Παρεμβάσεις: Σκυταλοδρομίες

Την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές κορυφώνεται το 21ο συνέδριο του ΚΚΕ. Έχει πάντα ενδιαφέρον να αποκωδικοποιείς τις διεργασίες στο ιστορικό κόμμα της Αριστεράς. Πολύ περισσότερο σήμερα που όπως όλα δείχνουν η επταετία 2021- 2028 θα είναι εντελώς διαφορετική για την χώρα και τον κόσμο. Και έχει ενδιαφέρον γιατί το ΚΚΕ άντεξε τον τεκτονικό σεισμό του 1989-91 αλλά και κατάφερε να κρατήσει την σημαία του όταν ο Τρίτος Δρόμος ήταν εξόχως ελκυστικός και ιδιαιτέρως προβεβλημένος. Σήμερα όμως; Θα συνεχίσει το ΚΚΕ τον διμέτωπο κατά ΝΔ και Σύριζα ή θα φλερτάρει την ιδέα μιας σύμπραξης με τον δεύτερο, αν και εφόσον οι διερευνητικές εντολές το επιτρέψουν σε συνδιασμό με την απλή αναλογική της πρώτης κάλπης; Όχι. Για τον Περισσό οι Μητσοτάκης -Τσίπρας είναι σκυταλοδρόμοι και το σύστημα δεν σηκώνει ρεκτιφιέ. Ο δρόμος του Σοσιαλισμού είναι ο μοναδικός για το ΚΚΕ. Και η στάση του σχεδόν θεσμική στο ζήτημα. Μίλαγα τις προάλλες με έναν παλιό φίλο της Αριστεράς και της Προόδου. Μου λεγε, πως παρότι ποτέ δεν πέρασε από την ΚΝΕ ή το ΚΚΕ ή γενικώς δεν έιχε και την καλύτερη γνώμη, τώρα στα 50 τους συμπάθησε. «Τι θα κάνανε οι εργαζόμενοι αν δεν υπήρχε κάποιος να φωνάζει σταθερά για αυτούς;», μου είπε. Σίγουρα, άγγιξε τον πυρήνα. Οι δυνάμεις που έχουν σταθερή αναφορά στο ΚΚΕ είναι όσοι έχουν εαμικές καταβολές ή μεταπολιτευτικά δεν τσίμπησαν στο κραταιό ΠΑΣΟΚ. Μαζί με αυτούς και όσοι έχουν επαφή ή εικόνα από εργασιακό χώρο ή γειτονιά. Βέβαια, απ’ το 2005 και μετά, το ΚΚΕ έχει έναν κίνδυνο. Δεν πήρε τον κόσμο του φοιτητικού κινήματος του 2006-07. Ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν άλλων δυνάμεων. Οι Αγανακτισμένοι επίσης. Το ρεύμα του αντιμνημονίου είχε άλλο κωπηλάτη. Το δυναμικό του ΚΚΕ ανανεώθηκε ή αναπαράχθηκε από συγκεκριμένα στενά πεδία (πχ μαθητικό του 98- 99, αντιπολεμικό κίνημα, ή χώρους εργασίας που το ΚΚΕ είχε σταθερή συνδικαλιστική στάση). Το μέλλον θα είναι διεκδικητικό. Καλή επιτυχία στο συνέδριο.