Με την χώρα βουτηγμένη στο πένθος, με ζωές που χάθηκαν στο σιδηροδρομικό δυστύχημα, με οικογένειες κατεστραμμένες, με τους πολίτες γονατισμένους από τα δάνεια, την ακρίβεια στα super markets, την ενέργεια, τα καύσιμα, από τις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς, η κυβέρνηση της Ν.Δ. που έχει ξεπουλήσει τα πάντα την τελευταία τετραετία, έρχεται να ξεπουλήσει και το νερό μας…
Το νερό μας αυτό το δημόσιο, φτηνό, χωρίς ζημιές αγαθό, που κανένα πρόβλημα δεν έχει δημιουργήσει στην χώρα, που έχει ένα σεμνό κέρδος χωρίς ενίσχυση από τα άδεια κρατικά ταμεία, έρχεται ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, μαζί με τους Βουλευτές και τις Βουλεύτριες της Ν.Δ. και το ξεπουλά. Είναι αδιανόητο για την «Μητσοτάκης Α.Ε.» το νερό να παραμένει δημόσιο, γιατί δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει το αφήγημά της ότι το ιδιωτικό είναι πάντα καλύτερο από το δημόσιο.
Μα εύλογα αναρωτιέται κανείς. Το αφήγημα αυτό δεν κατέρρευσε με το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη; Δεν κατέρρευσε με την ιδιωτικοποίηση της Δ.Ε.Η., με το Χρηματιστήριο Ενέργειας, με τον «ΗΡΑΚΛΗ»; Οι κυβερνητικοί όμως δεν αναρωτιούνται αλλά αντιθέτως, προτάσσουν ως επιχείρημα ότι είναι ακόμα πιο επιτακτικός ο λόγος εμπορευματοποίησης του νερού.
Σήμερα που όλος ο κόσμος, οι νέοι άνθρωποι έξω στην κοινωνία και στους δρόμους στρέφονται κατά της ιδιωτικομανίας, αμφισβητώντας τους ολιγάρχες, ο πρωθυπουργός της χώρας Κ.Μητσοτάκης, που διαχειρίζεται τον τόπο ως διευθύνων σύμβουλος εταιρείας, ιδιωτικοποιεί το αγαθό που κανένας σώφρων άνθρωπος, ακόμα και νεοφιλελεύθερος να είναι, δεν βλέπει τον λόγο να ιδιωτικοποιηθεί.
Αυτή η κυβέρνηση των αρίστων, δεν διστάζει να θυσιάζει τα λίγα καλά που έμειναν όρθια σε αυτόν τον τόπο, μόνο και μόνο για να αποφέρει κέρδη στους μεγαλομετόχους της «Μητσοτάκης ΑΕ». Και οι Βουλευτές/τριες της Κυβέρνησης, τι κάνουν; Σφραγίζουν τα αφτιά τους για να μην βλέπουν και κλείνουν την μύτη τους για να μην μυρίζουν τη δυσοσμία του νομοσχεδίου που ψηφίζουν.
Τον Φεβρουάριο του 2022, το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του μπλοκάρει την ιδιωτικοποίηση, κατοχυρώνοντας τον δημόσιο έλεγχο στο νερό και απαιτώντας την επιστροφή των μετοχών της ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ πίσω στο Δημόσιο, από το υπερταμείο που έφτιαξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Και τι έκανε η Κυβέρνηση; Χωρίς κανένα σεβασμό στην δικαιοσύνη ακύρωσε την απόφαση του ΣτΕ τον Ιούλιο του 2022 με νόμο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, και το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ παραμένει στο υπερταμείο, ενώ παράλληλα η «Μητσοτάκης ΑΕ» δρομολογεί την παράδοση σε ιδιώτες του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος της Αττικής, ένα έργο προϋπολογισμού 291 εκατομμυρίων ευρώ, ουσιαστικά την υδροδότηση ολόκληρης της Αθήνας, αποκλείοντας την ΕΥΔΑΠ από το να κατέβει στο έργο. Τον Δεκέμβρη του 2022, με νέο όχι το Συμβούλιο της Επικρατείας μπλοκάρει τα κυβερνητικά σχέδια και για την εμπορική τιμολόγηση του νερού. Και τώρα η «Μητσοτάκης ΑΕ», έρχεται να επεκτείνει την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, ώστε να γίνει η ρυθμιστική αρχή για το νερό και την αποχέτευση, κάνοντας το πρώτο βήμα για το σπάσιμο και την ιδιωτικοποίηση.
Σε τι αποσκοπούν; Στην εφαρμογή του μοντέλου του «private equity» (ιδιωτικές εταιρείες υψηλού κινδύνου που αγοράζουν πλειοψηφικά πακέτα μετοχών ή και όλο το μετοχικό κεφάλαιο μιας επιχείρησης η οποία αντιμετωπίζει σοβαρά χρηματοοικονομικά προβλήματα), όπως εφαρμόστηκε στη Βρετανία, και σήμερα οι λογαριασμοί νερού των καταναλωτών έχουν αυξηθεί κατά 40% και το δίκτυο της παραπαίει. Αποσκοπούν επίσης, όπως ανέφερε και ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 στα έδρανα της Βουλής, «..στη δημιουργία δύο εταιρειών, μία για τις υποδομές χωρίς εργαζόμενους και μια άλλη με εργαζομένους χωρίς υποδομές. Την εταιρεία με τις υποδομές θα την βάλουν να δανειστεί τεράστια χρηματικά ποσά από funds του εξωτερικού, τα οποία ποσά θα τα βάλουν κάποιοι στην τσέπη τους. Και μετά θα βάζουν την εταιρεία που δεν έχει υποδομές αλλά έχει εργαζόμενους να πληρώνει νοίκι στην εταιρία που έχει υποδομές και δεν έχει εργαζόμενους».
Όλα για το κέρδος τίποτε για τον λαό.
Εμείς, το ΜέΡΑ25, είμαστε ξεκάθαροι: Δημόσιο ενιαίο δίκτυο, είτε αφορά το νερό είτε το ρεύμα, είτε τα τρένα, με κοινωνική λογοδοσία, όχι μόνο σε μια διορισμένη αρχή, αλλά σε διαβουλευτικά συμβούλια κληρωτών και εκλεγμένων πολιτών.