Οι εξελίξεις και ο σχεδιασμός του δήμου για το εμπορικό λιμάνι αλλά και το παραλιακό μέτωπο (από το Βαθύ που έχει μπει στο μάτι διαφόρων, την πολυδιαφημισμένη ιδιωτική Μαρίνα, τη παραλία μπροστά στα καφέ και τα εστιατόρια, τα εγκαταλειμμένα στρατόπεδα και κάστρα, τη κυανή ακτή, το Παντοκράτορα μέχρι και τη Λυγιά) αποδεικνύουν ότι:
«ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΧΟΥΝ: όχι για τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες, αλλά για την αναπαραγωγή της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε βάρος του δημόσιου πλούτου και του περιβάλλοντος. Με τη πολιτική της κυβέρνησης και τον σχεδιασμό του δήμου βαθαίνει η παράδοση των πάντων (μέσω της προμελετημένης και σχεδιασμένης εγκατάλειψης) σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Mέσω του Δήμου Πρέβεζας και της Περιφέρειας προχωρά στο παραλιακό μέτωπο η πλήρη υποταγή των πάντων στους νόμους της αγοράς και του κέρδους που είναι υπεύθυνοι για όσα ζει ο λαός μας..
Μέσα από τα «κοινοτικά κονδύλια» και τα λεγόμενα «χρηματοδοτικά εργαλεία» τα οποία αποτελούν λεφτά των λαών, επιβάλλονται τα κριτήρια, οι προτεραιότητες και οι επιλογές του ντόπιου, εθνικού και υπερεθνικού καπιταλιστικού σχεδιασμού (π.χ. η επιλεξιμότητα των έργων μέσω ΠΕΠ, ΕΣΠΑ κτλ, όπως είχε γίνει με το καταφύγιο του Παντοκράτορα) και όχι οι ανάγκες κατοίκων και των εργαζομένων.
Κριτήριο σας είναι η λογική της «ανταγωνιστικής» και «ανταποδοτικής» πόλης ή περιφέρειας. Ο Δήμος έχει μετατραπεί σε γραφείο συνοικεσίων και μοιράσματος της τράπουλας κλείνοντας ταυτόχρονα τα μάτια στη κατάληψη του δημόσιου χώρου όχι μόνο στη παραλία αλλά και στο ιστορικό κέντρο. Δεν κάνετε ούτε τα στοιχειώδη (όπως το πάτε θα μπούνε καναπέδες και κρεβάτια στους πεζόδρομους)
Πρόκειται για μια πολιτική που συμβαδίζει απόλυτα με τη γενικότερη πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης που μας έχουν επιβάλλει για να ξεπεράσουν τη κρίση τους. Προχωρήσανε στο παρελθόν και προχωράτε, λοιπόν σε «έργα» όπως η εκδίωξη των ψαράδων, η παράδοση του λιμανιού σε ιδιώτη, οι διάφορες παρεμβάσεις όπως το «τριγωνάκι» που βασάνιζε το λαό της Πρέβεζας, η περίφραξη στο πάρκινκ, το «λιμενικό-αλιευτικό» καταφύγιο στον Παντοκράτορα, η «ανάπλαση» μέσω της παράδοσης σε ιδιώτες της κυανής ακτής με τρεις δημοτικές ομπρέλες εκεί που δεν υπάρχει ιδιώτης, με σκέψεις για ΣΔΙΤ παντού ακόμη και στα κάστρα μέσω της προμελετημένης και σχεδιασμένης εγκατάλειψης όπως τόνισα και πριν.
Ανοίγετε το δρόμο για την παραπέρα «αξιοποίηση» της Πρέβεζας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια (ιδιωτικοποίηση, παράδοση δημόσιου χώρου και τσιμεντοποίηση) αλλά όταν τα βρείτε σκούρα θα τρέξετε σε κρατικές χρηματοδοτήσεις οι οποίες αποτελούν το βασικό χρηματοδότη των επενδυτών.
Είστε κρατιστές όταν δουλεύετε για την καπιταλιστική ανάπτυξη με το ξεκοκάλισμα δημόσιου χρήματος για την αναπαραγωγή και την επιβίωση των επενδυτών και αντικρατιστές όταν πρόκειται για τις λαϊκές ανάγκες.
Φτιάχνετε μια πόλη και ένα δήμο η οποία θέλετε να ζει από αυτούς που την επισκέπτονται. Να κονομάνε μια χούφτα επιχειρηματιών με χαμηλά μεροκάματα, εξαντλητικά ωράρια, ανασφάλιστη εργασία, με τους ιθαγενείς να είναι ευτυχισμένοι με ένα καλοκαιρινό μεροκάματο.
Μέχρι και το φυσικό παιχνίδι στερείται από τα παιδιά με το έκτρωμα με τις σαμπρέλες στη Κυανή Ακτή. Με αυτή τη λογική ανάπτυξης σαπίζεται όλη τη κοινωνία.
Η διοίκηση του δήμου κινείται με συνέπεια σε αυτή τη λογική. Όσον αφορά τη τοποθέτηση «θέλουμε να κερδίσει ο επενδυτής και ο δημόσιος χώρος» (επιχείρημα που ακούστηκε στο παρελθόν από τη παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ) αυτό που έχουμε να επισημάνουμε είναι ότι δεν μπορείς να είσαι και με τον θύτη και με το θύμα. Αυτή είναι μια λογική με την οποία το μόνο που καταφέρνεις είναι να ενισχύσεις τον θύτη. Δεν περιμέναμε φυσικά κάτι καλύτερο από ένα κόμμα το οποίο έστρωσε το δρόμο στη ΝΔ, για να κλιμακώσει την επίθεση σε βάρος του λαού και του περιβάλλοντος.
Τα πράγματα είναι απλά, γιατί λεφτά τελικά υπάρχουν (βλέποντας τους προϋπολογισμούς των έργων)…. Υπάρχουν, όμως, επιλεκτικά και για λίγους! Το κράτος (μέσω του εθνικού ή του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού) δίνει λεφτά για «έργα» και προσφέρει δημόσιο πλούτο σε ιδιώτες ενώ την ίδια ώρα ο λαός φτάνει στα όρια της εξαθλίωσης (ανεργία, φοροληστεία, απλήρωτη εργασία, αυξήσεις στα βασικά είδη πρώτης ανάγκης, υποβάθμιση παιδικών σταθμών κ.α).….. Εμείς δεν είμαστε με αυτό το κράτος.
Για εμάς το ιδιωτικό κεφάλαιο δεν πρέπει να έχει καμιά σχέση με το νερό, την ενέργεια, τις τηλεπικοινωνίες, τα λιμάνια, τους δρόμους, τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας που αποτελούν λαϊκή περιουσία και με αυτό το κριτήριο θα αντιπαλεύουμε την υποταγή των πάντων στο κέρδος και αυτούς που υπηρετούν αυτή τη «γραμμή». Η δημοτική αρχή της ΝΔ ψάχνει για «συνένοχους» και συναίνεση σε αυτή τη πολιτική. Θέλει να αποκτήσει και τη συναίνεση του λαού. Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις αυτό να μην το καταφέρει.
Το λιμάνι της πόλης πρέπει να χρηματοδοτηθεί ως αποκλειστικά δημόσια περιουσία, με δημοτική Μαρίνα και δημόσιο εμπορικό λιμάνι, και οι επεμβάσεις (οι λεγόμενες αναπλάσεις) στις παραλίες να γίνουν με μοναδικό κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες για δωρεάν διασκέδαση και αναψυχή. Λέμε όχι στην επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στον Αμβρακικό.
Η υλοποίηση αυτής της πρότασης, όπου ο δημόσιος πλούτος της πόλης δεν θα είναι υποταγμένος στο κέρδος, περνάει μέσα από τον συνολικό αγώνα για την εθνικοποίηση-κρατικοποίηση όλων των επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας (και των λιμανιών) αλλά και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο.
Αυτός ο άλλος δρόμος ανάπτυξης κόντρα στη καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι μονόδρομος για την επιβίωση του λαού μας και ότι άλλο προτείνεται δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες του λαού του δήμου μας. Με αυτό το κριτήριο θα συνεχίσουμε τη παρέμβασή μας για να βάλουμε φρένο όπου μπορούμε στη καταστροφική σας πολιτική.
Η τοποθέτηση μου αυτή αποτελεί και πρόταση ψηφίσματος της «ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας» ή μπορεί να αποτελέσει μέρος ψηφίσματος σε αυτή όμως τη πολιτική κατεύθυνση.