Η στάση των κυβερνώντων μπροστά στο δυστύχημα και κατοπινό έγκλημα των Τεμπών ήταν μοναδική στα χρονικά των δυστυχημάτων στην Ελλάδα! Η σπουδή της κυβέρνησης, να παρέμβει παρά το νόμο και να καθαρίσει το τόπο του εγκλήματος, πριν καν συλλεχθούν τα υπολείμματα των νεκρών, κίνησε μεγάλες υποψίες για κουκούλωμα! Κουκούλωμα κάτι πολύ «βρώμικου», που έπρεπε να εξαφανιστεί από την διερεύνηση!
Εν μέρει θα το κατάφερναν, αν δεν υπήρχαν οι συγγενείς των θυμάτων, που θύμωσαν, εξαγριώθηκαν, ερεύνησαν και ζητούν επίμονα δικαιοσύνη και τιμωρία και κυρίως την τιμωρία των κρατικών αξιωματούχων για τις εγκληματικές αυθαιρεσίες τους, που κατέστησαν εαυτούς συνενόχους στο έγκλημα!
Το χειρότερο είναι ότι, στην προσπάθειά τους να πολιτικοποιήσουν τις αντιδράσεις του κόσμου για το στιγμιαίο έγκλημα και το διαχρονικό τους παράπτωμα, διαίρεσαν (παραλίγο) την κοινωνία σε ευαισθητοποιημένους και αναίσθητους πολίτες. Ένα έγκλημα που έχει μεν πολιτικές ουρές, αλλά έχει κυρίως την αυθάδεια και την χυδαιότητα των κυβερνητικών, να προστατευτούν οι υπεύθυνοι και να γλυτώσουν οι εγκάθετοι, μετακυλώντας τις ευθύνες της τραγωδίας στην κακιά στιγμή και στα ανθρώπινα λάθη, νομίζοντας όπως συνήθως, ότι θα καθαρίσουν με την αργή δικαιοσύνη και το …πταίσμα του τυχαίου «δικού τους» σταθμάρχη!
Παρακολουθώντας στο διαδίκτυο τον διαχωρισμό από την κοινωνία, των καλοθελητών της κυβέρνησης με τα προκλητικά σχόλιά τους, (ευτυχώς όχι πολλών) εναντίον των συγγενών των θυμάτων αλλά και όσων δεν συμφωνούν με τις μεθοδεύσεις της, με πιάνει τρόμος πως οι άνθρωποι μεταμορφώνονται σε τέρατα, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, μη νιώθοντας το πόνο και το μαρτύριο που νιώθουν οι αποκλεισμένοι συγγενείς των νεκρών, αποκλεισμένοι από τα ΜΜΕ και τις λοιπές παρεμβάσεις τους, για να μην ξυπνήσει και ξεσηκωθεί ο κόσμος! Ο κόσμος όμως, χάρη στον καθάριο λόγο τους τελικά αντέδρασε, αντιλήφθηκε τα γεγονότα. Η επιμονή και ο αγώνας χωρίς τέλος των συγγενών των θυμάτων για δικαιοσύνη κέρδισε την κοινωνία, που ένιωσε ένα με αυτούς και μπήκε έστω και για λίγο αισθαντικά στον πόνο και στη θέση τους! Έβαλε 1,5 εκατομμύριο υπογραφές για την δικαίωση των θυμάτων των Τεμπών! Ο αγώνας αυτός των «επιμόνων» συγγενών, εξόργισε τους φανατικούς της εξουσίας και τους συναισθηματικά κενούς πολιτικάντηδες! Φοβήθηκαν ότι τρίζει το ρημαδιό τους και μπορεί να κινδυνέψει η εξουσία τους! Ενεργοποίησαν τους μηχανισμούς του σκοταδισμού και της προπαγάνδας! Γιατί δυστυχώς μπορεί να υπάρχουν οι ευαίσθητοι που αντιδρούν στην αδικία, αλλά υπάρχουν δυστυχώς και οι αναίσθητοι που δεν αντιδρούν ή συναινούν σ αυτήν! Οι ευαισθητοποιημένοι στενοχωριούνται για το έγκλημα των Τεμπών, δεν είναι αφελείς, αλλά κυρίως θυμώνουν λόγω των μεθοδευμένων κυβερνητικών χειρισμών και προσπαθειών συγκάλυψης των ευθυνών και της ατιμωρησίας των υπευθύνων, κυρίως των πολιτικών υπευθύνων! Οι «αναίσθητοι», είναι κυρίως φίλοι των κυβερνήσεων, γίνονται “ευαίσθητοι” μόνο όταν αντιπολιτεύονται, είναι κατ’ ουσία «ξετσίπωτοι» συμφεροντολόγοι και κάνουν συνέχεια συγκρίσεις αποενοχοποίησης των υπευθύνων, πολιτικοποιώντας το θέμα και στην περίπτωσή μας, μέσω του θανάτου των νεκρών της Μάνδρας ή της πυρκαγιάς στο Μάτι, αντιπαραβάλουν το έγκλημα των Τεμπών για …ισοφάριση! Αγνοούν οι «χυδαίοι» συμπολίτες μας, ότι στην Μάνδρα ή στο έγκλημα στο Μάτι, δεν πήγε καμία κυβέρνηση και κράτος αμέσως μετά τη φονική πυρκαγιά να κουκουλώσουν τα γεγονότα, ώστε να καλυφθούν τα ένοχα μυστικά τους! Δεν παίζονταν μπίζνες στο Μάτι, παρά εγκληματικοί χειρισμοί! Μάλλον δεν κατείχαν αυτοί τα ένοχα μυστικά (αν υπήρξαν) της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι! Τα ένοχα μυστικά όμως στα Τέμπη έλιωσαν τουλάχιστον 30 απ’ τους 57 κυρίως νέους φοιτητές και εξαφάνισαν εν τέλει στα μπάζα και τα κοκαλάκια τους!
Απίθανα πράγματα και μοναδικά συνέβησαν στα Τέμπη, πουθενά αλλού τόσες εγκληματικές αυθαιρεσίες δεν έγιναν με κεντρικό συντονισμό από το “οργανωμένο” κράτος, που μετέτρεψαν τελικά το δυστύχημα σε έγκλημα! Πιο σωστά, διέπραξαν ένα έγκλημα μέσα στο έγκλημα! Ατυχήματα θα γίνονται πάντα, όπως και «εγκλήματα» από την αδιαφορία και την διαφθορά εργαζομένων και πολιτικών! Εκεί υπάρχει η δικαιοσύνη και η Νέμεσις! Συνήθως διαχέονται οι ευθύνες και τιμωρούνται κάποιοι υπεύθυνοι στα «μαλακά» για πταίσματα! Αν υπάρχει όμως δόλος και προσπάθεια παρεμπόδισης των αποκαλύψεων και απόκρυψης ή ασυλίας των ενόχων, τότε οι ένοχοι είναι πολλαπλώς ένοχοι, είναι οι συνωμότες της απόκρυψης και της αδικίας, τα χαμερπή όντα, που μόνο η παραδειγματική τιμωρία τους θα μπορούσε να ληφθεί ως η έσχατη πολιτική «προσφορά» στη σοκαρισμένη και μισοένοχη κοινωνία μας!
Για αυτό υπάρχει ο μεγάλος θυμός που κάποιοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και συγκρίνουν στα εγκλήματα των άλλων, τις εγκληματικές αποκρύψεις τους! Δεν υπάρχουν καλά, κακά ή μέτρια εγκλήματα! Η στάση της εκάστοτε εξουσίας καθορίζει την αντίδραση, τον θυμό και τα αντανακλαστικά της κοινωνίας!
Για τους πρώτους τους ευαίσθητους πολίτες, που δεν ανήκουν σε μηχανισμούς εξουσίας και για τους πεισμωμένους συγγενείς των θυμάτων που υπομένουν, τραγούδησε ο Φοίβος και οι άλλοι καλλιτέχνες στο Καλλιμάρμαρο, διαχέοντας συγκίνηση και ανατριχίλα σε όσους συμμετείχαν! Οι άλλοι, την ίδια ώρα, έτρωγαν τις σάρκες τους, γιατί το θέμα δεν ξεχάστηκε, οι εξουθενωμένοι γονείς συνεχίζουν τον αγώνα τους ενάντια σε θεούς και δαίμονες και αυτοί κινδυνεύουν να χάσουν τα μικροσυμφέροντα και τις χυδαίες μικροεξουσίες τους! Ντρέπομαι για αυτούς, δεν υπάρχει σωτηρία στις ψυχές τους και η κόλαση είναι μέσα τους!!!
Η ζωή όμως είναι εδώ, μάχιμη με αγώνες, όπως δείχνει το δρόμο η μάνα σύμβολο, η κα Καρυστιανού, ο Φοίβος, ο Θανάσης, η Τάνια, ο Λουδοβίκος, ο Σωκράτης, ο Δημήτρης, η Μάρθα, οι Κοινοί θνητοί και οι λοιποί καλλιτέχνες που δεν ήταν δυνατόν να συμμετάσχουν, μαζί με τα εκατομμύρια των ευαισθητοποιημένων συνανθρώπων μας που ήταν «εκεί» και τραγουδούσαν για τους 57 αθώους του Ουρανού!!!
(…θα το πει η λεβάντα, θα το πει η μυρσίνη
πως κυλάει στα μάτια τους η δικαιοσύνη!)
Πρέβεζα 13 Οκτώβρη 2024 Σπύρος Κανιώρης
Μηχανολόγος Μηχανικός