in ,

Συνέντευξη Χριστιάνα Σουλιώτη-”Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι ακόμα να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχει η δουλειά μου δημόσια”

Η Πρέβεζανα Δημιουργός και ερμηνεύτρια Χριστιάνα Σουλιώτη μιλά στην ΔΦ και στον Χρήστο Τσούτση για την πρώτη δισκογραφική της δουλειά με τίτλο Timeless


Πως αισθάνεσαι για την πρώτη σου αυτή δουλειά; 
Ποια τα συναισθήματα που έχεις; 

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι ακόμα να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχει η δουλειά μου δημόσια.  Ωστόσο συνεχώς γράφω μουσική οπότε ουσιαστικά για μένα δεν άλλαξε κάτι τόσο ριζικά. Εγώ συνεχίζω να κάνω αυτό που εκανα πάντα, με την ευχαρίστηση ότι πλέον μπορώ να το μοιραστώ και με άλλους.

Υπάρχει ένας επιπλέον ενθουσιασμός θα έλεγα στο ότι μπορεί κάποιος να συναντήσει τη δουλειά μου όποτε και όπου θέλει στις μουσικές πλατφόρμες. Μου δίνει επίσης μια αυτοπεποίθηση όλο αυτό, ότι το ξεκίνησα, το δούλεψα και εν τελει το ολοκλήρωσα.

Θα πω λοιπόν, ότι μάλλον το κύριο συναίσθημα που βιώνω είναι ευγνωμοσύνη για τα πράγματα και για τη μουσική.

2) Το όνομα του δίσκου Timeless. 
Γιατί;

Ο τίτλος πράγματι είναι “Timeless”. Εχω διάφορες προσεγγίσεις για τους λόγους που επέλεξα αυτον τον τίτλο, θα επιμείνω όμως στα εξής. Ο τίτλος μάλλον αντιστοιχεί σε δύο βασικά σημεία του άλμπουμ εκ των οποίων το ένα είναι ο χρόνος.

Ο χρόνος και η αντίστοιχη φθορά του χρόνου, νιώθω ότι με απασχολούν γενικότερα. Οι μεταβολές, το πέρασμα του, το τέλος, η αρχή.

Ενιωσα και έβλεπα ότι σε κάθε κομμάτι του άλμπουμ υπήρχε έντονα ο χωροχρόνος. Ενας χρονικός προσδιορισμός είτε αυτό είναι ο χειμώνας,  είτε είναι το χθες είτε είναι το αύριο. Αυτή είναι η πρώτη προσέγγιση μου.

Η δεύτερη έχει να κάνει με την απλότητα. Γιατί μάλλον δεν υπάρχει τίποτα πιο διαχρονικό από την απλότητα. Ένιωθα πάντα ότι τα κομμάτια μου έχουν κάτι απλό. Ακόμα και τα πιο busy από άποψη παραγωγής τραγούδια θεωρώ πως στηρίζονται στην απλότητα. Επιμένω δηλαδή σε αυτό.

Νομίζω πως αυτό φαίνεται μουσικά, καλλιτεχνικά ακομα και στιχουργικά, γιατί κατά κύριο λόγο χρησιμοποιώ πιο «ευάλωτες» τεχνικές φωνής και «απλά» μοτίβα σύνθεσης. Οι κιθάρες και το πιανο στα κομμάτια μου διατηρούν και αυτά μια αντίστοιχη λιτότητα. Τέλος στιχουργικά… τα πιο απλά συναισθήματα είναι και τα πιο μεγαλειώδη και για εμένα εκεί δεν υπάρχουν περιθώρια αντίρρησης. 🙂

 Με ποιους συνεργάστηκες , ποιοι βοήθησαν σ’ αυτό σου το project και σε ποιους θέλεις να το αφιερώσεις αυτό το album;

Στο κομμάτι το  μουσικό συνεργάστηκα με δύο άτομα το Νίκο και τον Βασιλη. Νίκο Ανγλουπα που ανέλαβε την παραγωγή και φτιάξαμε όλα τα κομμάτια παρέα στο στούντιο του. Ηταν πραγματικά μία φοβερή συνεργασία από κάθε άποψη. Υπήρχε επικοινωνία, κατανόησηκαι πραγματικά αυτός ο άνθρωπος είχε τη διάθεση να κάνει το δικό μου όνειρο πραγματικότητα, πέρα από κάθε εγωισμό. Αυτό από μόνο του το εκτιμώ αφάνταστα. Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα!

Το άλλο άτομο που συνεργάστηκα είναι ο Βασίλης ο Αγγελόγιαννος με τον οποίο φτιάξαμε μαζί και το τρίτο κομμάτι του αλμπουμ και ο οποίος βοήθησε και γενικά στις κιθάρες σε όλο το άλμπουμ τον οποίο ευχαριστώ επίσης πολύ.

Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να το αφιερώσω κάπου συγκεκριμένα.

Υπάρχει πάντοτε μια ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι αλλά νομίζω η δημιουργία ενός κομματιού είναι πέρα από κάθε αφιέρωση και κάθε τίτλο. Θα ήθελα να έχω την χαρα να το αφιερώνω συνεχώς σε διαφορετικούς ανθρώπους. Προς το παρόν ο τίτλος του άλμπουμ από μόνος του είναι υπερ-αφιερωμένος στον άνθρωπο που τον διαλέξαμε μαζί…

Έχεις παίξει σε καταστήματα, σε συναυλίες όμως η ηχογράφηση – πόσο μάλλον μιας δικής σου δουλειάς είναι κάτι το ξεχωριστό.  Θα ήθελες να το ξανακάνεις στο μέλλον – τι βαθμό δυσκολίας έχει;

Ναι η αλήθεια είναι ότι έχω καποιες εμπειρίες από συναυλίες lives κλπ άλλα σίγουρα η  ηχογράφηση είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Προφανώς η ηχογράφηση του δικού μου project απαιτεί και μία παραπάνω αφοσίωση.

Φυσικά σκοπεύω να το ξανά κάνω.

Για εμενα το να βρίσκομαι μέσα στο στούντιο και να γράφω είναι το αγαπημένο μου part όλης της μουσικής διαδικασία. Έχει κάτι μοναχικό και απόλυτα γοητευτικό.

Είναι δύσκολο σε σημεία του, νομίζω όμως οτι αν έχεις κάποιον να συνεργάζεσαι με τον οποίο επικοινωνείς και αν από μόνος σου είσαι έτοιμος και γουστάρεις και σε αφορά αυτό που κανεις η δυσκολία μόνο θετικός παράγοντας είναι.

Τραγουδάς αγγλικό και ελληνικό στίχο εξίσου όμορφα και παίζεις πιάνο και κιθάρα. Μουσικός ή ερμηνεύτρια τι προτιμάς;

Η αλήθεια είναι ότι έχω επιμείνει κυρίως  στον αγγλικό στίχο. Στην προσωπική μου δουλειά γράφω αποκλειστικά και μόνο αγγλικό στίχο. Αυτό θεωρώ πως έχει να κάνει κυρίως με τις επιρροές που είχα μουσικά μεγαλώνοντας. Όσο πηγαίο μου ήταν να μιλήσω ελληνικά επειδή έτσι άκουγα τον κόσμο γύρω μου να μιλάει, τόσο πηγαίο ήταν και για εμένα να γράφω αγγλόφωνη μουσική όταν στην ζωή μου έχω ακούσει σχεδόν αποκλειστικά αγγλόφωνο τραγούδι. Εννοείται πως δεν αποκλείω κάτι απλά στη συγκεκριμένη φάση της ζωής μου αυτός ο τρόπος με εκφράζει απόλυτα.

Στην ερώτηση μουσικός ή ερμηνεύτρια δυστυχώς δεν θα απαντήσω…  νομίζω ότι στην στην συγκεκριμένη περίπτωση, αν μιλάμε για μένα, το ένα συμπληρώνει το άλλο και το ένα δεν υπάρχει χωρίς το άλλο.

Promises (Acoustic) – Christiana Soull – YouTube