Αυτή την ευχή άκουγαν μέχρι το 1960 από τις γιαγιές τους τα μικρά παιδιά, αν και δεν την καταλάβαιναν. Οι γιαγιές βέβαια είχαν ακούσει αυτή την κουβέντα από την δική τους γιαγιά, αν κάνουμε μία αφαίρεση θα βρούμε σίγουρα 100 και πλέον χρόνια έρχονταν αυτή η ευχή.
Ο Αλής κατάφερε το 1788 να πάρει το πασαλίκι Ιωαννίνων, μόνος του, ο Σουλτάνος αναγκάστηκε να τον δεχθεί. Αμέσως καθάρισε όλη την περιοχή από όλα τα «αγκάθια» και δεν άφησε ούτε χλωρό κλαρί παντού. Είχε πολλούς τρόπους, κατ΄ αρχάς ήταν ραδιούργος ,κι αν κάποιοι αντιδρούσαν είχε στο τέλος τα όπλα. Χάρη στην πολεμική του ικανότητα, την ανδρεία του, αλλά και τις δολοπλοκίες του, καταφέρνει να ενταχθεί στον στρατιωτικό- διοικητικό μηχανισμό του οθωμανικού κράτους καταλαμβάνοντας διάφορα αξιώματα.Εμείς βέβαια από μικρά παιδιά τον γνωρίσαμε καλά από την αντίσταση των Σουλιωτών, που στο τέλος τους διέλυσε εντελώς, έδειξε και τον σκληρό εαυτόν εναντίον του Γαρδικίου που κατέσφαξε του κατοίκους του χωριού που είχαν βιάσει την μάνα του.
Αυτός ο πανέξυπνος Αλβανός να μείνει 32 χρόνια στην εξουσία, όταν όλοι οι άλλοι πασάδες σε όλη την Οθωμανική αυτοκρατορία στην καλύτερη περίπτωση έως 5 χρόνια και τι έκανε, πέρα από ραδιουργίες για να φτάσει εκεί.
Όμως οργάνωσε το «κράτος» του όπως αυτός ήθελε και άκουγε από διάφορούς, μεταξύ αυτών και Ευρωπαίους. Κατά αρχάς είχε πολύ σκληρή πειθαρχία παντού , όποιος αντιστέκονταν πήγε στο καλό του, μόνο οι Σουλιώτες του αντιστάθηκαν πολύ. Είχε όμως και σκληρή φορολογία, εξόν τα ποσά που έπερνε για τον Σουλτάνο είχε και μεγάλο ποσοστό για τον εαυτόν του. Ένα πράγμα που γνώριζε καλά ήταν να υπάρχουν δρόμοι ανοιχτοί και φυλασσόμενοι από τους κλέφτες και το πέτυχε, έκανε και οδοποιία όπως ο δρόμος Πασά στην Άρτα. Αναπτύχθηκε το εμπόριο και η βιοτεχνία και τα αρκετά τα γράμματα. Ήταν ανεκτικός προς τους χριστιανούς και τους εβραίους , μερικοί ιστορικοί λένε ότι έκτισε και εκκλησιές. Αν αληθεύει ότι είχε ζητήσει από τον Μέτερνιχ σχέδιο συντάγματος, ήταν πολύ μπροστά. Όποιος ξένος πέρασε από παλάτι του τον φιλοξένησε, τον συζήτησε, τον προστάτευσε, του έδωσε συνοδεία. Αγόρασε την Πάργα από τους Άγγλους το 1819.
Είχε συγκεντρωτική κατάσταση δίπλα του για αυτό είχε μαζέψει δίπλα του όλες τις «φυλές και ίσως ότι καλύτερο υπήρχε την εποχή από πρόσωπα. Με τους χριστιανούς Έλληνες, όπως τον Μάρκο Μπότσαρη, τον Οδ. Ανδρούτσο, τον Λάμπρο Βέϊκο, τον Βραρνακιώτη, τον Πανουργία, τον Ιωάννη Κωλέτη, τον Αθανάσιο Ψαλίδα, τον Μάνθο Οικονόμου, τον Αλέξη Νούτσο, έδειχνε σεβασμό στον Κοσμά τον Αιτωλό, τον Θανάση Βάγια και τέλος γυναίκα του την Ελληνίδα κυρά Βασιλική. Οι στρατοί του δεν ήταν μόνο Τούρκοι ή Αλβανοί αλλά κι Έλληνες.
Πολλούς εχθρούς του έκανε φρικτά βασανιστήρια είτε να τους εξοντώσει είτε να τους συνετίσει, άρπαξε πολλές περιουσίες, ακόμα προσπάθησε να πάρει ολόκληρα χωριά με δικούς του ανθρώπους παντού.
Αναγκάστηκε να πνίξει την κυρά Φροσύνη και τις άλλες 17 χριστιανές και μουσουλμάνες, μάλλον πολύ ελαφρών ηθών για την εποχή εκείνη, άσχετα πόσα παραμύθια ακούμε μέχρι σήμερα.
Στο τέλος αναγκάστηκε ο Σουλτάνος να στείλει τον Χουρσίτ με πολύ μεγάλο ασκέρι και να τον διαλύσει και να του πάρει το κεφάλι με μπαμπεσιά τον Ιανουάριο του 1822. Αυτό βέβαια ήταν το κέρδος των Ελλήνων στην Πελοπόννησο για να αρχίσει η Επανάσταση.
Ήταν να γίνει ένα συνέδριο στα Γιάννενα για τον Αλή Πασά και ακυρώθηκε γιατί έγραψαν μερικές δεξιές εφημερίδες αντέδρασαν μερικοί σύλλογοι, ιδιαίτερα Σουλιωτών.
