Μετά από 20 χρόνια εισβολής και σχεδόν κατάληψης με απόφαση του ΟΗΕ και αρχηγούς τους Αμερικανούς κι άλλους, όπως εμείς, έγινε στις 31 Αυγούστου 2021 η τρίτη απελευθέρωση του Αφγανιστάν, η πρώτη το 1919 από τους Άγγλους, και η δεύτερη το 1989 από τους Σοβιετικούς.
Οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι είχαν πάει εκεί για να κυνηγήσουν τους «Οσάμα μπίν Λάντεν», αν κι οι περισσότεροι από αυτούς δεν ήταν Αφγανοί. Μία αχανής ορεινή χώρα, χωρίς θάλασσα και σχεδόν καθόλου συγκοινωνία, είχαν προχωρήσει αρκετά πριν από 30 χρόνια και τότε πλάκωσαν οι Σοβιετικοί με βαριά όπλα και αεροπλάνα, για να τους κάνουν κομμουνιστές.
Βρήκαν την ευκαιρία οι φίλοι μας να πάνε εκεί, να κυνηγήσουν τους τρομοκράτες και να κάνουν τους Αφγανούς «ανθρώπους», είχαμε και την επίθεση στους δίδυμους πύργους, που λαχτάρισαν πολλούς. Κουβάλησαν μαζί τους κι όλα τα σύγχρονα όπλα κι αεροπλάνα και είχαν σχεδόν καθημερινές μάχες και στις πόλεις και στις μακρινές περιοχές. Λίγα πράγματα κατόρθωσαν αν και βάλανε σ΄ όλο το Δημόσιο δικούς τους τσουτσέκια <πιόνια> για να κάνουν την δουλειά τους.
Όλα αυτά τα χρόνια είχαμε πολλές τραγωδίες μικρές ή μεγάλες, μάχες ανοιχτές, ανθρωπιστικές κρίσεις, μοναχικούς λύκους, κάνα δυο χιλιάδες σκοτωμένους στρατιώτες, μερικές χιλιάδες τραυματισμένους, αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες Αφγανούς σκοτωμένους, μερικά εκατομμύρια ξεριζωμένους κατοίκους, που πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς. Στις δομές της χώρας τίποτα το ιδιαίτερο, πολλές ΜΚΟ να προσφέρουν φαγητό και αρκετή μόρφωση. Οι 14 εθνότητες του Αφγανιστάν με κυριάρχους τους Παστούν, συνέχισαν όπως φάνηκε να έχουν τους «σπουδαστές» μέσα τους.
Θα μας μείνει αυτή η φωτογραφία του Αμερικάνου Υποστρατήγου που μπαίνει τελευταίος στο μεταγωγικό αεροπλάνο, όπως μας έμειναν πολλές από το Βιετνάμ. Εμείς αυτή την στιγμή δεν καταφέραμε να φέρουμε καμιά 10ρια οικογένειες που είχαμε στην δούλεψη μας, οι φίλοι μας «φόρτωσαν» 120.000 ανθρώπους.
Τώρα που τελείωσε αυτή η κατάσταση, όλοι συζητούν τι θα κάνουν οι «σπουδαστές», πόσους και ποιούς θα σκοτώσουν, θα κάνουν κυβέρνηση, τα παιδιά θα πάνε σχολεία, οι γυναίκες θα βγαίνουν από τα σπίτιά, θα υπάρξει ανθρωπιστική κρίση, πείνα, αρρώστιες, τα νοσοκομεία, θα λειτουργεί το αεροδρόμιο, με ποιούς θα συνεργαστούν, με του Κινέζους, ποιοί θα εκμεταλλευτούν τις πρώτες ύλες, θα εξάγουν τρομοκρατία κ.λ.π. Οι νέοι πρόσφυγες που θα πάνε, ποιοί θα τους δεχθούν, μέχρι στιγμής τίποτα και όλοι με πρώτους εμάς φτιάχνουν νέους φράχτες.
Ο ΟΗΕ μίλησε; κατάλαβε κανείς τίποτα; άκουσε μήπως. Οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο μίλησαν, οι αντιπολιτεύσεις, οι ακτιβιστές:. Έχουμε όμως τους αναλυτές, τους μεγάλους δημοσιογράφους δεν διαβάσαμε τίποτα, κάτι αναμασημένα δημοσιεύματα με κύριο ερώτημα τι θα πάθουμε εμείς αν έρθουν πολλοί εδώ. Μας πείραξαν οι «σπουδαστές», για όλα τα άλλα στεγνά καθεστώτα ανά την υφήλιο τίποτα, αρκεί να κάνουμε τις δουλειές μου. Ας μην ξεχνάμε π.χ το Βέλγικο Κονγκό που κάποτε έγινε σκέτο Κονγκό και πολύ στενοχωρήθηκαν ή όταν π.χ η Εσθονία έφυγε από την Σοβιετική Ένωση ή την έδιωξαν πολλοί χάρηκαν γιατί έκαναν επανάσταση.
Ε όχι κύριοι έχουν κι οι Αφγανοί δικαιώματα να είναι ελεύθεροι και όπως στενοχωρηθήκαμε για τους Αμερικάνους στρατιώτες που τους σκότωσε ο ζωσμένος με εκρηκτικά ISIS-K,έτσι μας πλήγωσε την καρδιά κι ο εξαερισμός των 5-6 παιδιών που βομβάρδισε το drone.