Την πραγματικότητα που θέλει -ίσως για πρώτη φορά- μία κυβέρνηση να βγαίνει χαμένη από έναν προαναγγελθέντα ανασχηματισμό στον οποίο μάλιστα πόνταρε για να καλύψει την φθορά της από τις πρόσφατες πυρκαγιές αξιοποιεί πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Η πρώτη εντύπωση για τον ανασχηματισμό
Στην πολιτική με αστικούς όρους πάντα υπάρχουν και οι αναλώσιμοι. Και ο Μιχάλης ο Χρυσοχοΐδης έφτασε η ώρα που έγινε ένας από αυτούς. Ο Πρωθυπουργός έμμεσα παραδέχτηκε με την απομάκρυνση του, τις όποιες ευθύνες για τις καταστροφικές φωτιές και «έκαψε» ο ίδιος τον πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Εκτός και ο μέχρι πρότινος Υπουργός Τουρισμού κ. Θεοχάρης , με τον Β. Κικίλια να τον αντικαθιστά.
Το μη συνολικό “κόψιμο” του κ. Κικίλια φανερώνει την δυναμική Σαμαρά. Παρ’ όλα αυτά και εδώ ο Πρωθυπουργός παραδέχεται έμμεσα τις όποιες ευθύνες αναλογούν στο Κυβερνητικό στρατόπεδο στην περίοδο της πανδημίας μιας και ο κ. Κικίλιας διαχειρίστηκε το πιο κρίσιμο Υπουργείο την περίοδο της πανδημίας. Τώρα ποια η σχέση του Β. Κικίλια με τον Τουρισμό είναι άλλο θέμα και θα φανεί το προσεχές διάστημα.
Η αλλαγή του Νίκου Χαρδαλιά
Ευτυχώς γλιτώσαμε τα briefing του Ν. Χαρδαλιά σημειώνανε πολλοί «εχθροί και φίλοι» χαριτολογώντας στα πηγαδάκια – άλλος ένας πολιτικός που θεώρησε ότι είναι αναλώσιμος και η αλλαγή του επαληθεύει όπως και στην περίπτωση Κικίλια ότι ο Πρωθυπουργός έμμεσα παραδέχεται τις ευθύνες του για την περίοδο της πανδημίας. Βέβαια στην περίπτωση της αλλαγής του μέχρι πρότινος Υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας φαίνεται να μέτρησε και το γεγονός της ελλιπούς διαχείρισης των καταστροφικών πυρκαγιών.
Υπουργοποίηση Πλεύρη
Η ακροδεξιά συνιστώσα ζει και βασιλεύει εντός της Ν.Δ τονίζουν «εύστοχα στην αντιπολίτευση».
Ο Θάνος Πλεύρης( πολύ λιγότερο ευφυής από τον πατέρα του αλλά με την ίδια ιδεολογική και πολιτική παρακαταθήκη) παίρνει θέση Υπουργού πρώτη φορά σε Κυβερνητικό σχήμα.
Ο ”κεντρώος” Κ. Μητσοτάκης συνεργάζεται αρμονικά με τον πυρήνα ΛΑΟΣ και το αφήγημα του φιλελευθερισμού υποχωρεί. Πλέον τα λόγια του Κ. Καραμανλή περί “άκρων ” το 2007 μοιάζουν πολύ μακρινά στο σημερινό σκηνικό εντός του Κυβερνητικού κόμματος.
Νομικός στο επάγγελμα, άσχετος ή σχετικός δεν φαίνεται να προβληματίζει αυτό την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, καλείται να διαχειριστεί την πανδημία σε μια νέα φάση της αλλά και το κρίσιμο θέμα που έχει προκύψει με την αναστολή εργασίας χιλιάδων υγειονομικών.
Η επαναφορά του Τάκη Θεοδωρικάκου
Ο Τάκης Θεοδωρικάκος είναι ο άνθρωπος που βοήθησε τα μέγιστα για την εκλογή Μητσοτάκη πρώτα στην προεδρία της Ν.Δ και ύστερα στην πρωθυπουργία, πολύ στενός συνεργάτης και συνομιλητής του Προέδρου με εμπειρία στο χώρο της «κεντροαριστεράς», θα ήταν παράλογο να μην “επέστρεφε” κάποια στιγμή και ειδικά σε μια περίοδο «βαθιάς κρίσης».
Μάλιστα αναλαμβάνει ένα Υπουργείο “νευραλγικό”. Εντέχνως δεύτερη φορά επιλέγεται για το Προστασίας του Πολίτη πολιτικός με άρωμα κεντροαριστεράς. Γιατί “το προοδευτικό ξύλο” πάντα είναι το καλύτερο.
Η λογική όλοι ίδιοι είναι ενισχύεται επί της ουσίας και ξαναπαίζεται το χαρτί του “κέντρου” καθώς σε ένα ”συντηρητικό” Υπουργείο δεν επιλέγεται ο Θάνος Πλεύρης αλλά ο “κεντρώος Θεοδωρικάκος”. Πλέον όμως το κόλπο έχει γίνει γνωστό από την θητεία Χρυσοχοΐδη.
Σενάριο “πρόωρων εκλογών”
Το μεγάλο ερώτημα πάντως είναι αν μιλάμε για ανασχηματισμό εκλογών; Η απάντηση είναι γνωστή μόνο στον Πρωθυπουργό και ενδεχομένως σε λίγους στενούς συνεργάτες. Έτσι γίνεται συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Πολλά στοιχεία συνηγορούν προς τα εκεί.
Περίπτωση Αποστολάκη
Ως ναυάγιο χαρακτηρίζεται η πρόθεση να τεθεί στο Υπουργικό σχήμα ο ναύαρχος Αποστολάκης, πρώην Υπουργός Άμυνας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν φανερώνεται πρόθεση “ορισμένων κύκλων” για άλλου είδους συμμαχίες και λειτουργεί ως προάγγελος εξελίξεων η πρόταση Αποστολάκη για συγκεκριμένη τοποθέτηση;
Θα δείξει στο άμεσο μέλλον, πάντως αρκετά «κέντρα» φανερώνουν την πρόθεση το τελευταίο διάστημα για μεγάλο συνασπισμό εξουσίας ή κυβέρνηση τεχνοκρατών.
‘Όλα τα παραπάνω ενισχύονται από το γεγονός του κινδύνου της “ακυβερνησίας” λόγω απλής αναλογικής.
Η τροπή που έλαβε ο κυβερνητικός ανασχηματισμός με το κεντρικό του πρόσωπο, τον Ευάγγελο Αποστολάκη να μην εισέρχεται τελικώς στο νέο σχήμα αφήνοντας υπαινιγμούς πως “με παγίδευσαν” και το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας να μένει προσώρας τουλάχιστον στα χαρτιά έδωσε στην αξιωματική αντιπολίτευση τη δυνατότητα όχι μόνο να ασκεί σφοδρή κριτική στον πρωθυπουργό αλλά και να τού καταλογίζει την ευθύνη για το κόψιμο κάθε γέφυρας συνεννόησης με τα άλλα πολιτικά κόμματα.
Επί της ουσίας η Κουμουνδούρου που βρέθηκε αρχικώς σε αμηχανία με την προφορική υπουργοποίηση του Ναυάρχου Ευάγγελου Αποστολάκη κατάφερε μέσα σε λίγες ώρες να αναστρέψει το κλίμα και μάλιστα να παρουσιάσει τον πρωθυπουργό ως τακτικιστή που ενδιαφέρεται μόνο για την επικοινωνία με οδηγό την μικροπολιτική σκοπιμότητα.
Αν ισχύει πάντως ότι κανένας ανασχηματισμός δεν αλλάζει ριζικά την πραγματικότητα και οι ευθύνες των όποιων κρίσεων βαραίνουν το όνομα του εκάστοτε Πρωθυπουργού τότε ενδεχομένως ο κ. Μητσοτάκης έπρεπε να σκεφτεί τον δρόμο προς τις κάλπες ως καλύτερη και πιο ενδεικτική λύση.