52 χρόνια μετά τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, τα διδάγματα του μεγάλου αντιδικτατορικού αγώνα παραμένουν ζωντανά, φωτίζουν το δρόμο της σημερινής πάλης των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας. Γιατί σήμερα, παραμένει επίκαιρος ο αγώνας ενάντια στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ. Ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και της ΕΕ που τσαλαπατούν τα δικαιώματά μας και τα θυσιάζουν στο βωμό των κερδών των λίγων, ενάντια στις ζωές και τις ανάγκες μας, ενάντια στις δυνατότητες να ζήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.
Το σύνθημα «Έξω οι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ» που γράφτηκε στις πύλες του Πολυτεχνείου, αντανακλάται με τον πιο έντονο τρόπο στο σήμερα.
Η Ελλάδα μπλέκεται βαθύτερα στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ, απέναντι στους ανταγωνιστές τους, τη Ρωσία και την Κίνα, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και τη συναίνεση των άλλων αστικών ευρωατλαντικών κομμάτων.
Για τα συμφέροντα της αστικής τάξης καθιστούν τη χώρα αφετηρία πολέμων και στόχο αντιποίνων. Στέλνονται όπλα στην Ουκρανία και στο καθεστώς Ζελένσκι, στηρίζουν το Ισραήλ στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και το σχέδιο Τραμπ – Νετανιάχου, που ενταφιάζει την προοπτική ίδρυσης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.
Καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και στα κόμματα της πολεμικής εμπλοκής!
Τα ευρωατλαντικά σχέδια για να καταστεί η Ελλάδα ενεργειακός κόμβος, στο πλαίσιο της απεξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, μετατρέπουν τη χώρα σε μπαρουταποθήκη των ανταγωνισμών και μαγνήτη αντιποίνων.
Τα σχέδιά τους δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες του λαού για φτηνή Ενέργεια, ασφαλείς υποδομές, προστασία του περιβάλλοντος. Κερδισμένοι θα είναι εγχώριοι και ξένοι ενεργειακοί κολοσσοί, οι εφοπλιστές και οι μεγαλοκατασκευαστές.
Επιπλέον δρομολογούνται αρνητικές εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, με τη σφραγίδα των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Ο στόχος για τη διατήρηση της συνοχής του ΝΑΤΟ δίνει αέρα στα πανιά των απαράδεκτων τουρκικών διεκδικήσεων σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και στα σχέδια για «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο. Στην Κύπρο προχωράει η ΝΑΤΟποίηση, ενώ επιχειρείται να νομιμοποιηθούν τα αποτελέσματα της τουρκικής εισβολής και κατοχής.
Από τις εξελίξεις χαμένοι θα είναι οι λαοί! Αυτοί που ανταγωνίζονται για να βάλουν στο «χέρι» τον ενεργειακό πλούτο, δεν θα διστάσουν μπροστά σε κανένα έγκλημα σε βάρος των λαών.
Η στροφή στην πολεμική οικονομία και τα δις ευρώ για επενδύσεις στην πολεμική προετοιμασία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελούν τον προθάλαμο της γενικευμένης ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης.
Ταυτόχρονα, κράτος και επιχειρηματικοί όμιλοι εντείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Το «ΨΩΜΙ» που ζητούσαν οι φοιτητές και ο λαός το 1973 γίνεται όλο και πιο ακριβό, ο πληθωρισμός καλπάζει, οι μισθοί μας ουσιαστικά μειώνονται, ο εργάσιμος χρόνος αντί να μειώνεται αυξάνεται και γίνεται «λάστιχο», φτάνοντας να μας λένε «δούλεψε 13 ώρες την ημέρα για να τα βγάλεις πέρα», η εντατικοποίηση και οι θάνατοι μέσα στους χώρους δουλειάς εκτοξεύονται.
Η «ΠΑΙΔΕΙΑ» συνθλίβεται γιατί θεωρείται «κόστος», γιατί η κυβέρνηση επιλέγει να δίνει χρήματα για πολεμικούς εξοπλισμούς και «επενδύσεις» των επιχειρηματικών ομίλων. Για αυτό τα παιδιά μας μαθαίνουν γράμματα σε ακατάλληλα και επικίνδυνα σχολικά κτήρια που πέφτουν σοβάδες , τα Πανεπιστήμια έχουν τεράστιες ελλείψεις, οι οικογένειές μας αδυνατούν να ανταποκριθούν συνολικά στο κόστος σπουδών και στις μαθησιακές ανάγκες τους.
Η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» εξαντλείται στα όρια που δε θα θίγεται η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, οι «στρατηγικές συμμαχίες» της κυβέρνησης και η λεγόμενη «κοινωνική συνοχή» που στην ουσία σημαίνει «σιγή νεκροταφείου» για να εξασφαλιστεί η «ανάπτυξη» των λίγων. Για αυτό εντείνεται η καταστολή όσων διεκδικούν καλύτερες συνθήκες δουλειάς και ζωής, βγαίνουν παράνομες οι απεργίες, διώκονται στρατιώτες και αξιωματικοί που υψώνουν τη φωνή τους ενάντια στην πολεμική εμπλοκή της χώρας, διώκονται συνδικαλιστές όπως ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και του σωματείου των λιμενεργατών του Πειραιά επειδή εμπόδισαν πέρσι να φορτωθεί container με σφαίρες για το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ.
Οι αγώνες του λαού και της νεολαίας «φωτίζουν» και τους πιο σκοτεινούς καιρούς! Το «Πολυτεχνείο» μας διδάσκει ότι κανένας αντίπαλος, όσο δυνατός και αν μοιάζει, δεν είναι ανίκητος μπροστά στην οργανωμένη εργατική και λαϊκή πάλη. Μας διδάσκει ότι μόνο ο λαός σώζει το λαό, ότι μόνο ο αγώνας μας, ενάντια στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και του κράτους τους, μπορεί να φέρει αποτελέσματα.
Η φλόγα του Νοέμβρη για πάντα ζωντανή. Οργάνωση & αγώνας για την ανατροπή! Παιδεία – Εργασία – Ειρήνη – Ελευθερία
Όπως και τότε, έτσι και τώρα διεκδικούμε:
- Έξω οι βάσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ από την χώρα μας.
- Να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας μας στους πολέμους.
- Να σταματήσει η σφαγή του παλαιστινιακού λαού, να αναγνωριστεί ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος.