Να πω εισαγωγικά ότι είναι τιμή μου που θα μιλήσω στην εκδήλωση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας δίπλα στον Γιάννη Μάγγο το Σάββατο στην Πρέβεζα αλλά και ότι είναι τιμή μου επίσης που μιλώ στην εφημερίδα σας σήμερα.
Ερ:
Περιστατικά αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας δυστυχώς παραμένουν στην επικαιρότητα και αυξάνονται.
Διαδηλωτές και μεμονωμένοι πολίτες «πέφτουν θέματα» της κρατικής καταστολής . Έχεις πέσει Μάριε θύμα τέτοιας επίθεσης και εσύ στο παρελθόν, μάλιστα εν ώρα εργασίας, ενώ ως φωτορεπόρτερ έχεις καταγράψει αρκετά τέτοια περιστατικά. Ποια η εμπειρία σου;
ΑΠ:
Η καταστολή της αστυνομίας έχει σχέση με το πόσο η κοινωνία εξεγείρεται αλλά και τι γραμμή δίνει η εκάστοτε κυβέρνηση.
Πάντα υπάρχει αστυνομική καταστολή άλλοτε είναι σε ύφεση και άλλοτε αυξάνονται αυτά τα περιστατικά. Είναι σε έξαρση όταν ο κόσμος είναι στο δρόμο και διεκδικεί την αξιοπρέπεια του. Σε σχέση με μένα ο αστυνομικός , ο ματατζής- ο «μπάτσος» που με χτύπησε ανάποδα με γκλοπ χτύπησε μια διττή ιδιότητα που είχα:
1)Είχα την ιδιότητα του προέδρου της ένωσης φωτορεπόρτερ
2) Του εργαζόμενου εκείνη την ώρα φωτορεπόρτερ.
Ήξερε ποιος ήμουνα , ήταν δολοφονικό το χτύπημα και «χτύπησε» πάνω σε αυτές τις δύο ιδιότητες που είχα. Η ένωση φωτορεπόρτερ ανέκαθεν ήταν συγκρουσιακή με την αστυνομία και την εξουσία. Και αυτό διότι έχουμε ένα πλεονέκτημα και ένα μειονέκτημα.
Από τις 100 φωτογραφίες που έχουμε σ΄ ένα ρεπορτάζ επιλέγουμε μόνοι μας τις 10 φωτογραφίες που θα στείλουμε στα media ή στα social media τα δικά μας- έχουμε πλήρη ευθύνη αυτών που επικοινωνούμε. Και το «κακό» φυσικά είναι ότι φωτογραφίζουμε την «στιγμή», είμαστε ανεξέλεγκτοι για την εκάστοτε εξουσία και φωτογραφίζουμε αυτό που η εξουσία δεν θέλει εν προκειμένω την αστυνομία.
ΕΡ:
Ποια βοήθεια μπορούν να παρέχουν πολίτες με βίντεο η φωτογραφίες από τα «κινητά» τους την στιγμή που έχουμε το περιστατικό;
ΑΠ:
Τα κινητά των πολιτών- άρα η κοινωνία των πολιτών- τραβώντας βίντεο ή φωτογραφίες είναι σημαντικό να υπάρχουν. Εμείς δεν μπορούμε να είμαστε «παντού» και να φωτογραφίζομε τα πάντα. Εγώ είμαι υπέρ. Άρα πάρα πολλές φορές ένα βίντεο ή μια φωτογραφία από κινητό πολίτη έχει καταρρίψει το «αφήγημα» της αστυνομίας. Απλά το κινητό , το βίντεο του πολίτη δεν περιέχει επαγγελματισμό αλλά είναι «ντοκουμέντο».
ΕΡ:
Ποια η αντίδραση σας όταν ακούτε για έρευνες της αστυνομίας αλλά και τυχόν ποινές σε αστυνομικούς που «αυθαιρετούν» σε τέτοια περιστατικά;
ΑΠ:
Η Αντίδραση της αστυνομίας είναι πανομοιότυπη. Ή διαστρεβλώνει τα γεγονότα ή κάνει ΕΔΕ. Εμείς «γελάμε» ότι χτυπάει φωτορεπόρτερ και λένε θα γίνει ΕΔΕ..
Ο Μανώλης ο Κυπραίος είναι ένας συνάδελφος που δεν ακούει λόγω αστυνομικής επίθεσης. Του ρίξανε μια κρότου λάμψης το 11’ σε μια στοά και πλέον ο άνθρωπος ακούει με μεταλλικό ήχο, οδηγεί αυτοκίνητο με αυτόματες ταχύτητες.., προχωρά με μπαστούνι… Το κινητό του , το κουδούνι της πόρτας δεν το ακούει.. Ο Μανώλης ο Κυπραίος λοιπόν έχει μείνει « ανάπηρος» . Τις ΕΔΕ τους τις έχει βαφτίσει «εμείς δεν ευθυνόμαστε»…
«Εμείς είμαστε κομμάτι της κοινωνίας και λογοδοτούμε στην ίδια την κοινωνία.
Οι φωτογραφίες μας βγάζουν μια ταξικότητα…»
«ξέρουμε την επικινδυνότητα της δουλειάς που έχουμε διαλέξει»
ΕΡ: Έχεις εις γνώση σου περαστικά όπου συγγενικά πρόσωπα θυμάτων τέτοιας βίας ψάχνουν να βρουν κάποιο «κλικ» ή μια φωτογραφία ώστε να βοηθηθούν ρωτώντας ενδεχομένως και συναδέλφους σου;
Πάρα πολλές φορές. Συνεργαστήκαμε με ομάδες δικηγόρων και με επίσημη ανακοίνωση μας γνωστοποιήσαμε την πρόθεση μας αυτή ήδη από το 2008 και την περίοδο των «Δεκεμβριανών» και αυτό το κάνουμε από αίσθημα δικαιοσύνης. Μια «δική σου φωτογραφία» μπορεί να γλιτώσει ένα συλληφθέντα που άδικα κατηγορείται και αυτό έχει συμβεί πολλές φορές.