Είναι επιστημονικά αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο εμβολιασμός αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα και πλέον αποδοτικά μέτρα δημόσιας υγείας που αναπτύχθηκαν τον εικοστό αιώνα, ενώ παραμένει το σπουδαιότερο εργαλείο για την πρωτογενή πρόληψη των μεταδοτικών ασθενειών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πλέγμα του ευρωπαϊκού πλαισίου, το άρθρο 15 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος με την Συνθήκη της Λισαβώνας, απέκτησε νομική δεσμευτική ισχύ, προβλέπει το δικαίωμα πρόσβασης κάθε προσώπου σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στις εθνικές νομοθεσίες και πρακτικές, ενώ καθιερώνει παράλληλα την υποχρέωση κάθε κράτους για την προστασία του δικαιώματος. Τελικά από την εκτενή ανάλυση των διεθνών, ευρωπαϊκών και εθνικών κειμένων, δεν προβλέπεται καθεστώς υποχρεωτικού εμβολιασμού κατόπιν αποφάσεων διεθνών, ευρωπαϊκών και εθνικών Οργανισμών και Αρχών.
Είναι γεγονός επίσης ότι απέναντι σε όλες τις σημερινές αντιξοότητες και τα προβλήματα που δημιουργεί η κρίση, απαιτείται υπευθυνότητα και εγρήγορση τόσο εκ μέρους των θεσμών όσο και από κάθε άτομο.
Η έγκυρη, σταθερή χωρίς παλινωδίες και επιστημονικά τεκμηριωμένη ενημέρωση μπορεί και πρέπει να αποτελέσει αναμφίβολα, αφενός, οδηγό για την οργανωμένη και αποτελεσματική καταπολέμηση της απειλής του κορωνοϊού, αφετέρου, πολύτιμο εργαλείο για τον επαναπροσδιορισμό της κρατικής ευθύνης και των σχέσεων κρατών και πολιτών.
Μάλιστα στο ψήφισμα που εξέδωσε στις 27 Ιανουαρίου 2021 (αριθμός 2361) με θέμα «εμβόλια covid 19: Ηθικά, νομικά και πρακτικά ζητήματα», η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης πήρε καθαρή θέση επί του θέματος του εμβολιασμού και παροτρύνει την Ε.Ε. και τα Κράτη – Μέλη να:
7.3.1 διασφαλίζουν ότι οι πολίτες ενημερώνονται ότι ο εμβολιασμός δεν είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν υπόκειται σε πολιτική, κοινωνική ή άλλη πίεση να εμβολιασθεί εάν δεν το επιθυμεί.
7.3.2 διασφαλίζουν ότι κανείς δεν υφίσταται διακρίσεις για το ότι δεν έχει εμβολιαστεί, λόγω πιθανών κινδύνων για ην υγεία ή επειδή δεν θέλει να εμβολισθεί
7.3.3 λάβουν έγκαιρα αποτελεσματικά μέτρα για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης, και της διστακτικότητας όσον αφορά στα εμβόλια covid19
7.3.4 διανέμουν διαφανείς πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια και τις πιθανές παρενέργειες των εμβολίων, σε συνεργασία με ρύθμιση στις πλατφόρμες κοινωνικών δικτύων για την πρόληψη της εξάπλωσης της παραπληροφόρησης.
7.3.5 επικοινωνούν με διαφάνεια το περιεχόμενο των συμβάσεων με τους παραγωγούς των εμβολίων και το καθιστούν δημόσια διαθέσιμο για κοινοβουλευτικό και δημόσιο έλεγχο.
7.3.6 συνεργάζονται με μη κυβερνητικές οργανώσεις ή / και άλλες τοπικές πρωτοβουλίες για την προσέγγιση των περιθωριοποιημένων ομάδων.
7.3.7 συνεργάζονται με τις τοπικές κοινότητες για την ανάπτυξη και εφαρμογή προσαρμοσμένων στρατηγικών για την υποστήριξη της πρόσληψης εμβολίων.
Ενώ αυτές είναι οι πρόσφατες κατευθύνσεις της ανωτέρω Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, που κατά την γνώμη μου είναι σωστές νομικά, ηθικά και πρακτικά, στη χώρα μας η κυβέρνηση και οι ειδικοί προώθησαν τελείως αντίθετες πολιτικές και πρακτικές. Επίσης έλαβαν και λαμβάνουν τα τελείως αντίθετα αναποτελεσματικά μέτρα, μάλιστα χωρίς να καλέσουν, έστω και σε ένα στοιχειώδη διάλογο όλα τα κόμματα και τους αρμόδιους κοινωνικούς φορείς.
Πρέπει να καταλάβει η κυβέρνηση και κάποιοι ειδικοί που βγαίνουν καθημερινά στα ΜΜΕ, ότι με απαράδεκτα μέτρα εξαγοράς της συνείδησης των νέων, και με προκλητικά μέτρα αυταρχισμού που δημιουργούν διακρίσεις μεταξύ των πολιτών, επιτυγχάνεται το αντίθετο αποτέλεσμα. Δημιουργούνται κοινωνικές αντιδράσεις και προβλήματα στη λειτουργία της κοινωνίας. Γιαυτό, έστω και τώρα θα πρέπει να εφαρμόσουν τα ανωτέρω αναφερόμενα σωστά επτά μέτρα – θέσεις της Γενικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ε.Ε.. Θα πρέπει να καλέσουν άμεσα τα κόμματα και τους κοινωνικούς φορείς σε διάλογο για τα συγκεκριμένα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν, με βάση τις ανωτέρω ορθές θέσεις της Γενικής Συνέλευσης της Ε.Ε.. Ας αφήσει η κυβέρνηση τον μονόλογο και την θεωρία του ενός ανδρός, αν θέλει να αντιμετωπίσει πράγματι το κρίσιμο θέμα του κορωνοϊού.
Ακόμη θα πρέπει αυτοί που στο παρελθόν με συνεχείς παλινωδίες δημιούργησαν σύγχυση σε ένα μεγάλο τμήμα των πολιτών για την αποτελεσματικότητα των εμβολιασμών και την αντιμετώπιση της κρίσης, να μη συμμετέχουν στη σοβαρή και υπεύθυνη εκστρατεία ενημέρωσης, γιατί έχουν γίνει αναξιόπιστοι και δεν πείθουν. Επί τέλους ας σοβαρευτούμε και ας μη αντιμετωπίζομε αυτό το σοβαρό πρόβλημα με κομματικές και άλλες σκοπιμότητες.
*Tο άρθρο αυτό γράφτηκε από τον Δ. Τσοβόλα, πριν από δυο εβδομάδες, αλλά παραμένει επίκαιρο, ενώ ήταν και ο πυρήνας των όσων είπε ο τέως υπουργός σε ειδική εκδήλωση που έγινε το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης 15-7-2021 από την Επιτροπή Συνταγματικών Δικαιωμάτων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών με θέμα «Νομικές διαστάσεις του Αντι-Covid-19 εμβολιασμού».
Στην εκδήλωση μέλη της Επιτροπής αναφέρθηκαν σε όλες τις συνταγματικές, καθώς και Ευρωπαϊκού και Διεθνούς Δικαίου πτυχές του εμβολιασμού, ενώ συζητήθηκαν κυρίως ζητήματα που αφορούν ενδεχόμενη επιβολή υποχρεωτικότητάς του, καθολικά ή σε ορισμένες ομάδες υψηλού κινδύνου, την διαφορετική αντιμετώπιση εμβολιασθέντων και νοσησάντων αφενός και μη εμβολιασθέντων αφετέρου, τα μέτρα προώθησης του εμβολιασμού και τα ζητήματα του εμβολιασμού στις ιδιωτικές σχέσεις κυρίως στον εργασιακό χώρο.
Στην εκδήλωση απηύθυνε χαιρετισμό ο Δημήτρης Βερβεσός, Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και Ολομέλειας Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας, προεδρεύων ήταν ο Χριστόφορος Αργυρόπουλος, Πρόεδρος Επιτροπής Συνταγματικών Δικαιωμάτων ΔΣΑ, Δικηγόρος και ομιλητές, εκτός από τον Δ. Τσοβόλα ήταν ο Δημήτρης Σαραφιανός, ΔΝ, Δικηγόρος, ο Χαράλαμπος Τσιλιώτης, Επίκουρος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Δικηγόρος και ο δικηγόρος Βασίλης Χειρδάρης.