Επιτέλους ανακοινώθηκε η ημερομηνία των εκλογών και όλοι τουλάχιστον ξέρουμε πότε θα στηθούν οι κάλπες. Εξάλλου η αναβλητικότητα και όλο αυτό το γαϊτανάκι μόνο κακό έκανε ευρύτερα. Από εκεί και πέρα χωρεί μεγάλη συζήτηση η αντιθεσμικότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε το θέμα, αλλά αυτό πλέον μικρή σημασία έχει, καθώς το διακύβευμα των εκλογών είναι αυτό που ενδιαφέρει.
Η περιοχή της Ηπείρου σε αυτές τις εκλογές έχει μια ιδιομορφία, καθώς θα είναι η πρώτη φορά, μετά από δεκαετίες, με τόσο μειωμένες έδρες, με ότι αυτό σημαίνει για τις διεκδικήσεις, την προώθηση των μηνυμάτων, κ.α.
Οι περισσότεροι έχουμε δει σε ταινίες του αμερικανικού κυρίως κινηματογράφου, να γίνονται γάμοι κατά τα εκεί δόγματα, ήθη και έθιμα σε κήπους και κάτω από υπαίθριες τέντες με τους προσκεκλημένους να κάθονται σε καρέκλες στο γρασίδι και να παρακολουθούν την τελετή.
Λίγο πριν την ολοκλήρωση της τελετής έχουμε δει κατ’ επανάληψη να λέει προς το κοινό αυτός που τελεί τον γάμο τη φράση «εάν κάποιος έχει να πει κάτι να το πει τώρα αλλιώς να σιωπήσει για πάντα».
Σε πολλές αμερικανικές κομεντί έχουμε δει εκείνη τη στιγμή να εμφανίζονται «τρίτα» πρόσωπα και τα πράγματα να παίρνουν εντελώς άλλη τροπή.
Στις εκλογές όμως επειδή θέλω να πιστεύω ότι δεν πρόκειται για «κομεντί», όπου ακόμα και την απρόβλεπτη τροπή τη διασκεδάζουμε καλό είναι ότι έχουν να πουν τα πολιτικά κόμματα πριν τις εκλογές να το πουν καθαρά, γιατί το στομάχι μας με όλα αυτά που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια δεν αντέχει άλλες εκπλήξεις.
Προσωπικά θα παρακαλούσα αυτή την προεκλογική περίοδο να με αντιμετωπίσουν ως άτομο μειωμένης ευφυίας και αυτά που είναι να μου προτείνουν να είναι απλά και καθαρά και να έχουν αρχή, μέση και τέλος.
Δε θέλω να ακούσω άλλες «κλισέ» εκφράσεις κοινώς «μπακαλιάρους», ούτε υπερβολές, ούτε και υστερίες.
Θέλω να πάρω στα χέρια μου ένα πολιτικό πρόγραμμα από το κάθε κόμμα που θα είναι ένας κατανοητός οδικός χάρτης για το πως θα κινηθεί εάν κυβερνήσει.
Μέχρι τις εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 δεν υπάρχει μεγάλο χρονικό διάστημα για να επικοινωνήσουνε τα πάντα τα πολιτικά κόμματα αλλά τουλάχιστον υπάρχει χρόνος για να αναδειχθεί ένα κυβερνητικό σχέδιο.
Η τραγωδία των Τεμπών κάλυψε με σύννεφο θλίψης αυτή την προεκλογική περίοδο όμως δε μπορούν οι εκλογές να έχουν ως μοναδικό θέμα αυτήν.
Υπάρχουν δεκάδες θέματα και αγωνίες που απασχολούν το μέσο πολίτη και θερμή παράκληση είναι να σεβαστούν όλοι την αγωνία του και να του δώσουν χειροπιαστά προγράμματα για να μπορεί να κάνει επιλογές με τη λογική και όχι μόνο με το θυμικό.
Όποιος έχει να πει κάτι λοιπόν ας το πει απλά και καθαρά πριν τις εκλογές, γιατί μετά είναι αργά και οι ανατροπές είναι ευχάριστες στις κομεντί και όχι στην πραγματική ζωή.
Mια μεγάλη έρευνα του Ινστιτούτου Πουλαντζάς περιγράφει τα εξής συμπεράσματα για την στάση των νέων ανθρώπων.
Συμπέρασμα πρώτο
Το εκλογικό ενδιαφέρον και η εκλογική κινητοποίηση των νέων ανθρώπων παραμένει στη χώρα μας ιδιαίτερα ισχυρή, παρά τα όσα έχουν κατά καιρούς επισημανθεί και στη δημόσια και στην επιστημονική συζήτηση. Είναι εύλογο να αναμένει κανείς τη μαζική συμμετοχή των νέων στις επικείμενες κάλπες, στο βαθμό τουλάχιστον που δεν θα εμποδιστεί αυτή από πρακτικά/αντικειμενικά εμπόδια (εργασίας κ.λπ.).
Συμπέρασμα δεύτερο
Η εκλογική υπεροχή γενικά της Αριστεράς, και ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στη νεολαία -ένα στοιχείο που χαρακτήρισε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2012 και μετά, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο- φαίνεται να επιβεβαιώνεται και στην τρέχουσα συγκυρία.
Η εκλογική αυτή στήριξη συνοδεύεται και από υψηλά ποσοστά εγγύτητας προς το σύνολο των κομμάτων του ευρύτερου αριστερού χώρου, ενώ σχετίζεται και με ένα συγκεκριμένο και κοινωνικό, αξιακό και πολιτικό προφίλ της ελληνικής νεολαίας, που όπως είδαμε στο προηγούμενο μέρος είναι γενικά αριστερόστροφο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης -και σε μικρότερο βαθμό και τα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς- θεωρούνται τα πλέον κατάλληλα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της νέας γενιάς, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αξιολογείται σαφώς θετικότερα της ΝΔ σε όλα τα προβλήματα που θεωρούνται σημαντικά για τους νέους και τις νέες και σχετίζονται με τους υλικούς όρους της διαβίωσής τους.
Σημαντική «παραφωνία» και οπωσδήποτε ανησυχητικό εύρημα αποτελεί η σημαντική στήριξη και προς την Ακροδεξιά και την πέραν της ΝΔ Δεξιά μεταξύ των νέων, ως «εναλλακτική» κατεύθυνση της ριζοσπαστικοποίησής τους, η οποία ωστόσο μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν φαίνεται να είναι η κυρίαρχη τάση ούτε έχει φτάσει τα προ δεκαετίας επίπεδα.
Συμπέρασμα τρίτο
Η ελληνική νεολαία δεν είναι ούτε κοινωνικά ούτε πολιτικά ενιαία, όπως άλλωστε είναι αναμενόμενο. Όταν κανείς μελετά διακριτά τα εκλογικά ακροατήρια της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, των βασικών διεκδικητών της διακυβέρνησης, είναι σαφές ότι αντικρύζει δύο πολύ διαφορετικές ομάδες.
Κοινωνικά, όσοι και όσες βρίσκονται κοντά στην ΝΔ αντιμετωπίζουν πολύ λιγότερες οικονομικές δυσκολίες, αυτοτοποθετούνται στα μεσαία και ανώτερα κοινωνικά στρώματα και είναι συγκριτικά πολύ πιο ικανοποιημένοι/ες από τη ζωή τους και σίγουροι/ες για το μέλλον τους, ενώ το εκλογικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αποτελείται κυρίως από νέους και νέες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, τοποθετούν τους εαυτούς τους στην εργατική ή στη μικροαστική τάξη και είναι λιγότερο ικανοποιημένοι/ες από το παρόν και περισσότερο ανασφαλείς για το μέλλον τους.
Πολιτικά, το εκλογικό ακροατήριο της ΝΔ αποτελείται από νέους και νέες με περισσότερο συντηρητική τοποθέτηση, που επιδιώκουν τη σταθερότητα και, σε μικρότερο βαθμό, την ασφάλεια και πολιτικοποιήθηκαν από γεγονότα όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, το δημοψήφισμα του 2015 και η προσφυγική κρίση. Αντίθετα, το εκλογικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έχει σαφώς προοδευτικά χαρακτηριστικά, επιλέγει ως προτεραιότητα τη δικαιοσύνη και την αλλαγή και εξακολουθεί να συγκροτείται πολιτικά από δύο γεγονότα που σχετίζονται άμεσα με την ιστορική πορεία του συγκεκριμένου κόμματος: τον Δεκέμβρη του 2008 και τον αντιμνημονιακό αγώνα των αρχών της δεκαετίας του 2010″.
Η στάση για την τραγωδία των Τεμπών
Σε σχέση με το πρόσφατο δυστύχημα στα Τέμπη, το οποίο σχολιάζεται μόνο εν παρενθέσει, καθώς τα δεδομένα της έρευνας προηγούνται χρονικά και δεν καλύπτουν τις κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις του, στην ανάλυση τονίζονται μεταξύ άλλων τα εξής, ειδικά σε σχέση με τη νεολαία:
“Το πρόσφατο δυστύχημα στα Τέμπη αποτελεί σίγουρα ένα ορόσημο και ενδέχεται να αποδειχθεί σημείο καμπής, και μάλιστα όχι μόνο ως προς τον άμεσο χρονικό ορίζοντα, αλλά κυρίως μεσοπρόθεσμα. Ενδέχεται να επανανοηματοδοτήσει έννοιες, να φέρει στο προσκήνιο αιτήματα, να αλλάξει το περιεχόμενο αλλά και τον τρόπο εκφοράς του πολιτικού λόγου, να επηρεάσει τα ποιοτικά και τα ποσοτικά χαρακτηριστικά της κοινωνικής κινητοποίησης και να θέσει ακόμα πιο πιεστικά το αίτημα της αξιοπιστίας και της λογοδοσίας.