Τον τελευταίο καιρό είμαστε αντιμέτωποι με έναν κίνδυνο που δεν έχουμε αντιμετωπίσει πάλι και δεν φανταζόμασταν πριν από ένα εξάμηνο τουλάχιστον. Λέγεται, όπως ακούμε καθημερινά, επισιτιστική ασφάλεια ή ορθότερα επισιτιστική κρίση και είναι με λίγα λόγια η έλλειψη τροφίμων για την κάλυψη των αναγκών των ανθρώπων.
Οι αιτίες πολλές, μεγάλη αύξηση του κόστους της ενέργειας, λόγω αύξησης της ζήτησης και της τιμής του φυσικού αερίου αλλά και των καυσίμων, αύξηση κόστους μεταφοράς, περιορισμοί παραγωγής λόγω εκτάσεων, αλλά και σε ένα βαθμό η κλιματική αλλαγή. Στα προηγούμενα ήρθαν να προστεθούν και οι επιπτώσεις από τον πόλεμο της Ουκρανίας, που περιόρισαν περαιτέρω την ήδη μικρή προσφορά των πρώτων υλών και αγροτικών αγαθών και πιέζουν ψυχολογικά για περαιτέρω αυξήσεις.
Η εισβολή επίσης του χρηματοπιστωτικού τομέα τα τελευταία χρόνια οδήγησε σε εκτόξευση των τιμών των τροφίμων και σε δύο παγκόσμιες κρίσεις το 2007-2008 και το 2010-2012. Η αύξηση των τιμών την περίοδο 2010-2012 ήταν πιο δραματική σε ρύζι και δημητριακά, που εκτοξεύτηκαν έως και 126% ψηλότερα, συντελώντας στη διολίσθηση 120 εκατομμυρίων ανθρώπων κάτω από το όριο της φτώχειας και σε επισιτιστική κρίση η οποία οδήγησε σε κοινωνικές αναταραχές.
Και τώρα τι κάνουμε;
Η Χώρα διαθέτει πραγματικά μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες αλλά αδυνατεί όμως να καλύψει με επάρκεια τις διατροφικές της ανάγκες και να στηρίξει την κτηνοτροφία της. Η κρίση τελικά έφερε στην επιφάνεια τις στρεβλώσεις του αγροτικού παραγωγικού μοντέλου..
Η κυβέρνηση προς το παρόν πορεύεται χωρίς σχέδιο για να αντιμετωπίσει την κρίσιμη αυτή κατάσταση. Κινείται στη λογική του βλέποντας και κάνοντας, και εφησυχάζει την κοινωνία. Ενώ ο αρμόδιος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης δηλώνει ότι δεν υπάρχει κανένας επισιτιστικός κίνδυνος για την Ελλάδα, ότι υπάρχουν εναλλακτικές αγορές, την ίδια στιγμή που πολλές χώρες αποφασίζουν να διακόψουν τις εξαγωγές σιτηρών ή βάζουν πλαφόν για να προστατέψουν την εσωτερική τους κατανάλωση.
Όλοι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, λίγο πριν την έναρξη της καλλιεργητικής περιόδου, βρίσκονται πραγματικά σε απόγνωση. Το πολύ υψηλό κόστος της παραγωγής, τους οδηγεί σε αδυναμία να συνεχίσουν τις αγροτικές δραστηριότητες. Ειδικά το κόστος των λιπασμάτων, έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Δεκαέξι ανατιμήσεις λιπασμάτων έγιναν μέσα σε 9 μόνο μήνες. Ενδεικτικά στην πεδιάδα του Φαναρίου της Πρέβεζας ο ΤΟΕΒ με περίπου 50.000 στρέμματα εύφορης γεωργικής γης δεν έχει αρχίσει να λειτουργεί, λόγω παλαιοτέρων οφειλών προς του παρόχους της ενέργειας και δεν γνωρίζει ακόμη κανένας πότε θα ποτιστούν οι ανοιξιάτικες, εγκατεστημένες ήδη, καλλιέργειες. Αλλά και οι κτηνοτρόφοι μας σε όλους τους κλάδους, οδηγούν στη σφαγή ζωϊκό κεφάλαιο αφού αδυνατούν να το θρέψουν λόγω του υψηλού κόστους των ζωοτροφών. Ακόμη και από το μέτρο της ενίσχυσης του 2% για την κτηνοτροφία, από το συνολικό κονδύλι των 50 εκατομμυρίων τα 13 παρέμειναν αδιάθετα.. Αλήθεια, με αυτόν τον τρόπο και αυτές τις λύσεις θα αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση την κρίση;
Αλλαγή πολιτικής
Όλα τα παραπάνω είναι αδύνατο να αντιμετωπιστούν με την πολιτική που εφαρμόζει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, απαιτείται συνολική αλλαγή του πολιτικού σχεδίου, εφαρμόζοντας ριζικά και καινοτόμα μέτρα μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα, με τα οποία ενδεικτικά θα στοχεύει:
⬛ Στην μείωση του κόστους παραγωγής (ενισχύσεις για μείωση τιμών των εισροών, μείωση κόστους ενέργειας με εφαρμογή φ/β στις στέγες των εκμεταλλεύσεων, παροχή φθηνού πετρελαίου για γεωργική χρήση κλπ) με αποκλειστικό κίνητρο την αποδοτική καλλιέργεια και όχι την εισαγωγή αγροτικών προϊόντων και ζωοτροφών.
⬛ Σε παροχή ισχυρών κινήτρων για μείωση των εκτάσεων της Αγρανάπαυσης και στροφή των συνδεδεμένων ενισχύσεων στην αύξηση της παραγωγής.
⬛ Στην έκτακτη οικονομική ενίσχυση των μικρών κυρίως παραγωγών και κτηνοτρόφων. Την στήριξη των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα και την εφοδιαστική αλυσίδα, με ρύθμιση χρεών που συσσωρεύτηκαν στην πανδημία και επιτάχυνση των διαδικασιών αξιοποίησης του δεύτερου πυλώνα του ΠΑΑ.
Ένα τέτοιο πλέγμα προτάσεων για την αγροτική ανάπτυξη, οι οποίες υπάρχουν ήδη και είναι κοστολογημένες, είναι ενταγμένο στο πλαίσιο ενός άλλου πολιτικού σχεδίου συνολικά για την Χώρα, και μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με μία νέα Προοδευτική Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ με τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτό έχει σχεδιαστεί και θα γίνει μαζί με όλους τους συντελεστές της αγροτικής οικονομίας, είναι δε σήμερα η μοναδική και πλέον αποτελεσματική λύση για την αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης και των συνέπειών της.