Tο παρόν αλλά και το άμεσο μέλλον μας, προδιαγράφεται σκοτεινό. Η τουρκική απειλή εντείνεται, αμφισβητεί ευθέως την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Οι αλλεπάλληλες κρίσεις στο εσωτερικό έχουν εξουθενώσει την κοινωνία, η επικοινωνιακή ρητορική της κυβέρνησης περί επιτυχιών συγκρούεται με την πραγματικότητα, ο χειμώνας είναι βαρύς για τα λαϊκά στρώματα και τις μικρό-μεσαίες επιχειρήσεις. Οι αποκαλύψεις των υποκλοπών έδειξαν το αληθινό πρόσωπο της “επιτελικής” κυβέρνησης Μητσοτάκη, ενός διάτρητου συστήματος εξουσίας που συγκαλύπτει σκάνδαλα, προσπορίζεται ή μοιράζει επιλεκτικά δημόσιο χρήμα, αποφεύγει την διαφάνεια και τη λογοδοσία, εργαλειοποιεί δημοκρατικούς θεσμούς, ευτελίζοντας τους.
Κάποιοι βέβαια, προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα ζητήματα δημοκρατίας είναι ήσσονος σημασίας, ειδικά σε μια περίοδο που η κοινωνία πλήττεται από την ακρίβεια. Αυτός είναι όμως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ίδια την κοινωνία και την οικονομία, είναι το ίδιο επιχείρημα που επικαλούνται και οι θιασώτες της χούντας.
Από την πρώτη στιγμή που το σκάνδαλο των υποκλοπών άρχισε να παίρνει μεγάλες διαστάσεις και να αγγίζει το πρωθυπουργικό γραφείο, ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να πείσει ότι ο ίδιος δεν γνώριζε τίποτα. Εδώ και τρία χρόνια ο Μητσοτάκης χτίζει το ηγετικό του προφίλ προσπαθώντας να μας πείσει ότι στην Ελλάδα όλα γίνονται “με εντολή Μητσοτάκη”. Τώρα προσπαθεί να μας πείσει ότι οι παράνομες παρακολουθήσεις πολιτικών, επιχειρηματιών και δημοσιογράφων γίνονταν “με εντολή ανιψιού”.
Τρεις βδομάδες τώρα, αρνείται να απαντήσει στην ερώτηση του Αλέξη Τσίπρα, αν υπάρχει παρακολουθούμενος από τις λίστες που έχουν δημοσιοποιηθεί, ο οποίος εκτός από το predator παρακολουθούταν κι από την ΕΥΠ. Στην πραγματικότητα, οι ενέργειες του Μητσοτάκη από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας και κυρίως από τη στιγμή που άρχισαν οι αποκαλύψεις, δείχνουν διάθεση ελέγχου, συγκάλυψης, επιβεβαιώνουν την ενοχή και την απροθυμία του να χυθεί άπλετο φως.
Η πρώτη ενέργεια του κ. Μητσοτάκη ήταν να πάρει υπό την ευθύνη του την ΕΥΠ και να διορίσει επικεφαλής της τον εκλεκτό του χωρίς να διαθέτει καν τα τυπικά προσόντα, αλλάζοντας μάλιστα και τον σχετικό νόμο. Στη συνέχεια, έφερε την τροπολογία για την ΑΔΑΕ που δεν επιτρέπει την ενημέρωση όσων έχει γίνει άρση του απορρήτου των επικοινωνιών τους . Μετά επικαλέστηκε το “απόρρητο” για να μείνει η αλήθεια στο σκοτάδι και απέκλεισε από την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής τους κρίσιμους μάρτυρες. Χθες έφερε ένα νομοσχέδιο που είναι η ομολογία, η παραδοχή του για το φαύλο καθεστώς που επέβαλλε στην ΕΥΠ. Τρία χρόνια μετά να αποκαλύπτει η ΑΔΑΕ, αν τα έχει τότε, τα στοιχεία παρακολούθησης και όχι με αναδρομική ισχύ ο νόμος, δηλαδή ποτέ να μην ανοίξουν οι επικοινωνίες των σημερινών παρακολουθούμενων! Προφανώς φοβάται την αλήθεια.
Η ουσία είναι ότι το πλήγμα στον πυρήνα της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου από τις πρακτικές Μητσοτάκη είναι βαθύ. Το τραύμα που έχει προκληθεί στη σχέση εμπιστοσύνης των πολιτών με το πολιτικό σύστημα κι εν γένει τους δημοκρατικούς θεσμούς θα χρειαστεί πολύ κόπο για να γιατρευτεί. Ήδη είμαστε μια χώρα που κατατάσσεται από ευρωπαϊκούς πολιτικούς θεσμούς και μέσα ενημέρωσης στην κατηγορία των χωρών που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Χωρίς δημοκρατία, χωρίς λογοδοσία και διαφάνεια, χωρίς εμπιστοσύνη των πολιτών ότι οι θεσμοί εκτός από υποχρεώσεις, διασφαλίζουν και τα δικαιώματα τους δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη, οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική προοπτική. Οι μόνοι που επωφελούνται σήμερα είναι οι αλαζόνες, εσχάτως και κυνικοί ισχυροί, που μαζί με τους κολαούζους τους, κάνουν τα πάντα προκειμένου να πετύχουν τους ιδιοτελείς τους σκοπούς.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι επιτακτική ανάγκη η μεγάλη δημοκρατική πλειοψηφία να βάλει τέλος στις ημέρες της διακυβέρνησης Μητσοτάκη και να οδηγήσει τη χώρα στην πολιτική αλλαγή και την προοδευτική διακυβέρνηση.
Μια προοδευτική διακυβέρνηση που ανακτήσει μια περήφανη, πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και εγκαταλείψει την τακτική του κατευνασμού και της δεδομένης στάσης. Ενώ παράλληλα στο εσωτερικό θα ανασυνταχτεί η παραγωγική διαδικασία για να ανακουφιστούμε από τις διαδοχικές κρίσεις και αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα με ρεαλισμό και όραμα στη βάση της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.