Γενναία χαρακτήρισαν η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της την πρόσφατη αύξηση του κατώτερου μισθού στα 780 ευρώ όταν το 2011, πριν από 12 χρόνια το ύψος του ήταν στα 751 ευρώ. Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δέχθηκαν τεράστια επίθεση στα συγκροτημένα δικαιώματα τους, με την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, την απαγόρευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, τις μειώσεις μισθών και την επέκταση των ευέλικτων-ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Το πάγωμα των ωριμάνσεων (τριετίες) σημαίνει ότι υπάρχουν εργαζόμενοι που σήμερα μπορεί να έχουν μέχρι και 12 χρόνια δουλειάς και να μην τους αναγνωρίζεται καμία προϋπηρεσία. Ταυτόχρονα, όλα αυτά τα χρόνια με την εφαρμογή της πολιτικής κόστους – οφέλους και τις ιδιωτικοποιήσεις,με πιο πρόσφατη την πλήρη ιδιωτικοποίηση του νερού, οι εργαζόμενοι καλούμαστε να βάλουμε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, με τις μεγάλες πληθωριστικές αυξήσεις στην Ενέργεια, τα τρόφιμα, στα ενοίκια, συνολικά στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
Η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων έχει καταβαραθρωθεί, ενώ αν λάβουμε όλα τα παραπάνω υπόψη μας, πρόκειται επί της ουσίας για τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής που μας θέλει φτωχότερους και πιο φθηνούς για να αυγατίζουν τα κέρδη τους οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Είναι η ίδια πολιτική που οδήγησε στο τραγικό έγκλημα με τους 57 νεκρούς στα Τέμπη, τους χιλιάδες νεκρούς εκτός ΜΕΘ κατά τη διάρκεια της πανδημίας, τους νεκρούς από την πυρκαγιά στο Μάτι και άλλα πολλά παραδείγματα. Αυτή την πολιτική που εφάρμοσαν και υπερασπίζονται η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, όλες δηλαδή οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τον λαό να μην αποδεχθούμε τη χαμοζωή που μας ετοιμάζουν. Να συμπορευθούν τώρα με τους κομμουνιστές στο εργατικό κίνημα, για να διεκδικήσουμε ΣΣΕ, με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και με δικαιώματα με βάση τις δυνατότητες που μας δίνει η σημερινή εποχή που ζούμε.
Να στηρίξουν το ΚΚΕ και στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, για να δυναμώσει η φωνή της διεκδίκησης στο κοινοβούλιο απέναντι στα σχέδια της επόμενης αντεργατικής κυβέρνησης,το πρόγραμμα της οποίας είναι ήδη κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των απαιτήσεων των επιχειρηματικών ομίλων,των κατευθύνσεων της ΕΕ,των δεσμεύσεων στο ΝΑΤΟ.
Ταυτόχρονα να ενισχύονται οι δυνάμεις της συνολικής ανατροπής αυτής της πολιτικής και του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος που η σαπίλα του αναδύεται πλέον από παντού.