Στην αρχαία Ελλάδα -πιο συγκεκριμένα κατά την κλασική εποχή- ο πολιτικός ήταν ταυτισμένος με τον διανοητή (μία οργανική ενότητα). Το τόσο σύνθετο και εγκεφαλικό ζήτημα της πολιτικής ακόμα και στις τυραννίδες αφορούσε πολιτικούς σώφρονες, με γνώση πάνω σε πολλά πεδία σκέψης, και λογικούς (η λογική, ο ορθός λόγος γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα, όπως και ο επιστημονικός και μεθοδολογικός τρόπος σκέψης, όπως και το τελειότερο αλφάβητο που προήλθε με εμπλουτισμό φωνηέντων στο συμφωνικό Φοινικικό). Οι νόμοι του Σόλωνα κατά την εξέλιξη των πολιτευμάτων οδήγησαν από την ευνομία στην ισονομία με αποκορύφωμα τη Δημοκρατία του “χρυσού αιώνα”. Οι σημερινοί δυστυχώς αιρετοί εκπρόσωποι των κομμάτων εξουσίας κυρίως, τόσο σε τοπικό επαρχιακό επίπεδο όσο και στη μεγαλύτερη κλίμακα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, σε τραγικά μεγάλο ποσοστό θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν -σύμφωνα πάντα με το κλασικό αρχαιοελληνικό πνεύμα- ως μη ορθά σκεπτόμενοι, ως μη γνώστες, ως μη επιστημονικά σκεπτόμενοι, ως μη σοφά σκεπτόμενοι (το τελευταίο σίγουρα). Και είναι βέβαιο πως βρίσκονται έτη φωτός μακριά από τον τιμητικό χαρακτηρισμό του διανοητή! Είναι με λίγα λόγια πολιτικά υπανάπτυκτα όντα (ας κάνει ο καθένας μας τους δικούς του συνειρμούς γύρω από πρόσωπα και καταστάσεις). Λειτουργούν, θα έλεγε πάντα ένας ορθά σκεπτόμενος, με λογική άνθρωπος, κάνοντας χρήση των αντανακλαστικών κέντρων του νωτιαίου μυελού μονάχα, αφήνωντας τις εγκεφαλικές συνάψεις αδρανείς και σε κατάσταση εκφυλισμού, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με σοβαρότατα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η επιβολή της ληστρικής αναγκαίας επιστροφής για τους εργαστηριακούς ιατρούς της χώρας που ακούει στον ξενόφερτο και βάρβαρο χρηματοπιστωτικό όρο “Clawback” από τον αρχαιόπληκτο και άρα μπουμπουνοκέφαλο Άδωνι Γεωργιάδη το 2013. Για την ιστορία το ληστρικό Clawback πρωτοεφαρμόστηκε από το κράτος στις ΗΠΑ και την Αγγλία για τους υπέρογκους τζίρους μεγάλων επιχειρήσεων που πιθανότατα συσχετιζόταν με παράνομες δραστηριότητες. Η επιβολή του Clawback από τον μπουμπουνοκέφαλο Υπουργό Υγείας τότε, ήταν επί της ουσίας εφαρμογή ενός μέτρου ασύμβατου με τον τομέα της Υγείας και άκρως ντροπιαστικό και ανήθικο για τους Έλληνες γιατρούς. Ένα ασύμβατο μόσχευμα από έναν αρχαιόπληκτο ανθέλληνα (νεοέλληνα) από κάθε ματιά και άποψη! Το ίδιο όμως μέτρο με έναν άκρως αντεργατικό τρόπο συντηρήθηκε και από τον άλλον περιοδεύοντα πολιτικό θίασο τον ΣΥΡΙΖΑ. “Πολιτικός χώρος” άλλωστε που βρίθει απολιτίκ, ιδεολογικά και θεωρητικά αμόρφωτων και κατ’ επέκταση αγράμματων. Το πρόβλημα βγάζει μάτι κυρίως στους αιρετούς κομμάτικους εκπροσώπους του (κλείστε τα μάτια και φέρτε εικόνες στο μυαλό σας…). Αυτός ο περιπλανώμενος θίασος της “Αριστεράς” πήγε ένα βήμα παραπέρα την ανήθικη και ληστρική επίθεση στον κλάδο των εργαστηριακών ιατρών με χυδαία αντεργατικά μέτρα:
1) Με αποδοχή, οργανική ενσωμάτωση και συντήρηση του Clawback.
2) Με εκβιαστικό συμψηφισμό που σημαίνει παραίτηση των ιατρών από κάθε ένδικο μέσο διεκδίκησης των δεδουλευμένων (η υπόθεση βρίσκεται εδώ και χρόνια στο συρτάρι του Συμβουλίου της Επικρατείας).
3) Με μία τρομακτική υποτιμολόγηση του καταλόγου των εξετάσεων το 2016 (σε τιμές μη βιώσιμες με βάση τα λειτουργικά έξοδα των ιατρείων).
Ο ΣΥΡΙΖΑ “που σήμανε το τέλος των μνημονίων” κράτησε το μνημονιακότατο μέτρο του Clawback μάλλον εις μνήμην των μνημονίων!
Η απεργία της περασμένης εβδομάδας βρήκε ενωμένο τον κλάδο μας (αναφέρομαι στους μαχόμενους αυτοαπασχολούμενους εργαστηριακούς ιατρούς και όχι στα Brand Names και στις μεγάλες αλυσίδες), στη βάση των δίκαιων εργασιακών αιτημάτων μας! “Από τα κάτω” ενωθήκαμε άνω των 1000 ιατροί της Περιφέρειας κόντρα στα μεγάλα Επιχειρηματικά συμφέροντα της Ιδιωτικής Υγείας που θέλουν να μας αφανίσουν! Κόντρα σε Δεξιούς και “Αριστερούς” τάχαμου θιάσους που συμμαχούν με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο με το μεγάλο αντεθνικό Κεφάλαιο και την αστική του τάξη που το εκπροσωπεί.