Τα διαδοχικά κύματα της πανδημίας σ΄όλο τον κόσμο προκάλεσαν, κι ακόμη προκαλούν, εκατομμύρια θανάτους και σοβαρές υγειονομικές επιπτώσεις σχεδόν σ΄ολες τις χώρες. Ταυτόχρονα, όμως, ανέτρεψαν δραματικά αρκετά δεδομένα της παγκόσμιας οικονομίας κι ανέδειξαν την ανάγκη για νέες αναπτυξιακές πολιτικές που θα επουλώσουν το γρηγορότερο δυνατόν τα βαθιά τραύματα σ΄όλους τους τομείς. Ανεργία, διάλυση υποδομών και συστημάτων περίθαλψης, αύξηση των ανισοτήτων κ.α συμπεριλαμβάνονται στον μακρύ κατάλογο των κοινωνικών συνεπειών της πανδημίας.
Στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, μολονότι δεν ζήσαμε καταστάσεις Βραζιλίας ή Ινδίας ή Ηνωμένων Πολιτειών των τελευταίων μηνών της προεδρίας Τράμπ, χάρις στη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων που έδωσαν τη δυνατότητα στα κράτη μέλη της ΕΕ να στηρίξουν όλους σχεδόν τους οικονομικούς κλάδους, την επόμενη μέρα, με τη θέσπιση του Ταμείου Ανάκαμψης ύψους 750 δις, η πρόκληση για γρήγορη ανάπτυξη είναι επιτακτική. Στη χώρα μας παρουσιάζεται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την αλλαγή του μοντέλου παραγωγής και την ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης.
Ειδικότερα για την Ήπειρο εμφανίζεται μια ιστορική, θα μπορούσε να ειπωθεί, ευκαιρία για να πάψει να καταγράφεται στον κατάλογο των περιφερειών στην ΕΕ που υστερούν και μένουν πίσω. Υπό μία απαραίτητη προϋπόθεση. Να αποκτήσει αναπτυξιακή ταυτότητα. Πράσινη , τεχνολογικά πρωτοπόρα και τοπικά επικεντρωμένη. Δηλαδή σχέδια και επενδύσεις που θα είναι σημείο αναφοράς της Ηπείρου αξιοποιώντας βεβαίως τα σημαντικά αλλά για πολλές δεκαετίες ανεκμετάλλευτα πλεονεκτήματα της. Το περιβάλλον και τη φυσική ομορφιά της, το Πανεπιστήμιο και τις σχολές του, το διαρκές πολιτισμικό αποτύπωμα, αρχαίο βυζαντινό και σύγχρονο. Η Εγνατία και η Ιόνια έβγαλαν την Ήπειρο από την απομόνωση και σε συνδυασμό με την αναβάθμιση του λιμανιού της Ηγουμενίτσας και των αεροδρομίων στα Γιάννενα κι το Άκτιο προσφέρουν τεράστιο πλεονέκτημα στις μεταφορές.
Για να γίνει πραγματικότητα αυτή η προοπτική απαιτείται ,με ευθύνη και πρωτοβουλία της Περιφέρειας και των τοπικών φορεών κάθε περιοχής, ενός Ολοκληρωμένου κι ΟΧΙ αποσπασματικού αναπτυξιακού σχεδίου απαιτώντας από το κεντρικό κράτος να ενισχύσει τις δημόσιες υποδομές για να κινηθούν ιδιωτικά κεφάλαια.
Η αναπτυξιακή ταυτότητα της Ηπείρου να αφορά:
–Στις νέες τεχνολογίες. Η εγκατάσταση και λειτουργία κορυφαίων γερμανικών εταιρειών πληροφορικής , για παράδειγμα, είναι θετικός οιωνός. Γιατί να μην έρθουν κι άλλες; Να γίνει η περιοχή των Ιωαννίνων μια μικρή Silicon Valley της Ν.Α Ευρώπης με τη αξιοποίηση του επιστημονικού προσωπικού του Πανεπιστημίου .
–Στην εισαγωγή της ηλεκτροκίνησης σε πρώτη φάση των δημοσίων συγκοινωνιών σε κάθε πόλη και στις τοπικές διαδρομές και του φυσικού αερίου για αστική χρήση. Μην μας τρομάζουν οι ανεμογεννήτριες στα βουνά μας. Είναι καλύτερες από τα ορυκτά καύσιμα που μολύνουν τα όμορφα τοπία μας. Απλώς να γίνει μα σχέδιο.
–Στον τουρισμό με ήπιας κλίμακας αξιοποίηση και σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον της άγνωστης ακόμη στην Ελλάδα και την Ευρώπη ηπειρώτικης ακτογραμμής και των υπέροχων παραδοσιακών οικισμών με παράλληλη ανάδειξη των πολιτιστικών μνημείων κάθε περιοχής.
–Στον ποιοτικό πρωτογενή τομέα. Κτηνοτροφία-πτηνοτροφία, μεταποίηση τροφίμων, νέες καλλιέργειες κ. α είναι η παράδοσή μας. Γιατί να μην γίνεται με σύγχρονες μεθόδους και μάρκετινγκ;
Και πολλά άλλα. Αρκεί να υπάρχει όραμα, τόλμη κι άνθρωποι που θα πιστέψουν σ΄αυτό. Κοινώς θέληση.