Σε λίγες ημέρες θα εγκαταλείψουμε το 2022 και θα μπούμε σε μία άλλη χρονιά. Και όπως συμβαίνει σε κάθε νέο ξεκίνημα, προσπαθούμε να αναλογιστούμε τι έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής ώστε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικότερα αυτό που έχουμε μπροστά μας. Το 2022 ήταν η χρονιά της επιστροφής στην κανονικότητα για την οικονομία και την κοινωνία, με την χώρα μας να αναμένεται να καταγράψει ρυθμό διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, γύρω στο 6%. Βέβαια ήταν και χρονιά σκληρής εσωτερικής υποτίμησης καθώς τόσο η ακρίβεια όσο και ο πληθωρισμός δυσκόλεψαν ασφυκτικά την «λαϊκή οικογένεια» με την οικονομία σε εσωτερικό και παγκόσμιο επίπεδο να δέχεται «επίθεση» λόγω των υψηλών τιμών σε εμπορεύματα και ενέργεια.
Επίσης ήταν χρονιά πολέμου και φρίκης με τις εικόνες από την Ουκρανία να μας δείχνουν ότι η ανθρωπότητα είναι δυστυχώς έτοιμη για όλα ακόμη και για τα πιο άσχημα.
Διάφοροι αρθρογράφοι στα κείμενα τους τονίζουν το τελευταίο διάστημα πλησιάζοντας προς την Πρωτοχρονιά, ότι το 2023 δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι το ίδιο σκληρό με το έτος που μας αποχαιρετά σε λίγες ώρες. Κάτι όχι πρωτότυπο αν αναλογιστούμε ότι πάνω-κάτω το ίδιο λέγαμε και για το 22 λόγω της covid-19.
Βέβαια αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ευχές. Μακάρι η καλή διάθεση, οι ευχές και η καλή πρόθεση να άλλαζε δραματικά τα πράγματα. Στην ουσία ύστερα από δύο χρόνια πανδημίας οι πολίτες ήρθαν αντιμέτωποι φέτος με μια άλλη κρίση αυτή την φορά σε ενεργειακό και οικονομικό επίπεδο με την απόγνωση να τους κυριεύει ακόμη περισσότερο.
Σε λίγες ημέρες θα εγκαταλείψουμε το 2022 και θα μπούμε σε μία άλλη χρονιά. Και όπως συμβαίνει σε κάθε νέο ξεκίνημα, προσπαθούμε να αναλογιστούμε τι έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής ώστε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικότερα αυτό που έχουμε μπροστά μας. Το 2022 ήταν η χρονιά της επιστροφής στην κανονικότητα για την οικονομία και την κοινωνία, με την χaώρα μας να αναμένεται να καταγράψει ρυθμό διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, γύρω στο 6%. Βέβαια ήταν και χρονιά σκληρής εσωτερικής υποτίμησης καθώς τόσο η ακρίβεια όσο και ο πληθωρισμός δυσκόλεψαν ασφυκτικά την «λαϊκή οικογένεια» με την οικονομία σε εσωτερικό και παγκόσμιο επίπεδο να δέχεται «επίθεση» λόγω των υψηλών τιμών σε εμπορεύματα και ενέργεια.
Παράλληλα με τις τιμές στο ρεύμα που έχουν πιάσει κόκκινο και οι «πλειστηριασμοί» πρώτης κατοικίας επιστρέφουν, επιστρέφουν μαζί όμως και οι εικόνες φτωχοποίησης με αστέγους να κοιμούνται στους δρόμους των μεγαλουπόλεων έξω από τράπεζες, ξενοδοχεία και εστιατόρια μες το κρύο ακουμπισμένοι σε κάποιο σκαλοπάτι.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι είμαστε μαθημένοι να δίνουμε μάχες που πολλές φορές είναι «αντίξοες» και να τις κερδίζουμε, στις δύσκολες στιγμές να βάζουμε τον συνάνθρωπο και τις ανάγκες του, πάνω από τα κέρδη, τις ζημιές και τους αριθμούς.
Προχωρώντας προς τη νέα χρονιά όποια και να είναι η στάση του Πολιτικού μας Προσωπικού σε ένα έτος πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων, εμείς ως κοινωνία δεν πρέπει να χάσουμε την πυξίδα μας ψάχνοντας ‘την Ιθάκη’.
Τούτες τις μέρες της περισυλλογής, της αγάπης, της αλληλεγγύης και της συλλογικότητας πρέπει να τις αξιοποίησουμε.
Στο πλαίσιο αυτό οι κοινωνίες συγκροτημένα καλούνται να αναστοχαστούν, να αντιδράσουν, να αποφασίσουν και να ενεργήσουν παλεύοντας για καλύτερες μέρες πάντοτε με αξιοπρέπεια και με το βλέμμα «στραμμένο» στις επόμενες γενιές.
Με τα σύννεφα πάνω από τον ουρανό να είναι γκρίζα με την επιμονή του πληθωρισμού, τα «ανεπαρκή» και «ελλιπή» μέτρα στήριξης, τα σκάνδαλα όπως των υποκλοπών που πλήττουν το εσωτερικό πολιτικό σύστημα αλλά την εικόνα της χώρας και την ίδια την «κουτσουρεμένη» δημοκρατίας μας ,η έννοια της δικαιοσύνης στην κατανομή των βαρών και της αλληλεγγύης παίρνει άλλη διάσταση.
Ας είναι το νέο έτος η καινούρια αρχή λοιπόν. Για να τα καταφέρουμε, να μείνουμε όρθιοι, να μείνουμε άνθρωποι!