Λίγα χρόνια έχουν περάσει από την κατασκευή της Ιόνιας Οδού η οποία έδωσε νέα δυναμική στον τουρισμό της Ηπείρου όχι όμως και στην άγρια ζωή της περιοχής.
Η κατασκευή της Ιόνιας Οδού σε ελάχιστες περιπτώσεις κατά του μήκους της ίσως προβλέπει την μετακίνηση άγριας πανίδας από τα Τζουμέρκα προς το Ξηροβούνι και στην συνέχεια στα Θεσπρωτικά Όρη. Αυτό γίνεται αντιληπτό μελετώντας τα φυσικά ανοίγματα κατά μήκος της οδού από τα Γιάννενα έως το Μεσολόγγι, όπου η ύπαρξη περασμάτων είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Τα ζώα που ζουν εκεί είδαν τον βιότοπο τους να μειώνεται παγιδεύοντας τα ανάμεσα σε ένα υψωμένο φρούριο που «φυλακίζει» και ουσιαστικά απομονώνει τα ζώα. Η απομόνωση σημαίνει αιμομιξία του είδους η οποία στην συνέχεια θα οδηγήσει στην εξαφάνιση του είδους στην περιοχή. Εάν πρόκειται για κάποιο ενδημικό είδος τότε η καταστροφή στην άγρια πανίδα είναι ανυπολόγιστη.
Μια σημαντική διέλευση των άγριων ζώων (η οποία βέβαια οριοθετείται από την παλιά εθνική οδό Άρτας – Ιωαννίνων ακόμη και αυτό το έργο ελαχιστοποιεί την μετακίνηση) βρίσκεται στην γέφυρα “Κλεισούρας” ή «Τσαγκαρόπουλου» η οποία βρίσκεται απέναντι από το ορεινό χωριό του Δήμου Ζηρού το Ανώγειο. Οι κορυφογραμμές της συγκεκριμένης οροσειράς θυμίζουν αλπικά τοπία και αποτελούν τα τελευταία χρόνια πόλος έλξης για πολλούς περιπατητές ιδιαίτερα από την περιοχή της Ροδαυγής-Φανερωμένης Άρτας. Στην συγκριμένη κορυφογραμμή από την Πλανούσα Ιωαννίνων έως τον Αμμότοπο Άρτας έχουν βρεθεί λύκοι-ζαρκάδια-αγριογούρουνα-μικρά θηλαστικά-αρπακτικά πτηνά και μάλιστα υπάρχουν περιστατικά επιθέσεων αρκούδας σε κυψέλες μελισσών. Στην συγκεκριμένη περιοχή πρόκειται να κατασκευαστεί ένα τεράστιο αιολικό πάρκο (Δ.Ε Ανωγείου, Κατσανοχωρίων, Ξηροβουνίου) το οποίο έχει ήδη πάρει άδεια παραγωγής από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, συμβάλλοντας έτσι στην περαιτέρω αποκοπή των πληθυσμών που βρίσκονται στα Θεσπρωτικά Όρη με αυτά στα Τζουμέρκα καθώς οι ανεμογεννήτριες θα επηρεάσουν αρνητικά την μετακίνηση της άγριας πανίδας είτε με τον θόρυβο είτε με την οριοθέτηση δρόμων καθώς και με την συχνότερη ύπαρξη του ανθρώπου σε μέρη που η ανθρώπινη παρουσία συμβαίνει κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η άγρια πανίδα χρειάζεται προστασία- στήριξη και όχι κατακερματισμό, καθώς η φύση δεν γνωρίζει όρια, γι’ αυτό για οποιαδήποτε παρέμβαση χρειάζονται χρόνια μελετών και συνεργασίας μεταξύ ειδικών επιστημόνων. Τα βουνά της Ηπείρου έχουν ένα μοναδικό ανάγλυφο, κάτι που κάνει αναγκαίο την άμεση θεσμοθέτηση χωροταξικού δικτύου στην χώρα μας κάτω από αυστηρά ευρωπαϊκά κριτήρια προστατεύοντας την μοναδικότητα της κάθε περιοχής.