⬛ Πως ξεκίνησαν τα μαγνητικά πεδία;
Την ταινία αυτή την κάναμε τα Χριστούγεννα του 2020 που υπήρχε καραντίνα και απαγόρευση κυκλοφορίας. Είχα πάρει τότε μια υποτροφία από το Ίδρυμα Νιάρχος το οποίο δίνει χρήματα σε κάποιους νέους καλλιτέχνες. Έτσι αποφάσισα να επενδύσω αυτά τα λεφτά σε κάτι-σε μια νέα ταινία. Ήμασταν μια ομάδα 5-7 ανθρώπων νέων, συμφωνήσαμε να κάνουμε μια ταινία στην οποία δεν θα πληρωθούμε και με τα λεφτά του βραβείου θα κάλυπτα τα έξοδα και θα κάναμε μια ταινία χωρίς διάλογους θα υπήρχε ένας σκελετός μια σύνοψη.
Μέχρι το καλοκαίρι του 21 είχε τελειώσει η ταινία. Παίχτηκε πρώτη φορά το Νοέμβρη στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Μη προδιαγεγραμμένη η πορεία της ταινίας.
Δεν περιμέναμε να πάει τόσο καλά εμπορικά, να βραβευτεί στην Θεσσαλονίκη αλλά και να φτάσει στα ΟΣΚΑΡ ως πρόταση από πλευράς της χώρας.
Δεν είχαμε κατά νου καν ότι θα είναι μεγάλου μήκους.
Στην πορεία βγήκε.
⬛ Η περίοδος της καραντίνας ήταν δημιουργική;
Αρκετά. Στην πρώτη φάση έφτιαξα ένα κόμικ τους «Ληστές» σχετικό με την Ήπειρο ενώ στην δεύτερη φάση ήρθε η συγκεκριμένη ταινία όπου την μοντάραμε. Εκ του αποτελέσματος λοιπόν ναι ήταν ιδιαίτερα δημιουργική.. Η δεύτερη που ήταν και πιο δύσκολη λοιπόν αν δεν είχα την ταινία θα είχα τρελαθεί.
⬛ Είχες τις διακρίσεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου;
Καθόλου. Δεν ξέραμε καν το μέγεθος της. Όταν την είδε η εταιρεία παραγωγής και της άρεσε τότε συνειδητοποιήσαμε ότι μπορεί να κάναμε κάτι καλό. Αλλά όχι δεν το είχαμε συνειδητοποιήσει αρχικά.
Δεν έχω παρελθόν σε αυτό το χώρο άλλωστε. Ήρθαν έξι βραβεύσεις. Έπαθα ένα σοκ. Οκτώ με δέκα άτομα δουλέψαμε. Εμπορικά επίσης μετά την πανδημία αν θα πάει ο κόσμος σινεμά, ο μόνος υπήρξε δύναμη τελικά. Παίρναμε ζεστασιά από τον κόσμο. Ένα αίσθημα αγκαλιάς. Οι κριτικές δεν με επηρεάζουν. Η ταινία πλέον έχει αυτονομηθεί πλέον.
Τα «Μαγνητικά πεδία» η πρώτη μεγάλη ταινία που κάνω.