Σας αποστέλλω ένα άρθρο(σχόλιο)μετά την αναγγελία δημοπράτησης μελέτης για την ασφάλεια των συνδημοτών μας στην περιφερειακή οδό..
“Επιτέλους, μετά τις ασφυκτικές πιέσεις μας, δημοπρατείται από το Δήμο Αρταίων η μελέτη για την οδική ασφάλεια στην περιφερειακή οδό”.
“Όταν ο θάνατος ενός νέου παιδιού, ενός 19χρονου παιδιού με όνειρα για τη ζωή και το μέλλον του, έρχεται τόσο απρόσμενα και τόσο άδικα, ως φορείς οφείλουμε να μην γυρίσουμε το κεφάλι από την άλλη μεριά, αλλά να ψάξουμε και να βρούμε την αλήθεια για το τί έφταιξε… Όταν πήραμε στα χέρια μας από την ίδια τη μητέρα του αδικοχαμένου Βαγγέλη Δραγατάκη την τοξικολογική εξέταση του εκλιπόντος που έδειχνε ότι το νεαρό παιδί δεν είχε καταναλώσει αλκοόλ εκείνο το μοιραίο βράδυ κι ότι η ταχύτητα του αυτοκινήτου του (βάσει του πορίσματος του πραγματογνώμονα) δεν υπερέβαινε τα 40 χιλιόμετρα την ώρα, σε μια περιοχή όπου το όριο ήταν τα 50 χιλιόμετρα, ξέραμε ότι ήταν η ώρα για αλλαγή! Αλλαγή νοοτροπιών φορέων του Δήμου Αρταίων ότι όλα τα έχουν κάνει μέχρι στιγμής σωστά, αλλαγή της τρέχουσας κατάστασης στην περιφερειακή οδό, η οποία μοιάζει σαν άναρχο τοπίο, κάπου κάγκελα, μετά κενά, στη συνέχεια ξανά κάγκελα, μετά πάλι κενά και το αποκορύφωμα πάνω στο πεζοδρόμιο κανα δυο δεντράκια περιφραγμένα με ό,τι κομμάτια από τα κάγκελα περίσσεψαν στο Δήμο Αρταίων, άραγε για να προστατεύονται από τους περιστατικούς…; Επί ενάμισι χρόνο βλέπαμε να εκτυλίσσεται μπροστά μας το θέατρο του παραλόγου, από τη μία τη Δημοτική Αρχή να αρνείται επανειλημμένα να πραγματοποιήσει έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ μετά από απαίτησή μας ως Αντιπολίτευση να συζητήσουμε εκτενώς το θέμα και από την άλλη να ακούμε τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Αρταίων να δηλώνουν ότι στην περιφερειακή οδό όλα είναι σωστά τοποθετημένα κι ότι τα κάγκελα (που εν τέλει στέρησαν τη ζωή σε τρεις νέους συμπολίτες μας!) είναι εκεί για να προστατεύουν τα μικρά παιδιά από τα να πεταχτούν στο δρόμο. Μα…πώς μπορεί να προστατεύονται τα μικρά παιδιά όταν δεν υπάρχει μια συνέχεια στα κάγκελα, όταν σε άλλα σημεία υπάρχουν ενώ σε άλλα όχι κατά μήκος της περιφερειακής οδού; Και πώς μπορεί τα κάγκελα αυτά να θεωρούνται από το Δήμο Αρταίων ως ασπίδα προστασίας την ώρα που στέρησαν τη ζωή σε τρία νέα παιδιά, καρφώνοντας τα δύο στο σώμα και αποκεφαλίζοντας το τρίτο;;; Για όλους αυτούς τους λόγους ζητούσαμε επανειλημμένα να δει ο Δήμος Αρταίων το θέμα για την οδική ασφάλεια στην περιφερειακή οδό, να σκύψει πάνω από το πρόβλημα κι όχι να γυρίζει το κεφάλι από την άλλη! Εμείς ως “Δημοτική Αναγέννηση” δεν γυρίσαμε το κεφάλι από την άλλη πλευρά, και το σημαντικότερο; Δεν σταματήσαμε να ζητάμε, να διεκδικούμε, να απαιτούμε να συζητηθεί το θέμα. Και το Δημοτικό Συμβούλιο που ζητούσαμε άργησε εφτά μήνες, αφού κάποιοι αρμόδιοι φορείς προτιμούσαν όλους αυτούς τους εφτά μήνες να κοιτάζουν από την άλλη πλευρά… Αντί να κοιτάξουν τη χαροκαμένη μάνα στα μάτια και να ζητήσουν συγνώμη, αυτοί έστρεφαν το βλέμμα αλλού λέγοντας ακόμη και στην ίδια όταν τη συναντούσαν ότι δεν έφταιγε ο δρόμος, δεν έφταιγαν τα κάγκελα, έφταιγε η …κακιά η ώρα! Τότε, γιατί τώρα δημοπρατούν μελέτη για την οδική ασφάλεια στην περιφερειακή οδό;;; Γιατί;;; Αν η κίνηση σε αυτήν είναι ασφαλής, όπως τόσο καιρό διαμήνυαν, τότε γιατί το κάνουν; Η απάντηση είναι απλή: Διότι, κανένας δεν μπορεί να υπεκφύγει την πραγματικότητα, όσο κι αν το θέλει και το επιθυμεί…Αργά ή γρήγορα, ΑΠΑΝΤΕΣ βρισκόμαστε προ των ευθυνών μας, ακόμη και όσοι πιστεύουν ότι τα έχουν πράξει όλα σωστά κι όλα ωραία… Όπως είναι φυσικό, η δημοπράτηση της μελέτης για την οδική ασφάλεια στην περιφερειακή οδό μας χαροποιεί ιδιαιτέρως. Ναι, άργησε, αν και είχε τη μορφή του κατεπείγοντος βάσει της απόφασης που ελήφθη στη συνεδρίαση του ΔΣ, την οποία ζητούσαμε επί εφτά μήνες ως παράταξη. Ευτυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχουμε θρηνήσει κι άλλα θύματα στην περιφερειακή οδό! Κι ευχόμαστε ολόψυχα να μην θρηνήσουμε ξανά! Δυστυχώς, η ίδια η ζωή έχει αποδείξει ότι πολλές φορές οι αλλαγές, οι θετικές αλλαγές έρχονται μέσα από τραγικά γεγονότα. Μακάρι να ήταν στο χέρι μας να φέρουμε πίσω στη ζωή τα τρία παλικάρια που χάθηκαν, μακάρι να μπορούσαμε… Δυστυχώς, δεν μπορούμε. Κάναμε όμως αυτό που πρωτίστως ως άνθρωποι και δευτερευόντως ως φορείς μπορούσαμε στο μέτρο του εφικτού, δηλαδή είδαμε τον κίνδυνο κατάματα και παλέψαμε με τις συνεχείς μας πιέσεις να προσφέρουμε την ασφάλεια στους συνδημότες μας, στους συμπολίτες μας!
Στον απόηχο αυτών των εξελίξεων, ηχούν στα αυτιά μας τα λόγια της μητέρας του Βαγγέλη Δραγατάκη “τελικά, το παιδί μου δεν έδωσε τη ζωή του άδικα, την έδωσε για να σωθούν άλλοι άνθρωποι!” Αναμένουμε τις εξελίξεις πάνω στο θέμα και μετά τη δημοπράτηση της μελέτης ζητούμε ως “Δημοτική Αναγέννηση” να κινηθούν άμεσα όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες για να ολοκληρωθεί το έργο άμεσα!”
Ταπραντζή Τζένη
Επικεφαλής Δημοτικής Αναγέννησης