Όχι.
Για τον Λιγνάδη δεν ήξερε.
Για τις ΜΕΘ δεν ήξερε.
Για τον Πάτση δεν ήξερε.
Για τον Χειμάρα δεν ήξερε.
Για τις υποκλοπές δεν ήξερε.
Αλλά και για το πώς φτάσαμε στην τραγωδία των Τεμπών, πάλι μας είπαν πως δεν ήξερε.
Λέτε μήπως να ήταν αυτή η τελευταία φορά που δεν ήξερε;
Όχι.
Κανείς πια στην Ελλάδα δεν πιστεύει κάτι τέτοιο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα μάθει ποτέ παρά μόνο αν τον αναγκάσουμε εμείς.
Και αυτό θα γίνει αν πρώτα εμείς θυμηθούμε αυτά που ξέρουμε ήδη:
Μέσα σε μόλις 200 χρόνια από το 1821, ο τόπος μας γνώρισε επτά πολέμους, τέσσερις εμφυλίους και επτά πτωχεύσεις. Όλο αυτό το διάστημα ο λαός μας υπέφερε, ίδρωσε και μάτωσε για να χτίσει και να στεριώσει τη χώρα μας.
Τον τελευταίο σχεδόν μισό αιώνα (από το 1974 και μετά), κυβερνήθηκε κατά κύριο λόγο από δυο κόμματα: τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, που εναλλάσσονταν στην εξουσία σε συνθήκες ιδιαίτερα ευνοϊκές και με άφθονα κεφάλαια (ειδικά μετά την είσοδό μας στη ΕΟΚ). Τα κόμματα αυτά, όπως όλοι ίσως θυμόμαστε, εκλέγονταν πάντα με πολύ μεγάλα ποσοστά και, λόγω των «ενισχυμένων» εκλογικών συστημάτων, είχαν και άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που τους επέτρεπε να έχουν «σταθερές» κυβερνήσεις και να κάνουν πραγματικά ό,τι ήθελαν σε ένα καλά προβαρισμένο «τανγκό» που έμεινε στην ιστορία ως δικομματισμός.
Και αυτό που επέλεξαν να κάνουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια ήταν να δημιουργήσουν ένα πελατειακό κράτος, με τους πολίτες να τρέχουν πίσω τους διεκδικώντας ό,τι περίσσευε από τις μεγάλες μπίζνες των κομμάτων με τα μεγάλα τζάκια. Και τι ήταν αυτό; Ένα επίδομα, μια σύμβαση, μια μετάθεση, ένα ράντσο έστω σε κάποιο νοσοκομείο. Έναν λαό με το χέρι συνεχώς απλωμένο, όπως τον θέλουν και τώρα που τον ζαλίζουν με τα διάφορα market pass, αντί απλώς να του δώσουν αύξηση στον μισθό ή τη σύνταξη, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το αποτέλεσμα των πολιτικών αυτών των κομμάτων ήταν εθνικά καταστροφικό και οδήγησε στην είσοδο της χώρας στα μνημόνια, με συντριπτικές συνέπειες, όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο, αλλά σχεδόν σε κάθε πτυχή της κοινωνίας μας.
Σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη οδηγεί τη χώρα στις εκλογές της 21ης Μαΐου, με το χρέος να έχει πλέον ξεπεράσει τα 400 δισ. ευρώ από τα 306 δισ. που ήταν το 2012.
Τι σκοπεύουν να κάνουν γι’ αυτή τη βόμβα που είναι πάνω από τα κεφάλια μας; Τίποτα. Βασικά ελπίζουν ότι τα μέτρα που παίρνονται κεντρικά από την ΕΕ για την αντιμετώπιση της γενικότερης κρίσης θα κρύψουν και το δικό μας ειδικό πρόβλημα.
Ακούγοντας κανείς τα μέλη της κυβέρνησης στα κανάλια, θα νομίζει ότι με τις αστείες πολιτικές τους γεμίσαν την Ελλάδα ανάπτυξη, επενδύσεις και δουλειές για όλους. Κι όμως, αν κοιτάξουμε δίπλα, θα δούμε το Νοσοκομείο μας που δεν έχει προσωπικό και τα παιδιά μας που λένε πως αν μεγαλώνοντας δεν μπουν στην αστυνομία, θα δουλέψουν ντελίβερι.
Αυτή δεν είναι η Ελλάδα που θέλουμε.
Μας αξίζει μια καλύτερη Ελλάδα και πρέπει να την επιβάλουμε.
Μια Ελλάδα που θα έχει Υγεία. Γιατί δικός μας στόχος είναι να υπάρχουν νοσοκομεία για τον λαό μας και δεν σχεδιάζουμε πώς θα τα κλείσουμε, όπως ξεδιάντροπα διατυμπανίζει η Νέα Δημοκρατία. Άλλωστε εμείς έχουμε ήδη αποδείξει πως μπορούμε να έχουμε και …γιατρούς στα νοσοκομεία.
Μια Ελλάδα που θα έχει σχολεία. Γιατί σκοπός μας δεν θα είναι να μειώσουμε τους εισακτέους στα ΑΕΙ ή να γεμίσουμε το σχολείο με εξετάσεις και τράπεζες θεμάτων για να χορτάσουν τα ιδιωτικά σχολεία των φίλων μας και τα κολέγια με πελάτες. Ούτε θα έχουμε για υπουργό κάποια που θα ψάχνει για «κορόιδα» να πλασάρει σαν φρέσκια ιδέα την πρόθεσή της να φτιάξει ένα πρότυπο σχολείο σε κάθε νομό, βάζοντας «μπουρλότο» στα υπόλοιπα σχολεία, αφού όπως λέει και ο πρωθυπουργός μας δεν χρειάζεται να σπουδάσουν όλα τα παιδιά. Τα δικά μας βέβαια, όχι τα δικά του.
Μια Ελλάδα που θα έχει τρένα. Γιατί μπορούμε να τα φτιάξουμε και αυτά, αν δεν βάλουμε σαν στόχο να βολέψουμε τις εταιρίες που τα ξεκοκαλίζουν κομματάκι-κομματάκι, ούτε τα κομματικά στελέχη του Κυριάκου που γυρνάνε από υπηρεσία σε υπηρεσία, ενώ τα τρένα δεν έχουν καν ασφαλείς διαβάσεις.
Μια Ελλάδα που θα έχει δημοκρατία. Γιατί το ζητούμενο δεν είναι οι κυβερνήσεις της ασυδοσίας που μας κατέστρεψαν, αλλά οι κυβερνήσεις της συνεννόησης και της συνεργασίας, που μπορούν να προκύψουν από την απλή αναλογική και τις οποίες έχει ανάγκη ο τόπος μας για να σταματήσει το ράβε-ξήλωνε του καθενός και να αρχίσουμε επιτέλους βήμα-βήμα να χτίζουμε ένα σύγχρονο και λειτουργικό κράτος.
Οι πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας είναι αποτυχημένες πολιτικές που έχουν ήδη ξεπεραστεί από τους ξένους εμπνευστές τους.
Γιατί όμως περιμένουν να τα δεχτούμε όλα αυτά; Γιατί περιμένουν να καταπιούμε την καταστροφή και τον χαμό της πατρίδας μας χωρίς αντίσταση; Η απάντηση είναι εύκολη. Θεωρούν πως με τα λεφτά που έχουν μπουκώσει όλα αυτά τα χρόνια τα κανάλια, τις εφημερίδες και με τον ασφυκτικό έλεγχο που ασκούν σε κάθε μέσο που ο λαός ενημερώνεται και επικοινωνεί, θα απαγορεύσουν στον κόσμο να ακούσει «την άλλη φωνή».
Είναι φανερό ότι η Νέα Δημοκρατία κρύβεται πίσω από τα κανάλια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρύβεται από τον Αλέξη Τσίπρα γιατί θέλει να κρύψει από τον ελληνικό λαό το αληθινό πρόσωπο των πολιτικών του.
Ελπίζει ότι τα καλοταϊσμένα κανάλια του θα του ξαναδώσουν την εξουσία όπως την προηγούμενη φορά, γιατί ξέρουν ότι αυτός δεν θα τους ζητήσει ποτέ να πληρώσουν όπως τόλμησε ο κακός ΣΥΡΙΖΑ.
Εμείς βέβαια δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε.
Γιατί εμείς μπορούμε να τους χαλάσουμε τη σούπα.
Να επιβάλουμε τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη στη χώρα μας.
Μπορούμε με τους αγώνες μας και την αγωνία μας να φτιάξουμε μια όμορφη Ελλάδα που θα μπορούμε εμείς και τα παιδιά μας να χωρέσουμε τα όνειρά μας.
Στις 21 Μαΐου ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ.