in

ΤΟ ΘΕΜΑ | “Κάμπος ώρα μηδέν”

Τα πολιτικά κόμματα ενόψει εκλογών οφείλουν να μιλήσουν για τον Πρωτογενή τομέα και τα ουσιαστικά προβλήματα των αγροτών.

editor_image

⬛ Του Χρήστου Τσούτση


Ποιος θα μιλήσει για τον αγροτικό τομέα άραγε; Ένα ερώτημα που απασχολεί ή θα έπρεπε κανονικά να απασχολεί τα κόμματα και τους υποψηφίους στην Ήπειρο αυτή την περίοδο.

Οι εκλογές πλησιάζουν, τα κομματικά επιτελεία είναι επί ποδός όμως ο κόσμος της υπαίθρου, αγρότες, γεωπόνοι, μελισσοκόμοι, καλλιεργητές και κτηνοτρόφοι κυρίως λόγω της ενεργειακής κρίσης αντιμετωπίζουν σωρεία προβλημάτων.

Υπάρχει κορεσμός στην παροχολογία και τις υποσχέσεις και η «αγανάκτηση» σε πολλές των περιπτώσεων ξεχειλίζει στο συγκεκριμένο κόσμο.

Η περιοχή μας (Άρτα- Λούρος- Φιλιππιάδα-Πρέβεζα) καθώς και τα Ιωάννινα είναι κατεξοχήν αγροτικές και κτηνοτροφικές περιοχές. Ανθρώπους με μεράκι και αγάπη για τον τόπο τους και την γη τους συναντάς τόσο στα ορεινά όσο και στον κάμπο.

Μάλιστα η Π.Ε Άρτας είναι μία κατεξοχήν αγροτική περιοχή καθώς με βάση τα στοιχεία του 2007, το 32,32% των απασχολούμενων εργάζεται στον πρωτογενή τομέα, γεγονός που είναι αναμενόμενο καθώς στην Άρτα μαζί με την Πρέβεζα, συγκεντρώνονται τα πλέον πεδινά τμήματα της Περιφέρειας μας καθώς και η γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας. Ο λιγότερο αγροτικός δήμος υπήρξε το 2007, ο Δήμος Αρταίων (σχέδιο Καποδίστριας) όπου μονάχα το 10% των απασχολούμενων είχε κάποια ασχολία σχετική με τον πρωτογενή τομέα ενώ 64,7% εργαζόταν στον τριτογενή τομέα. Αντίθετα, οι πλέον αγροτικοί δήμοι υπήρξαν το 2007, ο πρώην Δήμος Αράχθου και η πρώην Κοινότητα Κομμένου όπου τα ποσοστά απασχόλησης στον πρωτογενή τομέα έφθαναν το 62,4% και 66,4% αντίστοιχα. Η Π.Ε Άρτας συνεισφέρει το 0,4% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας.

Πέρα του πρωτογενή τομέα υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται και στην μεταποίηση και η βιωσιμότητα τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον πρωτογενή τομέα.

Τα προβλήματα στις καλλιέργειες από παλιές και νέες ασθένειες αλλά και στα εισοδήματα των αγροτών λόγω των ανατιμήσεων είναι εμφανή. Το αυξημένο και δυσβάσταχτο πετρέλαιο κίνησης, τα «απούλητα» προϊόντα- μείωση εξαγωγών φέτος σε συγκεκριμένες κατηγορίες , ο κίνδυνος για τα «προϊόντα» που μένουν στα δέντρα, το πρόβλημα με τα εργατικά χέρια, η έλλειψη υποδομών (ψυγεία-σύγχρονες μονάδες αποθήκευσης) ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι υψηλές τιμές στις πρώτες ύλες, οι περιορισμοί από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω συγκεκριμένων οδηγιών ήταν μερικά μόνο από τα προβλήματα της περιόδου που μας πέρασε και κλίθηκε ο κόσμος της υπαίθρου να αντιμετωπίσει.

Δεν είναι μόνο αυτά όμως. Καθώς προβλήματα έρχονται και από το παρελθόν συσσωρεύοντας άγχος και αγωνία για το αύριο στους πολίτες. Ειδικά για την περιοχή της Άρτας ο πρωτογενής τομέας ήταν ανέκαθεν η παραγωγική «ατμομηχανή» της περιοχής. Σήμερα όλος ο κάμπος είναι «κόκκινος».

 

Όλος ο κάμπος είναι χρεωμένος στις τράπεζες και στις περισσότερες περιπτώσεις οι παραγωγοί δεν μπορούν να κόψουν τιμολόγια και να κάνουν παραγγελίες, να λάβουν ενημερότητες (Φορολογικές –Ασφαλιστικές), να αιτηθούν αποζημιώσεις ή να μπουν σε προγραμματα και είναι αποκλεισμένοι από το τραπεζικό σύστημα.

 

Όλος ο κάμπος είναι χρεωμένος στις τράπεζες και στις περισσότερες περιπτώσεις οι παραγωγοί δεν μπορούν να κόψουν τιμολόγια και να κάνουν παραγγελίες, να λάβουν ενημερότητες (Φορολογικές –Ασφαλιστικές), να αιτηθούν αποζημιώσεις ή να μπουν σε προγραμματα και είναι αποκλεισμένοι από το τραπεζικό σύστημα.

Το μεγάλο «έγκλημα» διαπράχθηκε την περίοδο του κλεισίματος και της πώλησης της Αγροτικής Τράπεζας και της μεταπώλησης των δανείων από την Τράπεζα Πειραιώς που την εξαγόρασε σε εισπρακτικές και funds.

Και στην περιοχή του Λούρου όμως τα προβλήματα είναι εμφανή από το παρελθόν, καθώς η περιοχή έχει μετεξελιχθεί σε «νεκρή ζώνη» η οποία δεν μπορεί να καλλιεργηθεί λόγω της ρύπανσης του εδάφους και της αλόγιστης χρήσης φυτοφαρμάκων εδώ και δεκαετίες. Τα αποτελέσματα δυστυχώς της ρύπανσης δεν μένουν μόνο εκεί και τα βλέπουμε και στον Αμβρακικό κόλπο. Μάλιστα εδώ και δεκαετίες υπηρεσίες του αρμόδιου Υπουργείου την έχουν κατατάξει ως κόκκινη περιοχή-δηλαδή ακατάλληλη για καλλιέργεια.

Το 2015 μέχρι σήμερα χάθηκε μια ευκαιρία ουσιαστικής παραγωγικής ανασυγκρότησης και εκσυγχρονισμού του πρωτογενούς τομέα.

Τα τελευταία χρόνια οι αγρότες για να επιλύσουν τα όποια προβλήματα καταφεύγουν στις υποσχέσεις των εκάστοτε υπουργών.

Αυτό βέβαια δεν αρκεί ούτε δίνει βιώσιμη προοπτική. Ίσα- ίσα εγκλωβίζει τον κόσμο.

Λύσεις:
⬛ Η θεσμοθέτηση άμεσης προστασίας από πλειστηριασμούς της αγροτικής γης
⬛ Η μείωση του ειδικού φόρου και η κατάργηση του στο πετρέλαιο κίνησης για τους αγρότες.
⬛ Νέα κίνητρα για συνεταιρισμούς
⬛ Άμεση ενίσχυση παραγωγών που έχουν πληγεί
⬛ Νέα κίνητρα επιστροφής αγροτών στην παραγωγική διαδικασία και νέων να ασχοληθούν με την μεταποίηση και τον πρωτογενή τομέα του τόπου τους.
⬛ Αμεση υλοποίηση των αιτημάτων των μελισσοκόμων.

 

Παράλληλα πρέπει να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος σε επίπεδο Περιφέρειας Ηπείρου με αγρότες, επιχειρήσεις, συνεταιρισμούς και παραγωγούς πως τα προϊόντα των περιοχών μας που μπορούν να αποκτήσουν δυνατό «brand» ακόμη και σε χώρες του εξωτερικού γίνουν αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινότητας και των τουριστών που καταφθάνουν είτε στα παράλια της Πρέβεζας και της Θεσπρωτίας είτε στα Ορεινά της Άρτας και των Ιωαννίνων.

Είναι στο χέρι των πολιτικών δυνάμεων αλλά και χρέος τους να σκύψουν πάνω από τα ουσιαστικά προβλήματα