Είναι παγκόσμια αποδεκτό ότι το 2021 αποτέλεσε μια από τις δυσκολότερες χρονιές των τελευταίων ετών. Η πανδημία Covid – 19 και η συσσώρευση των προβλημάτων που ακολούθησαν μας απέδειξαν περίτρανα τη ρευστότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, αφού μόνο στη χώρα μας φτάσαμε να πενθούμε για 20.000 συμπολίτες μας ως φόρο στην νέα αυτή πανδημία. Στη χώρα μας, υπήρξε γενικά προβληματική η διαχείριση, αλλά παρόλες τις αντιξοότητες το ΕΣΥ φαίνεται πως παρότι επωμίστηκε πολλάκις δυσανάλογο φορτίο, ήταν αυτό που έφερε εις πέρας το δύσκολο έργο της διαχείρισης της πανδημίας. Αφενός μεν η αδυναμία διαχείρισης της κρίσης από το κεντρικό κράτος και αφετέρου οι κραυγές των ζηλωτών του αντιεμβολιασμού δημιούργησαν έναν εκρηκτικό μείγμα, που ευτυχώς η ευσυνειδησία των υγειονομικών λειτουργών και η ανάληψη της ατομικής / συλλογικής ευθύνης των ορθά σκεπτόμενων πολιτών της χώρας μας ανέκαμψε το κύμα της ταχείας νοσηρότητας που δυστυχώς δείχνει πάλι να καλπάζει.
Επιπροσθέτως άλλες δυο μεγάλες απώλειες σημάδεψαν το 2021 του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, στον Σεπτέμβριο και της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, Φώφης Γεννηματά, τον Οκτώβριο. Ασυμβίβαστος, ξεχωριστός, διορατικός, αγωνιστής, ανυπέρβλητος, αξεπέραστο «σύμβολο» για ένα ολόκληρο Έθνος ήταν o Μίκης Θεοδωράκης, ο αγαπημένος μουσικοσυνθέτης, συγγραφέας και πολιτικός που με το συγκλονιστικό έργο του χαρακτήρισε τον 20ο αιώνα, την Ελλάδα των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων, την περίοδο της Δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης.
Είναι οι αξιέπαινοι μικροί και μεγάλοι άθλοι της καθημερινής ζωής μιας αγωνίστριας που εξέπεμπε αδιαλείπτως το δικό της σήμα: θέληση και πείσμα. Μιας γυναίκας με σθένος που δεν είχε αφήσει την αμφιβολία να την αποδυναμώσει και μιας πολιτικού με τόλμη που δεν είχε αποθαρρυνθεί από τον σκεπτικισμό. Η Φώφη Γεννηματά.
Στα του δήμου Πρέβεζας, τώρα, κάνοντας μια πολύ μικρή ανασκόπηση δυστυχώς το 2021 δεν απετέλεσε κάτι το συνταρακτικό για το Δήμο μας αφού παρόλες τις οικονομικές ενισχύσεις (που σημειωτέον επί Μπαïλη ούτε στα καλύτερα όνειρά μας δεν είδαμε) και ενισχύσεις σε προσωπικό δεν επιτευχθεί κανένας νεωτερισμός, παράχθηκε πολύ χαμηλό έργο και απόδοση των υπηρεσιών, χωρίς το πολυδιαφημιζόμενο όραμα και την αλλαγή πλεύσης που ευαγγελίζεται από την ανάληψη των καθηκόντων της η αρχή Γεωργάκου. Επιπλέον των παραπάνω παρατηρήθηκε δυστυχώς η διασπάθιση πόρων χωρίς αντίκρισμα σε επικοινωνιακές φιέστες, η θεοποίηση της ΔΕΠΑΝ, η εμμονή στην ένταξη του προγράμματος ηλεκτροφωτισμού μέσω του χρηματοδοτικού εργαλείου ELENA, οι επαναλαμβανόμενες παλινωδίες με χαμένα έργα όπως αυτό της επισκευής του Κολυμβητηρίου, κλπ. Στον αντίποδα, ευτυχώς, προχώρησαν σε ένταξη ορισμένα από τα έργα που η δημοτική μας αρχή επί Μπαïλη δρομολόγησε και ισοσκελίστηκε τρόπον τινά η προβληματική του Δήμου σε μελέτες και έργα.
Παρόλα αυτά και μετά από δύο χρόνια προβλημάτων, θέλουμε να σταθούμε με αισιοδοξία και δύναμη απέναντι στις προκλήσεις που ανοίγονται μπροστά μας. Τόσο ως έθνος όσο και ως άνθρωποι πρέπει να ενεργοποιήσουμε τα κοινωνικά μας αντανακλαστικά και να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, ενεργώντας με ενσυναίσθηση, αφουγκραζόμενοι τις προκλήσεις των καιρών για συνολική κοινωνική ευημερία, για την ανάγκη προσφοράς στον πλήττομενο, την περίσσεια αγάπης τόσο στον συνάνθρωπο όσο και στο περιβάλλον, στη διαφύλαξη όλων εκείνων των δημοκρατικών θεσμών που με κόπο μας κληροδοτήθηκαν από τους προγόνους μας, με το βλέμμα προσηλωμένο στην δημοκρατία, διαφάνεια, αξιοκρατία και στον πλουραλισμό.
Με αυτές τις λίγες σκόρπιες σκέψεις εκφράζω τις θερμότερες ευχές μου σε όλους για το Νέο Έτος, ελπίζοντας να αγωνιστούμε όχι μόνο για την επιβίωσή μας αλλά και για να παραμείνουμε άνθρωποι. Δεν μας χρειάζονται οι προβολείς και τα φανταχτερά στολίδια για να νιώσουμε τη ζεστασιά και τη μαγεία των Άγιων αυτών Ημερών. Αρκεί το φως της καρδιάς μας και η ομορφιά της ψυχής μας, που θα γίνει η πυξίδα για τις σκέψεις και τις πράξεις μας.
Σας προσκαλώ να καλωσορίσουμε τη νέα χρονιά, το 2022, με χαμόγελο και αισιοδοξία. Εύχομαι το 2022 να είναι μια χρονιά γεμάτη Υγεία, Αγάπη και Ειρήνη για όλο τον κόσμο.