Κάθε χρόνο οι λογιστές και τα λογιστικά γραφεία βρίσκονται στο ίδιο έργο θεατές. Στο ίδιο ατελείωτο βασανιστήριο. Λες και κάποιος έχει οργανώσει με μαζοχιστικό τρόπο όλο αυτό το σκηνικό προκειμένου να τιμωρήσει έναν ολόκληρο κλάδο. Να προσπαθούν, μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού, να υποβάλλουν τις φορολογικές δηλώσεις τόσο των φυσικών όσο και των νομικών προσώπων, σε συνδυασμό φυσικά με τις άλλες μηνιαίες υποχρεώσεις, που τον Ιούλιο ειδικά είναι αρκετά περισσότερες.
Όλα αυτά μέσα σε ασφυκτικές προθεσμίες, που κρέμονται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια τους. Και αν δεν προλάβουν; Και αν δεν τα καταφέρουν; Και αν όπως όλοι οι άνθρωποι πάθουν κάτι; Και λείψουν από το γραφείο; Και χάσουν τις ημερομηνίες; Πως θα εξηγήσουν στον πελάτη τους ότι δεν στείλανε το τάδε έντυπο, την δείνα δήλωση, όχι γιατί δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις, όχι γιατί το αμελήσανε σκόπιμα, αλλά γιατί απλά δεν προλάβανε. Ή γιατί δεν είναι ρομπότ και μπορεί να έχουν ένα θέμα υγείας. Φτάσαμε στο σημείο που κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά, ο λογιστής, ειδικά κοντά σε καταληκτικές ημερομηνίες, απαγορεύεται να αρρωστήσει.
Ποιος λογιστής μπορεί να δουλέψει ήρεμα και δημιουργικά ειδικά τις πρωινές ώρες; Να κάνει παραγωγική δουλειά και να τελειώσει ομαλά όλες του τις υποχρεώσεις; Που τα τηλέφωνα και τα mail έρχονται καταιγιστικά το ένα πίσω από το άλλο. Που τα λογιστικά γραφεία έχουν υποκαταστήσει όλες σχεδόν τις δημόσιες υπηρεσίες και ο πολίτης τα επισκέπτεται για να ρωτήσει σχεδόν τα πάντα. Αν έχει βγει αυτό, αν δικαιούμαι το άλλο και άκουσα αυτό και διάβασα το άλλο. Η λίστα των ερωτημάτων (και των επιδομάτων) πραγματικά είναι ατελείωτη.
Ποιοι φταίνε λοιπόν για όλο αυτό το χάλι; Μήπως οι κυβερνήσεις, που καμία τα τελευταία χρόνια δεν έχει σεβαστεί τον κλάδο των λογιστών; Και που σαν να προσπαθούν να τους τιμωρήσουν, αντί να τους στηρίξουν, βάζοντας ασφυκτικές προθεσμίες και υπέρογκα πρόστιμα. Που το απόλυτα λογικό θα ήταν να τους στηρίξουν 100%, αφού στην ουσία οι λογιστές είναι που γεμίζουν τα δημόσια ταμεία εκατομμύρια ευρώ κάνοντας όλες τις υποβολές των δηλώσεων (φορολογικές δηλώσεις, δηλώσεις ΦΠΑ, παρακρατούμενοι φόροι κλπ. κλπ.)
Μήπως φταίνε οι σύλλογοι και οι ομοσπονδίες με τα φανταχτερά ακρωνύμια, που περιορίζονται σε ευχολόγια και τυπικές ανακοινώσεις, διανθισμένες με τις ίδιες κενές λέξεις και φράσεις, ανήμποροι να πουν τα αυτονόητα; Ότι κάποιος λογιστής μπορεί να αρρωστήσει, όπως όλοι οι άνθρωποι. Ότι η ημέρα συνεχίζει και έχει 24 ώρες και όχι π.χ. 35 για να προλάβει κάποιος τα πάντα. Ότι δεν γίνεται να περνάνε όλα μέσα από τα λογιστικά γραφεία. Με εκπροσώπους που, όπως έχουμε πει και στο παρελθόν, σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούν τους συλλόγους για προσωπική και πολιτική ανέλιξη και μόνο για τα δικαιώματα του κλάδου δεν αγωνίζονται.
Πως είναι δυνατόν ένας ολόκληρος κλάδος να μην μπορεί να πει τα αυτονόητα, να εκφράσει χιλιάδες επαγγελματίες που ζούνε με ένα μόνιμο άγχος, να υποστηρίξει τα δικαιώματα του και να μένει ανυπεράσπιστος, απέναντι σε όλες αυτές τις υποχρεώσεις; Και στο τέλος να αισθάνεται και ικανοποιημένος και υποχρεωμένος επειδή του δώσανε παράταση, σε κάτι που απλά δεν βγαίνει στην ώρα του.