Παρεμβάσεις: Μέρες 67 – Μνήμη Τάκη Γενιά

Παρότι πέρασαν μερικές ημέρες από την μαύρη επέτειο της 21ης Απρίλη του 1967, μάλλον πρέπει να ειπωθούν κάποια πράγματα αφού η εποχή μας έχει ως βασικό χαρακτηρικό την ρευστοποίηση της αλήθειας και την εκ του πονηρού αναθεώρηση της Ιστορικής μνήμης. Η Χούντα των Συνταγματαρχών, έθεσε σε γύψο την Δημοκρατία και τα θεμελιώδη δικαιώματα, βασάνισε, σκότωσε, φυλάκισε, ταλαιπώρησε εκατοντάδες Έλληνες, ενοχοποίησε το υπέροχο Δημοτικό μας τραγούδι, ανέκοψε το ρεύμα ριζοσπαστισμού και αναγέννησης της χώρας του ‘60, προετοίμασε τον δρόμο για την Τραγωδία της διχοτόμησης της Κύπρου, προσέθεσε ένα άγριο κιτς στην καθημερινή αισθητική, νομιμοποίησε την διαφθορά. Διαβάστε αν έχετε χρόνο το έξοχο Λαμόγια στο Χακί του Διονύση Ελευθεράτου εκδ. Τόπος για να δείτε ή να θυμηθείτε το εύρος των σκανδάλων των άθλιων χουνταίων. Τέλος. Τα γράφω όλα αυτά στο σημερινό σημείωμα μας, όχι προς Θεού για κάναν άγονο διδακτισμό, ηλικιακά δεν θα μπορούσα εξάλλου. Τα γράφω γιατί το αυτονόητο στις ημέρες μας δεν είναι τόσο αυτονόητο. Και γιατί η μνημονιάδα, έφερε απ’ το παράθυρο της φτωχοποίησης ξανά απόψεις του τύπου «ναι αλλά η Χούντα έκανε δρόμους», «δεν είχαμε ξένους και εγκληματικότητα στην 7ετία» κτλ. Σήμερα το ξαναγράψιμο της Ιστορίας συχνά, γίνεται για την άμβλυνση των γωνιών, για το σβήσιμο ευθυνών, για την μη συζήτηση από την νέα γενιά των παραγόντων που έβαλαν την χώρα σε γύψο, για τις ευθύνες του ξένου παράγοντα ή του Στέμματος ή και του Στρατού. Σχηματικά θα λέγαμε πως κατά την 21η Απρίλη ενεργοποιήθηκε ένα μόνον εκ των πολλών σχεδίων εκτροπής του Πολιτεύματος- η λεγόμενη χούντα των Συνταγματαρχών και όχι των στρατηγών ή του Στέμματος. Η αναχαίτιση ενός κύματος ριζοσπαστισμού με το επιχείρημα ενός εθνικόφρονος πολεμικού αντικομμουνισμού ήταν μά εκ των αιτιών. Η εμπλοκή ή ανοχή των ΗΠΑ στην Δικτατορία πλέον παραδεκτή και καταγραμμένη ακόμη και με το mea culpa του Μπιλ Κλίντον κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα. Το χαμένο νήμα του ριζοσπαστισμού του 1965 θα ξαναπιάσει ευφυώς ο Ανδρέας Παπανδρέου – η αριστερή πτέρυγα της Ενώσεως Κέντρου- στην Μεταπολίτευση με την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Μεσολάβησε βέβαια ο επταετής γύψος. Που ορισμένοι κάνουν πως ξεχνούν.