in

«ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ» & «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ» Ιωάννινα


Η Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας στριμωγμένη από την δημοσιοποίηση που έλαβαν οι καταγγελίες για την διαχείριση των υδατικών αποθεμάτων του υποσυστήματος Μιτσικελίου εκτονώνει την κοινωνική πίεση που της ασκείται με τον παλιό – κλασσικό τρόπο, «κυνηγώντας μάγισσες», δηλαδή προβαίνοντας στη μετακίνηση την αν. Προϊσταμένης του Τμήματος Παρακολούθησης & Προστασίας Υδατικών Πόρων της Δ/νσης Υδάτων Ηπείρου.
Η κινητοποίηση υπαλλήλων της υπηρεσίας υπήρξε η αφορμή για να δουν την δημοσιότητα μεθοδεύσεις που έγιναν εκ μέρους της αν. Προϊσταμένης της Δ/νσης Υδάτων Ηπείρου με τις ευχές του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Με την παρέμβαση των προηγουμένων τροποποιήθηκε το Μέτρο Μ05Σ0803 του Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών Ηπείρου, που απαγόρευε την επιπλέον άντληση των υπογείων αποθεμάτων του Μιτσικελίου από επιχειρήσεις, εκτός των περιπτώσεων της υδροδότησης του λεκανοπεδίου και της τροφοδοσίας της λίμνης Παμβώτιδας.
Η τροποποίηση του μέτρου, που επιτρέπει πια άντληση αποθεμάτων και από άλλες δραστηριότητες, έγινε προς όφελος των βιομηχανιών εμφιάλωσης νερού γιατί κατά τα φαινόμενα είναι εκείνοι που έσπευσαν να αιτηθούν και να πάρουν έγκριση για άντληση επιπλέον κυβικών για τις ανάγκες των επιχειρήσεων τους.
Επομένως, καταγγέλλουμε τις πρακτικές της Δ/νσης Υδάτων απέναντι σε υπαλλήλους, οι οποίοι έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν το καθήκον τους στην κοινωνία και στο φυσικό πόρο. Οι ενέργειες της Διεύθυνσης Υδάτων και κατά συνέπεια της Αποκεντρωμένης Διοίκησης δείχνουν ότι αντιλαμβάνεται τους υδάτινους πόρους σαν ιδιοκτησία της που μπορεί να τους διαθέτει όπως εκείνη νομίζει, αγνοώντας τις αυξανόμενες ανάγκες υδροδότησης του Λεκανοπεδίου και τον εμπλουτισμό της Παμβώτιδας.
Να σταματήσουν εδώ και τώρα οι διώξεις, η φίμωση και ο εκφοβισμός υπαλλήλων!
Τα υδατικά αποθέματα ανήκουν στην κοινωνία και η διαχείρισή τους απαιτεί κοινωνικό έλεγχο και απόδοση ευθυνών στις αρχές που παραχωρώντας τη χρήση τους σε μικρά η μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα, προκαλούν μείωση των διαθέσιμων πόρων, κοινωνική και περιβαλλοντική αδικία.