Οι παραγωγοί και οι αγρότες του κάμπου της Άρτας, από τα μέσα Μαΐου και έπειτα, δοκιμάστηκαν για μια ακόμα φορά από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Οι ζημίες σε πολλές περιπτώσεις ήταν καταστροφικές ενώ βρισκόμαστε στα μέσα τις καλλιεργητικής περιόδου και είναι φυσικό και επακόλουθο να επηρεαστεί η παραγωγική δυναμικότητα της περιοχής. Όπως είναι γνωστό η οικονομία της Άρτας στηρίζεται κατά βάση από τον πρωτογενή τομέα και το αγροτικό εισόδημα. Παρόλα αυτά είδαμε θεσμικούς φορείς να ευαισθητοποιούνται και με παρεμβάσεις τους να δηλώνουν τη συμπαράστασή τους σε όλους τους αγρότες που έχουν πληγεί από την κακοκαιρία, αλλά και αρμόδιοι φορείς να διαβεβαιώνουν για την γρήγορη αποζημίωση των πληγέντων παραγωγών. Η απλοποίηση των διαδικασιών και ο χρόνος αποζημίωσης είναι καίριας σημασίας για τον παραγωγό, αλλά κατά την γνώμη μου δεν επαρκούν. Εξίσου σημαντικός παράγοντας στην όλη διαδικασία είναι και το ύψος της αποζημίωσης, δηλαδή το ποσό στήριξης που θα δοθεί σε κάθε παραγωγό. Οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις ακτινιδίων στην περιοχή της Άρτας είναι πολύ πιο παραγωγικές σε σχέση με άλλες περιοχές της Ελλάδος, αλλά η στρεμματική αποζημίωση είναι δυστυχώς πολύ μικρότερη. Η αδικία για τον αγρότη, είτε είναι μεγάλος είτε είναι μικρός, είναι κατάφορη. Πολλές φορές αυτοί οι προβληματισμοί από τους ανθρώπου του μόχθου, έχουν γραφτεί και ειπωθεί, έχει όμως ιδρώσει ποτέ το αυτί των καθ’ ύλην αρμόδιων; Καλές είναι οι φωτογραφίες και οι επικοινωνιακές φανφάρες, χρειάζεται όμως τόλμη στη λήψη πολιτικών αποφάσεων που θα λύσουν χρόνια προβλήματα.
Ντίνος Παπαδημητρίου
Πολιτευτής Ν.Δ.