in ,

Υπάρχει ελπίδα… [του Γιώργου Ζάψα]


Όταν η πολιτική συναντάει την επιστήμη υπάρχει η δυνατότητα να σχεδιάσουμε με καλύτερους όρους και στα θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας και της ποιότητας ζωής. Φυσικά χρειάζεται να γίνουν πολλά βήματα ακόμα για να προλάβουμε τα χειρότερα στην συντελούμενη περιβαλλοντική υποβάθμιση και την κλιματική αλλαγή.

Αξίζουν συγχαρητήρια στην ερευνητική ομάδα της καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κ. Βασιλικής Κατή, για την επιμονή τους στην ανάγκη επιστημονικής τεκμηρίωσης της πρότασης για τις «Περιοχές Άνευ Δρόμων*», στην Ελλάδα. Σχετική επίσης είναι η πρόταση της ερευνητικής ομάδας με τίτλο «Πρόταση χωροθέτησης χερσαίων Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) στην Ελλάδα για καθαρή ενέργεια, χωρίς σημαντικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα», από τον Ιανουάριο του 2021.

Έξυπνα ποιών ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας κ. Γιώργος Αμυράς έσπευσε να υιοθετήσει την πρόταση και αφού της άλλαξαν όνομα την παρουσίασε ο Πρωθυπουργός στη συνδιάσκεψη κορυφής COP26 υπό τον εμβληματικό τίτλο «Απάτητα Βουνά»!

Όλα τα παραπάνω ενώ βρίσκεται εν εξέλιξη η αναθεώρηση του νέου Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις ΑΠΕ (ΕΠΧΣΑΑ – ΑΠΕ), το οποίο θα καθορίσει ζώνες κατάλληλες για την ανάπτυξη του ΑΠΕ εφαρμόζοντας μια σειρά περιβαλλοντικών, τεχνικών, και κοινωνικοοικονομικών κριτηρίων και παράλληλα εκπονούνται οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες (ΕΠΜ) που θα ορίσουν όρους και περιορισμούς στις χρήσεις και δραστηριότητες εντός του δικτύου Natura 2000.

Το εν ισχύ ΕΠΧΣΑΑ – ΑΠΕ που χρονολογείται από το 2009, θεωρήθηκε ανεπαρκές, καταγγέλθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Διαδικασία «επί παραβάσει», υπόθεση 2014/4073) και η Ελλάδα καταδικάστηκε, γιαυτό και αναθεωρείται. Επιπλέον, έχει διαπιστωθεί πως η ποιότητα ορισμένων Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και Ειδικών Οικολογικών Αξιολογικών Επιπτώσεων που προβλέπονται για τα έργα ΑΠΕ είναι χαμηλή μη διασφαλίζοντας την προστασία της βιοποικιλότητας, όπως ορίζει το Ευρωπαϊκό και το Εθνικό κανονιστικό πλαίσιο (ΦΕΚ 2383/Β/8.9.2014).

(*) «Περιοχή Άνευ Δρόμων» ορίζεται επιστημονικά κάθε κομμάτι γης άνω του ενός χιλιομέτρου, που απέχει 1 KM από τον πλησιέστερο δρόμο.

Υ.Γ: 1. Οπωσδήποτε, καθοριστικό ρόλο στην ανανέωση του περιβαλλοντικού οπλοστασίου θα έχει η τεχνολογική εξέλιξη, τα δεδομένα της αρχής και της δυναμικής ανάπτυξης των ΑΠΕ, η επιστημονική έρευνα και θα προσθέσουμε τις προτάσεις των τοπικών κοινωνιών, μέσα από τους φορείς εκπροσώπησης (Δήμοι, Περιφέρειες, Επιμελητήρια, Επιστημονικές Οργανώσεις κ.α.), στο στάδιο της διαβούλευσης της εκπονούμενης μελέτης του νέου Χωροταξικού σχεδιασμού ή κατά την πενταετή αναθεώρηση του Περιφερειακού Χωροταξικού Πλαισίου κάθε περιφέρειας.

2. Αναμένουμε με ενδιαφέρον και την υιοθέτηση της πρότασης – απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου Ηπείρου (Ιούλιος 2020), για θέσπιση κριτηρίων «Αποκλεισμού περιοχών ειδικού οικολογικού και παραγωγικού ενδιαφέροντος» στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων (ΑΣΠΗΕ) στην Ήπειρο, με προτεραιότητα στην προστασία της βιοποικιλότητας, της κτηνοτροφίας και της αγροτικής γης.

3. Εκτιμούμε ότι οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να ενεργοποιηθούν και να συμβάλουν στον πραγματικό εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στη χώρα μας και να μην μείνουμε σε μεμονωμένες πρωτοβουλίες θεσμοθέτησης, όπως τα «Απάτητα Βουνά», που είναι μεν σημαντική και εντάσσεται στους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας αλλά δεν λύνει το πρόβλημα της άναρχης ανάπτυξης όλων των ειδών των ΑΠΕ (αιολικά, φ/β, βιομάζα & ΥΗΕ). Το «Χατζηδάκιο» νομοθέτημα (ν.4586/2020), για τον εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, δεν διορθώνεται θέλει κατάργηση. Αντ’ αυτού, και ενώ οι εταιρείες καραδοκούν για τα ενεργειακά μερίδια, η κυβέρνηση καταργεί τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, έχει βάλει στον πάγο τις ενεργειακές κοινότητες και δεν ξέρουμε τι άλλο σχεδιάζει να κάνει στις «απροστάτευτες» πλέον περιοχές Natura…

*Ανάρτηση από την προσωπική σελίδα του στο Facebook