ρεπορτάζ
Η Δημοκρατική Φωνή έχει αναφέρει ουκ ολίγες φορές τα θέματα της προβληματικής διαχείρισης από πλευράς του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου στα θέματα του εμπορικού λιμένα. Δείγμα αυτής της διαχείρισης είναι και το γεγονός ότι σε ένα διάστημα λιγότερο των έξι μηνών έχουν αλλάξει τρεις πρόεδροι.
Σταθερή φαίνεται να μένει μόνο η δυσπραγία σε καίρια θέματα του λιμανιού.
Ένα από αυτά τα τρέχοντα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες αλλά και οι εταιρείες που είναι χρήστες του λιμανιού, η μη διαθεσιμότητα του γερανού λιμένος. Ενός γερανού που είναι τελικά ιδιοκτησίας της Περιφέρειας ή έχει περιέλθει στην πλήρη ευθύνη του Λιμενικού Ταμείου.
Τι ακριβώς έχει συμβεί;
Σύμφωνα με πληροφορίες από τους επαγγελματίες του λιμανιού, έχουν συμβεί δύο παράδοξα και πρωτοφανή γεγονότα:
1. Ο γερανός έχασε την πιστοποίηση που έπρεπε να είχε για να λειτουργεί. Υποτίθεται ότι θα γινόταν συνδυαστικά η επισκευή του και με το πέρας των εργασιών θα λάμβανε χώρα η ανανέωση της πιστοποίησης. Η λήξη όμως της πιστοποίησης σε συνδυασμό με τη μεγάλη καθυστέρηση των εργασιών επισκευής επιβεβαίωσε τη ρήση «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος». Με άλλα λόγια, αν είχε ανανεωθεί η πιστοποίηση, τότε ο γερανός θα μπορούσε να λειτουργεί και να αποφέρει έσοδα στο Λιμενικό Ταμείο.
Ενώ τώρα…
2. Τώρα, το Λιμενικό Ταμείο με τη διαχείριση που έκανε κατάφερε να χάσει έσοδα της τάξης των 45 χιλιάδων ευρώ σε μια περίοδο πολύ αυξημένης κίνησης που παρατηρείται ειδικά τον τελευταίο χρόνο.
Ο γερανός έχει ακινητοποιηθεί από τον Ιούλιο και ενώ είχε γίνει ενημέρωση πως θα παραδιδόταν περί τα τέλη Οκτώβρη, είναι αμφίβολο αν θα παραδοθεί στα τέλη… του χρόνου!!!
Μπορεί να λειτουργεί το λιμάνι προφανώς με εναλλακτικά μηχανήματα, γιατί πρόκειται για έναν τεράστιο κύκλο εργασιών που συνδέεται με τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ηπείρου και δεν υπάρχουν περιθώρια καθυστερήσεων. Αλλά προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα:
1. Είναι σε θέση το Λιμενικό Ταμείο να χάνει τα έσοδα που έχει από δικής του ιδιοκτησίας ή διαχείρισης περιουσιακά στοιχεία;
2. Καλύπτεται το κενό ενός κατάλληλου μηχανήματος που αγοράστηκε για να εξυπηρετεί ακριβώς τις ανάγκες του λιμανιού.
Με βάση τα λεγόμενα όλων των εκπροσώπων του λιμανιού η απάντηση είναι ένα ξεκάθαρο «ΟΧΙ!».
3. Οι επαγγελματίες του εμπορικού λιμένα σε συνεδρίαση επί προεδρίας του κ. Κουμπή και με επιστολή και στους δύο επόμενους προέδρους, τόσο την κα. Κατσαούνου και τον κ. Κακιούζη, έχουν προτείνει μια συγκεκριμένη εταιρεία που θα αναλάμβανε και χρέη αντιπροσώπου της κατασκευάστριας εταιρείας (Gottwald) και η οποία έχει προηγούμενη εμπειρία με επισκευές γερανών λιμένων.
Δυστυχώς και εδώ η επιλογή φαίνεται να είναι μια ακόμα προφορική ανάθεση του δημάρχου αμφίβολων δυνατοτήτων.
Το παραπάνω αποτελεί ένα μόνο από τα τραύματα σχετικά με τη διαχείριση του εμπορικού λιμένα χωρίς να ανοίγουμε τον πλήρη φάκελο του λιμανιού που περιλαμβάνει το Master Plan όπως και τις περιβαλλοντικές μελέτες.
Ο Λιμένας άμεσα πρέπει να εκσυγχρονιστεί και να προχωρήσει σε μια νέα εποχή που στόχο θα έχει την υλοποίηση της λογικής της ισόρροπης ανάπτυξης.
Αυτός ο εκσυγχρονισμός γίνεται επιβεβλημένος λόγω της αύξησης της εμπορικής δραστηριότητας.
Η σημερινή εικόνα δεν τιμά κανέναν.