in

Το ψηφοδέλτιο της περιφερειακής κίνησης “ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην ΉΠΕΙΡΟ – ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ” με επικεφαλής υποψήφιο περιφερειάρχη το Γαλατά Ζώη


Ψηφίζουμε – στηρίζουμε

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

στην Ήπειρο

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

 

 

Υποψήφιος περιφερειάρχης Ηπείρου

Γαλατάς Ζώης

Δημοτικός υπάλληλος, Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου εργαζομένων στους ΟΤΑ Ιωαννίνων

 

Το ψηφοδέλτιο της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ στην ΉπειροΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ στην περιφερειακή ενότητα Πρέβεζας

 

ΠΡΕΒΕΖΑΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ, άνεργη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, Υποψήφιος διδάκτωρ χημικού

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, Εργαζόμενος τον επισιτισμό, μέλος του ΔΣ του Σωματείου εργαζομένων στο τουρισμό Πάργας

ΓΚΙΖΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, φοιτητής πληροφορικής ΕΚΠΑ, εργαζόμενος στον επισιτισμό

ΗΛΙΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ, Συνταξιούχος εκπαιδευτικός-συγγραφέας

ΚΑΤΣΙΩΤΗΣ  ΜΑΡΙΟΣ ιδιωτικός υπάλληλος

 

 

 

 

 

 

ΚΛΑΠΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, Φοιτητής ΑΣΟΕΕ

ΚΟΤΡΕΤΣΟΥ ΜΑΡΙΑ, Άνεργη συμβασιούχος

ΚΩΣΤΟΓΙΑΝΝΗ ΜΥΡΤΩ, Φοιτήτρια ΕΜΠ

ΛAΪΝΑ ΠΑΡΘΕΝΙΑ, Τεχνολόγος πετρελαίου-φυσικού αερίου

ΜΑΝΙΚΑΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, Μηχανικός Επιστήμης Υλικών

ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ ΣΟΝΙΑ, Φοιτήτρια Νομικής ΑΠΘ, εργαζόμενη στον επισιτισμό

ΜΠΑΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, Δάσκαλος, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ολυμπίας

ΜΠΟΜΠΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ, Συνταξιούχος χειριστής

ΝΑΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ, Γεωπόνος, μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας

ΤΖΑΚΟΥ ΜΑΡΙΝΑ, Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ, Μελισσοκόμος, αγρότης

ΥΦΑΝΤΗ ΕΛΙΣΑΒΕΤ, Ιδ. Υπάλληλος στο τουρισμό, Πρόεδρος του Σωματείου εργαζομένων στο τουρισμό Πάργας

ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ, Φοιτητής Μηχανικών Η-Υ και Πληροφορικής Πανεπιστημίου Πατρών

ΧΡΥΣΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ, Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

 

 


  1. Η περίοδος πριν τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, βρίσκει τα λαϊκά στρώματα και την νεολαία, να δέχονται μια ιστορικών διαστάσεων πολυμέτωπη επίθεση από το κεφάλαιο και τις πολιτικές δυνάμεις που το εκπροσωπούν. Μια επίθεση που οδηγεί στην φτωχοποίηση του λαού και της νεολαίας. Πρωτεργάτης σε αυτή την επίθεση είναι η κυβέρνηση της ΝΔ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μέσω της συναίνεσης που παρέχουν στην πλειοψηφία για σημαντικά ζητήματα, αποτελούν τις εγγυήτριες δυνάμεις για το status quo και την παρούσα πολιτική. Τα κόμματα αυτά συνιστούν, παρά τις επιμέρους διαφορές τους, το πολιτικό μπλοκ εξουσίας που υπερασπίζει τα καπιταλιστικά – επιχειρηματικά συμφέροντα σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας.

 

  1. Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες είναι «το μακρύ χέρι» ενός αυταρχικού καπιταλιστικού κράτους και έχουν περιοριστεί στο ρόλο ενός γραφειοκρατικού μηχανισμού που στηρίζει και αναπαράγει τα τοπικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Ζωτικές κοινωνικές υπηρεσίες και αγαθά όπως τα απορρίμματα, ο φωτισμός, η ύδρευση, παραδίδονται σταδιακά στους κερδοσκόπους επιχειρηματίες. Τεχνικά έργα επιλέγονται και κατευθύνονται μέσω των ΕΣΠΑ, σε σχέδια του κεφαλαίου και όχι σε κοινωνικές αναγκαιότητες. Όλα ξεπουλιούνται σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Οι Υπηρεσίες των Δήμων και των Περιφερειών έχουν έλλειψη μόνιμου και ειδικευμένου προσωπικού και οδηγούνται στην απαξίωση. Οι ελαστικές μορφές εργασίας όχι μόνο δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη συρρίκνωση και την αναποτελεσματικότητα στην οποία οδηγούνται οι υπηρεσίες των Δήμων και της Περιφέρειας, αλλά λειτουργούν και σαν «παρκάρισμα» ανέργων με ψίχουλα αντί αμοιβής.

 

  1. Στην Περιφέρειά της Ηπείρου η πολιτική της διοίκησης Καχριμάνη (ΝΔ) με την συναίνεση των ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-«ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ» έχει επιφέρει καταστροφικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους, συγκεντρώνοντας πλούτο και εξουσία σε μικρή μερίδα καπιταλιστών. Η αναδιανομή του πλούτου προς τα πάνω έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Στον αντίποδα, τα μικρομεσαία στρώματα βιώνουν την συμπίεση προς τα κάτω ή την πτώχευση, ενώ οι εργαζόμενοι επιζούν με μισθούς πείνας σε εργασιακές συνθήκες γαλέρας.

 

  1. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, το δίλλημα που μπαίνει μπροστά στο λαό μας είναι:
  • με την καπιταλιστική βαρβαρότητα όπου οι ζωτικές μας ανάγκες (νερό, απορρίμματα, ελεύθεροι χώροι, αναψυχή, διασκέδαση, υγεία, παιδεία) θα είναι εμπορεύματα και η ζωή μας θα είναι «επιβίωση» ή
  • με το ανταγωνιστικό κίνημα εργαζομένων, νεολαίας και ανέργων, μικρών αγροτών και κτηνοτρόφων, στην αντεπίθεση για μια αξιοπρεπή ζωή στις πόλεις και τα χωριά μας.

 

Με τους αγώνες μας παίρνουμε θέση και διεκδικούμε:

 

► Μια λαϊκή αυτοδιοίκηση που να υπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών και θα διασφαλίζει τα δικαιώματά τους σε ρήξη με το τοπικό κράτος. Αδήριτη ανάγκη η ρήξη με τον «Κλεισθένη Ι» το νόμο Θεωδορικάκου-Βορίδη .

– για ρήξη με την πολιτική της Ε.Ε. σε τοπικό επίπεδο.

– για γενναία επιχορήγηση των Δήμων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Πρέπει να σταματήσει η εξυπηρέτηση των «δανειστών» μέσω της μονομερούς διαγραφής του χρέους, εθνικοποίηση-κρατικοποίηση των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και των τραπεζών για να επιστραφούν πίσω τα κλεμμένα στο λαό της περιφέρειας και των Δήμων της Ηπείρου

► Κλιμακούμενη αύξηση της φορολογίας στις τοπικές επιχειρηματικές δραστηριότητες, με αντίστοιχη μείωση της φορολογίας για τα λαϊκά στρώματα. Οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης, οι άνεργοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι, δεν πρέπει να πληρώνουν κανένα φόρο.

► Αντίσταση σε κάθε σχέδιο ιδιωτικοποίησης κεντρικό η τοπικό, χωρίς ή με τον θεσμό των Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), που παραδίδει τα πάντα στους ιδιώτες (απορρίμματα, νερό, φωτισμό κτλ). Επαναφορά των υπηρεσιών που έχουν ιδιωτικοποιηθεί

► Δημόσια δωρεάν ποιοτική περίθαλψη για όλους. Ενίσχυση όλων των νοσοκομείων. Στελέχωση των Κέντρων Υγείας. Ανέγερση νέων μονάδων υγείας με βάση τις πραγματικές ανάγκες του λαού της περιοχής. Μαζικές προσλήψεις στα Νοσοκομεία τόσο σε γιατρούς όσο και νοσηλευτικό προσωπικό

► Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, ενιαία πανεπιστημιακή μόρφωση. Να κτιστούν νέα σχολεία, νηπιαγωγεία και παιδικοί σταθμοί για όλα τα παιδιά χωρίς προϋποθέσεις.

► Ποιοτικές και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες. Ικανοποίηση των αιτημάτων των ΑμεΑ.

► Διαχείριση του νερού που να υπόκειται σε κοινωνικό και δημοκρατικό έλεγχο. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην εκμετάλλευση του υδάτινου πλούτου από τις βιομηχανίες εμφιάλωσης, οι οποίες επιχορηγούνται και ενισχύονται ποικιλοτρόπως.

► Η ενέργεια είναι δημόσιο αγαθό. Απαιτείται ένας εθνικοποιημένος-κρατικός, ενιαίος και καθετοποιημένος τομέας ενέργειας, με εργατικό έλεγχο ώστε να εξασφαλίζει φτηνό ρεύμα και καύσιμα για όλους, αξιοποιώντας τις υπάρχουσες τεχνολογικές δυνατότητες, με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες και την περιβαλλοντική ισορροπία. Κατάργηση του ληστρικού χρηματιστηρίου ενέργειας.  Λέμε όχι στην εξόρυξη υδρογονανθράκων.

► Παραγωγή ποιοτικών και φθηνών τροφίμων με ένα αξιοπρεπές εισόδημα αγροτών και κτηνοτρόφων. Να ανοίξουμε το δρόμο για πρωτοβάθμιους δημοκρατικούς παραγωγικούς συνεταιρισμούς (στη φυτική-ζωική παραγωγή, στην ιχθυοκαλλιέργεια και την αλιεία), ενταγμένους σε ένα ενιαίο δημόσιο φορέα τροφίμων σε σύγκρουση με τις αντιδραστικές αναθεωρήσεις της κοινής αγροτικής πολιτικής (ΚΑΠ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην περιοχή μας η ΔΩΔΩΝΗ να περάσει υπό Δημόσιο Έλεγχο σε κρατικό-συνεταιριστική βάση.

► Δικαίωμα στην κατοικία και αγώνας ενάντια στη μετατροπή της κατοικίας σε είδος πολυτελείας. Φραγμός στο airbnb και προτεραιότητα στην κατοικία σαν κοινωνικό δικαίωμα και ανάγκη. Δημόσια στεγαστική πολιτική εργατικών και φοιτητικών εστιών. Άμεση και επιτακτική εναρμόνιση των ενοικίων σε σχέση με τους μισθούς.

► Δημόσιες, ποιοτικές αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες, που να συνδέουν τα τμήματα των πόλεων, αλλά και τις πόλεις και τα χωριά, με τακτικά δρομολόγια, ώστε να σταματήσει η ταλαιπωρία του κόσμου.

► Ενιαίο κεντρικό σχέδιο ουσιαστικής ανακύκλωσης, με πλήρη διαλογή στην πηγή, και παράλληλη μείωση των σύμμεικτων αποβλήτων. Δημόσια αποκεντρωμένη και ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, με εγκαταστάσεις μικρής κλίμακας και όχι φαραωνικά πανάκριβα εργοστάσια, που επιτάσσουν η ΕΕ και οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Όχι στην ιδιωτικοποίηση της αποκομιδής απορριμμάτων.

► Να περάσουν στα χέρια των Δήμων οι δημόσιοι χώροι που ανήκουν στο κράτος, στην εκκλησία και στις τράπεζες και να γίνουν πάρκα πρασίνου, λαϊκού αθλητισμού, παιδικές χαρές και χώροι πολιτισμού.

► Αναγνώριση του αθλητισμού ως δικαίωμα της νεολαίας και των εργαζομένων και όχι εμπόρευμα.

► Αναγνώριση του τουρισμού ως δικαίωμα των λαϊκών στρωμάτων στην ξεκούραση και στην αναψυχή, ως πολιτισμική διαδικασία γνωριμίας ανάμεσα στους λαούς, κάτι που αντιστρατεύεται τη λογική του κέρδους των κολοσσών της τουριστικής βιομηχανίας, την υποταγή στην ευτέλεια και την εργασιακή εξόντωση των εργαζομένων του τουριστικού κλάδου, την εμπορευματοποίηση του αιγιαλού, πολύτιμων φυσικών τοπίων και οικοσυστημάτων.

► Να μπει τέλος στις ρατσιστικές πολιτικές που γκετοποιούν – περιθωριοποιούν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, στα κλειστά κέντρα -«στρατόπεδα συγκέντρωσης»