in

Να φύγουν από τη μέση οι συνειδητοποιημένοι, όσοι διεκδικούν, όσοι χαμηλώνουν το κεφάλι και εργάζονται;


Ε ίναι αλήθεια ότι κάψαμε πολύ λάδι για να αγιάσει το Τμήμα Γεωπονίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στην Άρτα. Χωρίς κλαψούρισμα για να ακουστούμε, μόνο με βουβό σιωπηλό κλάμα για να μας ακούει μόνο το καλό μας το γινάτι και να προχωράμε με πείσμα μπροστά, όσο επιτρέπει η φυσιολογία της αντοχής. Ανθεκτικότητα συστήνουν στα κτηνοτροφικά συστήματα του μέλλοντος, όμως την ανθεκτικότητα αυτή την έχουν όσοι δούλεψαν σκληρά και γοερά για την επιστήμη τους στα Ελληνικά Πανεπιστήμια.

Τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την ανταμοιβή. 5.000 ευρώ χρηματοδότηση το
χρόνο, δηλαδή το 2024 από το αγαπημένο μου Υπουργείο Παιδείας για να λειτουργήσει
ένα εργαστήριο με 26 εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά το 2023, 15 ερευνητικά έργα που υλοποιήθηκαν και 14 μαθήματα σε προπτυχιακό επίπεδο, 1 μεταπτυχιακό και 4 διδακτορικά. Εσείς τι λέτε; Λέγεται κρατικό ένα τέτοιο Πανεπιστήμιο που λειτουργεί μόνο με τη χρηματοδότηση των ερευνητικών έργων των καθηγητών για να προσφέρει την ποιοτική εκπαίδευση;
Μήπως ξέρουν πόσα δισεκατομμύρια δίνει η ΝΑΣΑ, κρατικοί οργανισμοί και τα Υπουργεία των ΗΠΑ για να χρηματοδοτήσουν την έρευνα στα αξιομνημόνευτα Πανεπιστήμια της Αμερικής; Μήπως υπάρχει μέριμνα για ουσιαστική αξιολόγηση, ώστε να δούμε ποιος συντελεί με μετρήσιμα στοιχεία στην πρόοδο της επιστήμης του και στην παραγωγή νέας γνώσης που επάγει; Δείτε μήπως οι κυβερνώντες καταριόνται τα Δημόσια Πανεπιστήμια αλλά και τα κατά συρροή παιδιά του
κομματικού σωλήνα στεγάζονται σε αυτό;

Μήπως υπάρχει σύστημα αξιολόγησης και κρίσης που να διασφαλίζει ότι ο καλύτερος παίρνει τη θέση; Μήπως οι καταλήψεις, που είναι το μόνο πρόβλημα που υφίσταται διαχρονικά και συζητά πιεστικά η “ανεξάρτητη” δημοσιογραφία, αποτελεί την ευρύτερη συνείδηση του χαμένου κύρους της ακαδημαϊκότητας και του ρόλου του Πανεπιστημίου, με όλες τις παιδικές τους ασθένειες.
Είναι απλό, στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο είσαι εργάτης ταυτόχρονα με παιδαγωγός, είσαι
ερευνητής ταυτόχρονα με την έλλειψη υποδομών και τη ασφυκτική γραφειοκρατία που
σε θεωρεί υπόλογο ακόμα κι όταν με τα δικά σου αυτοκίνητα πηγαίνεις τους φοιτητές σε
εκπαίδευση λόγω έλλειψης κονδυλίων για ένα αξιοπρεπές βανάκι μεταφοράς, είσαι καθηγητής ταυτόχρονα με γραμματέας γιατί τα κάνεις όλα εσύ, δεν υπάρχει ούτε κατά ελάχιστο μία εσωτερική οργάνωση ενός τμήματος για συντήρηση, έλεγχο των επιστημονικών οργάνων, άμεση αντίδραση για τις βλάβες τους που μπορούν να νεκρώσουν το όργανο για μήνες ενώ εσύ έχεις να υλοποιήσεις
ερευνητικό έργο. Όλα πέφτουν σε εσένα και οι ηγεσίες μπορεί να σε λοιδωρήσουν γιατί
κάνεις ελλιπώς το καθήκον σου και στο εργαστήριο και στο διάδρομο ανάβουν οι μισές
από τις λάμπες που είναι εγκατεστημένες.

Εδώ λοιπόν στην Άρτα, μακριά από το Θεό, όσοι μας επισκέπτονται δεν είναι για να φέρουν λίγο λάδι ακόμα μη σβήσει το καντήλι, είναι για να αφήσουν τα λουλούδια. Αν δεν ζητάς από τις αρχές για να ικανοποιηθεί αυτός που απευθύνεσαι ότι τον έχεις ανάγκη δεν λαμβάνεις τίποτα, μπορεί άσχετοι να μιλούν για πράγματα που εσύ τα έχεις ερευνήσει ενδελεχώς, που έχεις κάνει προτάσεις αλλά πουθενά η φωνή σου. Απείθεια. Για όλα φταίνε οι καταληψίες, τα δημόσια Πανεπιστήμια, και το εργαστήριο έχει 2.400 ευρώ προκαταβολή για να λειτουργήσει ολόκληρο το εξάμηνο από τον εθνικό κορβανά. Εμβόλιο λοιπόν μετάλλαξης.

Να φύγουν από τη μέση οι συνειδητοποιημένοι, όσοι διεκδικούν, όσοι χαμηλώνουν το κεφάλι και εργάζονται ως το βράδυ και να υπάρξει αναδιοργάνωση με καλαίσθητους συμπολίτες μας, συνομιλώντας απταίστως την καθηλωτική γλώσσα του ναι, του μάλιστα, του αμέσως, του βεβαίως και της αποκρουστικής χαράς της συμφωνίας με το τίποτα, το επουσιώδες, το φαίνεσθαι.

Στρατηγική ήττας για το εμπνευσμένο Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Δεν διεκδικώ τίποτα και ανταμείβομαι πλουσιοπάροχα. Με αυτά και αυτά ήρθαν οι 100 δημοσιευμένες επιστημονικές εργασίες σε έγκριτα
επιστημονικά περιοδικά από το 2008 στην πλέον τεκμηριωμένη και αυστηρή βάση επιστημονικής αξιολόγησης το Scopus του Elsevier. Ήρθε με την εργασία στο Journal of Food όπου αντί να ανοσοποιήσεις την κοινωνία με μαλθακότητα και προσμονή, ανοσοποιείς κατά της Λιστέρια, ενός από τα σημαντικότερα παθογόνα του ανθρώπου και των ζώων που οδηγεί σε τροφολοιμώξεις με ποσοστό θνησιμότητας 20%. Το εμβόλιο βασίζεται στη διαρραγή του ενδοκυτταρικού κύκλου του μικροβίου στοχεύοντας μία πρωτεΐνη κλειδί, την ιντερναλίνη Α. Με βάση μία in silico μελέτη και υπολογιστικές προσομοιώσεις μπορεί να δημιουργηθεί ένα εμβόλιο κατά της Listeria monocytogenes στοχεύοντας την πρωτεΐνη Internalin A. Το εργαστήριο μας στο Τμήμα Γεωπονίας μαζί με το Τμήμα Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου της Λαχόρης και το Τμήμα Φαρμακολογίας του Πανεπιστημίου King Saoud της Σαουδικής Αραβίας. Όχι παιδιά δεν κάνουμε τίποτα, μπράβο στους άλλους που κάνουν πολλά μέσω του Survivor. Γιορτάζουμε λοιπόν, γιορτάζουμε τη δυστυχία μας με τόσο ευτυχή γεγονότα.
Είσαι λοιπόν εσύ που τα θέλεις όλα;

Κλείσε τα μάτια για να τα έχεις. Καληνύχτα Κεμάλ!
Από ανάρτησή του στο facebook
*Καθηγητής στο Τμήμα Γεωπονίας με κατεύθυνση την ζωϊκή παραγωγή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με έδρα την Αρτα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *