειτονιάς τους, που πρέπει να ενταχθούν στο προεκλογικό πρόγραμμα των υποψηφίων. Αυτοί θα ορίσουν το πλαίσιο της επόμενης μέρας, ώστε να σχεδιαστεί ένα ουσιαστικό δίκτυο κοινωνικών, οικονομικών και άλλων δομών, για να βελτιωθεί η ζωή όλων.
Οι Δήμοι δεν είναι προσωπικές επιχειρήσεις, αλλά πολυμετοχικοί φορείς και η συμβολή όλων είναι καθοριστική για τη λειτουργία του με ενίσχυση του διαλόγου και εξάλειψη του μονόλογου, αλλά και με ενδυνάμωση της συνεργασίας.
Στο δρόμο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές το μείζον δεν είναι τα ονόματα, αλλά το κρίσιμο είναι οι προτάσεις, οι ιδέες και το όραμα.
Δυστυχώς η τακτική των κομμάτων της πολιτικής ελίτ εδράζεται στην κυρίαρχη νοοτροπία ότι η τοπική αυτοδιοίκηση είναι το φέουδο και οι τοπικοί άρχοντες κομματικοί φεουδάρχες.
Έτσι η «έρμη» Τοπική Αυτοδιοίκηση κολλημένη στη λάσπη του παλαιοκομματισμού, συγκεντρώνει αναπόφευκτα τις παθογένειες της κεντρικής πολιτικής σκηνής και σε πολλές περιπτώσεις καθοδηγούμενη από ανεπαρκείς και αναποτελεσματικούς τοπικούς άρχοντες, αποδεικνύεται ανίκανη να αντιμετωπίσει όπως θα έπρεπε τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας τα οποία συσσωρεύονταν διογκούμενα. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν περίτρανα τον κανόνα.
Το ερώτημα που τίθεται επιτακτικά και η ευθύνη της απάντησης ανήκει πλέον στους πολίτες, είναι:
⬛ Τι Τοπική Αυτοδιοίκηση θέλουμε, σε μια Ελλάδα που πρέπει να αλλάξει και να υπερβεί την κρίση στην οποία συνεχίζει να βρίσκεται;
⬛ Θέλουμε μια Τ.Α. ανεξάρτητη , μακριά από κομματικές παθογένειες κι εξαρτήσεις;
⬛ Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση όπου δε θα κυριαρχούν κομματικοί κολαούζοι αλλά ούτε και «ιδιοκτήτες πελατειακών στρατών και ψήφων » οι οποίοι μεταγραφόμενοι κατά περίπτωση, δεν έχουν τίποτε άλλο στο μυαλό τους από το γνωστό πελατειακό-διανεμητικό χαρακτήρα της εξουσίας και φυσικά την ανταποδοτικότητα προς τους κομματικούς και λοιπούς σπόνσορες τους;
⬛ Η μήπως μια Τ.Α. μετριοκρατίας και ανεπάρκειας που στο τέλος κάθε θητείας εξαγγέλλει έργα για την επόμενη;
Τα πάντα είναι θέμα οράματος, στρατηγικού σχεδιασμού και προτεραιοτήτων, δηλαδή Διαχείρισης.
Οι καιροί μπορεί να είναι χαλεποί αλλά επιτέλους ας γίνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο το δυνατόν οικονομικά αυτόνομη που θα σέβεται και το τελευταίο ευρώ που δαπανάται και φυσικά θα λογοδοτεί στον πολίτη γι αυτό.
Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα λειτουργεί με λογική επιχειρηματικότητας και ανάπτυξης για την τοπική κοινωνία.
Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα δημιουργεί θέσεις εργασίας και θα συμβάλει στην πάταξη της ανεργίας.
Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα παρακολουθεί και θα υλοποιεί ευρωπαϊκά προγράμματα για τη βελτίωση της καθημερινότητας και των υποδομών.
Μια δημοτική αρχή μπορεί με χρηστή, εξορθολογισμένη, αποτελεσματική διαχείριση και διοίκηση και οπωσδήποτε με ιεράρχηση προτεραιοτήτων, να αξιοποιήσει τους διαθέσιμους πόρους με τον πλέον βέλτιστο τρόπο.
Αδυνατούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο διατηρούνται οι πρακτικές και η νοοτροπία που την «έριξαν» στο τέλμα στο οποίο βρίσκεται.
Ο λόγος από εδώ και πέρα στις τοπικές κοινωνίες.
Έφτασε η ώρα για μια Ακηδεμόνευτη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Υπάρχει διάθεση;
Το στοίχημα είναι η επανεκκίνηση…