Τις τελευταίες μέρες είναι ανησυχητικά πλούσιο το φωτογραφικό υλικό και η αρθρογραφία σχετικά με την παρουσία των αγελάδων, που έχει αλλάξει την εικόνα της περιοχής, υποβαθμίζει τη Δρακόλιμνη και τα αλπικά λιβάδια, καθώς βόσκουν παντού, μπαίνουν μέσα στη λίμνη και την έχουν μετατρέψει σε βούρκο. Για την ακρίβεια, η δική μου “αυτοψία” το Σάββατο, στις 2 Οκτωβρίου, θα την χαρακτήριζε λούτσα, σε ψηλό υψόμετρο…
Σύμφωνα με εκτιμήσεις από το καταφύγιο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας Αναρρίχησης, στην Τύμφη, ανάμεσα στο Μικρό Πάπιγκο και τη Δρακόλιμνη, περνούν 3.000 έως 4.000 επισκέπτες κάθε χρόνο. Με αυξητική κατεύθυνση τα προηγούμενα χρόνια, όπως και φέτος.
Οι επισκέπτες – είναι ευδιάκριτο – απογοητεύονται όταν έπειτα από τόσες ώρες πεζοπορία φθάνουν στη Δρακόλιμνη και τη βρίσκουν μέσα στις λάσπες και τις κοπριές.
Έχει χαθεί μεγάλο κομμάτι της μαγείας. Εκεί που κάποτε μπορούσες να πιείς νερό, από μια λίμνη σε υψόμετρο περίπου 2.000 μέτρων. Στο παρελθόν υπήρχαν κοπάδια πρόβατα στην περιοχή, αλλά η σοφία και ο έμφυτος σεβασμός των κτηνοτρόφων για τη φύση, ήταν καταλύτης. Δεν πήγαιναν ποτέ εκεί τα πρόβατά τους να βοσκήσουν, ούτε να πιουν νερό.
Δεν αντιμετώπιζε προβλήματα, μήτε από το απειλούμενο αγριόγιδο, που στα βουνά της περιοχής έχει τον σημαντικότερο πληθυσμό του στην Ελλάδα. Ούτε από τα ελεύθερα άλογα. Όμως, τι έχει αλλάξει;
Η κατάσταση άλλαξε όταν αποτραβήχτηκαν οι παλιοί τσοπάνηδες. Νέοι δεν υπήρχαν κι έμεινε ξαφνικά ορφανός ο τόπος. Σταδιακά, πολλοί που ασχολούνται με την κτηνοτροφία, “το γύρισαν” στις αγελάδες, γιατί είναι πιο εύκολη εκμετάλλευση και έχει επιδοτήσεις. Η περιοχή της Δρακόλιμνης ανήκει στους κατοίκους του Μικρού Πάπιγκου, που δεν ήθελαν να τη νοικιάσουν για βοσκή σε βαριά ζώα.
Από το 2012 (!!!) άρχισαν να κυκλοφορούν ανεπιτήρητες αγελάδες και στην περιοχή της Δρακόλιμνης, παρότι από ό,τι γνωρίζουμε δεν έχει ενοικιαστεί. Δεν έχει υπάρξει μέριμνα από τις Αρχές, καθώς αρκετές αγελάδες δεν έχουν καν την “ταυτότητα” (ενώτια), που λέει σε ποιον ανήκουν. Πρόκειται για μια κατάσταση τελείως ανεξέλεγκτη.
Ολόκληρο το οροπέδιο των λιμνών, που περιλαμβάνει τη Δρακόλιμνη, τον βάλτο της Ριζίνας και την Ξερόλιμνη είναι ένας πολύ σημαντικός οικότοπος. Γι’ αυτό το λόγο έχει συμπεριληφθεί στις περιοχές Natura και βρίσκεται στη Β΄ ζώνη του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου. Στην απόφαση ίδρυσης του εθνικού πάρκου οριζόταν ότι πρέπει να γίνει μια μελέτη που να καθορίζει τη βοσκοϊκανότητα της περιοχής, η οποία δεν έγινε ποτέ. Η επίπτωση της ανεξέλεγκτης βόσκησης μεγάλου αριθμού αγελάδων στην περιοχή θα έπρεπε να μελετηθεί, φυσικά ούτε αυτό έχει γίνει, καθώς δεν γνωρίζουμε πόσο σοβαρές μπορεί να είναι οι επιπτώσεις, ιδίως για τους υγροτόπους και τα ενδημικά είδη.
«Για εμάς η λύση είναι το υπουργείο Περιβάλλοντος να απαγορεύσει τη βόσκηση σε μια απόσταση 5 χιλιομέτρων από τις λίμνες», λέει ο δήμαρχος. «Εμείς ως δήμος έχουμε κάνει συστάσεις, μηνύσεις, έχουμε θέσει το πρόβλημα στην Περιφέρεια, στο υπουργείο. Πρέπει να υπάρξει σεβασμός της συγκεκριμένης περιοχής». Και συμπληρώνει, «Δεν λέμε όχι στη βόσκηση στην περιοχή μας, αλλά όχι εκεί και όχι ανεξέλεγκτα».
Την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου, στη συνεδρίαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Χωρικού Σχεδιασμού και Ανάπτυξης, ειπώθηκε ότι η αρμοδιότητα ανήκει στην Περιφέρεια, εντούτοις και με ευθύνη του υπουργείου, δεν υπάρχουν ακόμη σχετικοί χάρτες βόσκησης, προκειμένου να ληφθούν μέτρα.
Η ακριβής τοποθέτηση ήταν «τα θέματα βόσκησης ανήκουν στην αρμοδιότητά μας, όμως για να ληφθούν οι όποιες αποφάσεις θα πρέπει να εκπονηθούν οι χάρτες βόσκησης από το αρμόδιο Υπουργείο, που όμως καθυστερούν».
Μήπως πρέπει το ΠΕ.ΣΥ. να διεκδικήσει άμεσα τους σχετικούς χάρτες, ειδάλλως να καταγγείλει για ολιγωρία κι ανικανότητα το υπουργείο και την κυβέρνηση;
Η Περιφέρεια αποποιείται την ευθύνη για την ανεξέλεγκτη βόσκηση, η οποία έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση της περίφημης Δρακόλιμνης στο Πάρκο Αώου, στην Τύμφη.
Δηλώνει ότι δεν έχει μείνει αμέτοχη το προηγούμενο διάστημα σε φαινόμενα που έχουν παρουσιαστεί στην περιοχή Δρακόλιμνης. Η Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης και Κτηνιατρικής της Περιφέρειας έχει στείλει έγγραφα από το 2019 (!!!), για θέματα που αφορούν ανεξέλεγκτη βόσκηση. Τα έγγραφα αυτά έχουν αποσταλεί στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας, προκειμένου ως αρμόδια υπηρεσία να επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις.
Μήπως πρέπει το ΠΕ.ΣΥ. να απευθυνθεί στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δυτ. Μακεδονίας, ζητώντας εξηγήσεις σχετικά με τις ενέργειές της, καθώς και την ύπαρξη ή όχι κυρώσεων;
Το Σάββατο και την Κυριακή 2-3 Οκτώβρη, μέλη και φίλοι της Αριστερής Παρέμβασης στην Ήπειρο προχώρησαν σε αυτοψία στην Δρακόλιμνη. Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι διαφωτιστικές. Πολύ περισσότερες μπορούν να καταθέσουν εκατοντάδες επισκέπτες και ορειβατικοί σύλλογοι που έχουν επισκεφθεί το τελευταίο διάστημα την περιοχή.
Διαπιστώσαμε ότι τίποτε δεν έχει γίνει. Θαρρείς και κάποιοι ροκανίζουν χρόνο. Ο/οι ιδιοκτήτης/ες δεν πειθαρχεί/ούν. Τα γελάδια ακροβολισμένα γύρω από τη Δρακόλιμνη, θα μείνουν εκεί για κάμποσο καιρό ακόμη – μάλλον κάποιοι ροκανίζουν πολύτιμο χρόνο κι απ’ του χρόνου βλέπουμε – μέχρι να κρυώσει ο καιρός και να κατέβουν χαμηλότερα. Μάλλον προς το Σκαμνέλι…
Οι αλπικοί τρίτωνες δεν φαίνεται να έχουν επιπτώσεις προς το παρόν (ενήλικα μέλη και γόνοι), αλλά δε μπορεί κανείς μας να λησμονήσει την εαρινή μαζική θνησιμότητα – η αιτία δεν έχει αποσαφηνιστεί – στα τέλη Απριλίου του 1988, την άνοιξη του 1999 στη Δρακόλιμνη Τύμφης και στα τέλη Μαΐου 2013 στη Δρακόλιμνη Σμόλικα. Ενώ δεν έχει αναφερθεί παρόμοιο συμβάν σε καμία περιοχή της Ευρώπης με υποαλπικές λίμνες.
Το κουφάρι του εγκλωβισμένου μοσχαριού συνεχίζει να βρίσκεται στη “Ρωμιόβρυση”. Θα δει άραγε, κανείς τον υδροφόρο; Το πλέγμα που έστησαν πριν δύο χρόνια τα νέα παιδιά του Μικρού Πάπιγκου, σε στενή διάβαση πριν τη Δρακόλιμνη που εμπόδιζε τα γελάδια να την προσεγγίσουν, κάποιος το έκοψε γιατί του μείωνε την κερδοφορία του. Άρα, λύσεις υπάρχουν πέρα από τις γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, σε μια “ψηφιακή χώρα”, σαν τη δική μας, που οι νέες τεχνολογίες έχουν “απογειώσει” τη ζωή μας.
Η Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο πολύ νωρίς, από τις διακηρυκτικές της αρχές, έχει περιγράψει την ολομέτωπη επίθεση στη ζωή μας και στο οικοσύστημα. Όπως και τις αιτίες που τη γεννούν και τη θεριεύουν. Κι έχει προκρίνει το δρόμο του αγώνα για να σταματήσουμε αυτή την τρελή, καταστροφική πορεία “ανάπτυξης”. Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε, ζητώντας απ’ την εργατική τάξη και τους άνεργους της περιφέρειας, τη φτωχομεσαία αγροτιά, τη νεολαία να πυκνώσουν το μέτωπο αντίστασης κι αγώνα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα κι αυθαιρεσία, με όποιο επενδυτικό μανδύα κι αν παρουσιάζεται…
Για την Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο, Ζώης Γαλατάς