Ο λαός δεν μπορεί να ξεχνά ποιοι είναι αυτοί που χρεοκόπησαν και λεηλάτησαν τον τόπο. Δεν μπορεί να ξεχνά ποιοι είναι αυτοί που γκρέμισαν τις ελπίδες και τα όνειρά του τόσα χρόνια. Και είναι οι ίδιοι που επέστρεψαν για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.
Σε μια κρίσιμη περίοδο, όπου οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας οδηγούν σε αύξηση των ανισοτήτων και της ανασφάλειας με σοβαρές κοινωνικές συνέπειες, η κυβέρνηση επιτίθεται με τον χειρότερο τρόπο στα εργασιακά δικαιώματα. Κατακτήσεις που δεν τόλμησαν μέχρι σήμερα να ακουμπήσουν, όπως το οκτάωρο και οι συλλογικές συμβάσεις, καταργούνται μετά από συνεννόηση της κυβέρνησης με τους εργοδότες.
Το νομοσχέδιο για τα εργασιακά αποτελεί το τελειωτικό χτύπημα στον κόσμο της εργασίας, σε συνέχεια των αντεργατικών και αντικοινωνικών πολιτικών που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ από την επομένη των εκλογών. Πρόκειται για νομοσχέδιο – έκτρωμα, που πλήττει όλους τους εργαζόμενους, του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, πλήττει τους ανέργους, καθώς ενθαρρύνει την υπερεκμετάλλευση με μείωση αποδοχών των ήδη εργαζομένων, και αποτρέπει τις προσλήψεις.
Πλήττει κατεξοχήν τη νέα γενιά που την καταδικάζει σε ένα μέλλον φθηνής, ελαστικής εργασίας και εργασιακής επισφάλειας χωρίς δικαιώματα. Θα έχουμε δεκάωρη απλήρωτη δουλειά, κανονικά και με τον νόμο, για χιλιάδες εργαζόμενους σε σούπερ μάρκετ, τράπεζες, ταχυμεταφορές, καταστήματα κινητής τηλεφωνίας, εμπορικές αλυσίδες και λιανεμπόριο.
Την ίδια στιγμή, στην πρόσφατη έκθεσή της η ΕΚΤ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για αύξηση κατά 20% των πτωχεύσεων επιχειρήσεων στην Ελλάδα, με θύματα τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Τον ίδιο κίνδυνο, μεγάλου αριθμού πτωχεύσεων και κατάργησης πολλών θέσεων εργασίας, προβλέπει και η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας.
Μόλις άνοιξε η οικονομική δραστηριότητα, μετά από έξι μήνες lockdown και με διόγκωση του ιδιωτικού χρέους να βαραίνει νοικοκυριά, εργαζόμενους και επιχειρήσεις, η κυβέρνηση αίρει το καθεστώς προστασίας της πρώτης κατοικίας. Χιλιάδες οφειλέτες, εργαζόμενοι, επαγγελματίες και καταστηματάρχες οδηγούνται με συνοπτικές διαδικασίες στην πτώχευση και η περιουσία τους σε μαζικούς πλειστηριασμούς.
Η κυβέρνηση της ΝΔ αρνείται να ρυθμίσει το πανδημικό χρέος με διαγραφή μέρους της βασικής οφειλής και να δώσει έστω και μία ευκαιρία για τους οφειλέτες που επλήγησαν από την υγειονομική κρίση. Υλοποιεί, δηλαδή, όσα δεν κατάφεραν με στυγνούς εκβιασμούς ούτε οι δανειστές εδώ και δέκα χρόνια: Από τη μία μειώνει το εισόδημα των εργαζομένων και θεσμοθετεί την πληρωμή σε ρεπό και από την άλλη βγάζει στο σφυρί τα σπίτια τους. Δεν πρόκειται απλά για το πιο νεοφιλελεύθερο σχέδιο αναδιάρθρωσης της οικονομίας. Πρόκειται για μια νέα κοινωνική κρίση διαρκείας.
Μπροστά σ’ αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα για την αγορά και τους εργαζόμενους, η απάντηση μπορεί να είναι μόνο ένα δημοκρατικό και προοδευτικό μέτωπο υπεράσπισης της εργασίας, της μόρφωσης, της δημόσιας υγείας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ που αρνείται να στηρίξει το ΕΣΥ με μόνιμα μέτρα, επιβάλλει οριζόντιες γενικευμένες πτωχεύσεις σε επαγγελματίες, εργαζόμενους και συνταξιούχους, νομοθετεί εργασιακό οδοστρωτήρα και αποκλείει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, διαμορφώνεται σταδιακά μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία που διεκδικεί την πολιτική αλλαγή για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω.
Οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να βάλουν φρένο σ’ αυτά τα σχέδια. Εμείς δίνουμε αποφασιστικά τη μάχη μαζί με τους εργαζόμενους, στη Βουλή, στους χώρους δουλειάς και στην κοινωνία. Και θα είναι από τα πρώτα νομοσχέδια που θα καταργήσουμε όταν θα γίνουμε κυβέρνηση. Σε αυτό το πλαίσιο σχεδιάζουμε την παρέμβασή μας, προσπαθώντας να δείξουμε στην κοινωνία ότι υπάρχει βιώσιμη εναλλακτική πρόταση που θα υπηρετεί τα συμφέροντα της πλειοψηφίας.
Η κοινωνία και προοδευτικοί πολίτες απαιτούν σήμερα μια πολιτική εξόδου από την κρίση, που θα είναι δίκαιη και δεν θα τα φορτώνει όλα στους αδύναμους, στους νέους, στους εργαζόμενους.
Μόνο μία αριστερή, προοδευτική και δημοκρατική πλειοψηφία θα δώσει και πάλι διέξοδο και μπορεί να εγγυηθεί μια εναλλακτική πορεία της χώρας με δημοκρατία και αλληλεγγύη, βάζοντας φραγμό στην εφαρμογή νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι ένα δημοκρατικό προσκλητήριο στον κόσμο της αριστεράς, σε όλους τους προοδευτικούς και δημοκρατικούς πολίτες, ώστε να οικοδομηθεί μια πλατιά κοινωνική και πολιτική σύμπραξη που θα κάνει πράξη την πολιτική αλλαγή και θα στηρίξει μια προοδευτική κυβέρνηση.