Αν υπήρχε ένα γκάλοπ για να ψηφίσεις την καλύτερη ομάδα της χρονιάς, ο φετινός ΠΑΣ Γιάννινα θα… χτυπούσε στα ίσα τον Ολυμπιακό. Κι αν ληφθούν υπόψη παράγοντες όπως το ρόστερ και το μπάτζετ, μεταξύ μας ο «Αγιαξ της Ηπείρου» υπερέχει, όταν η μισή του φετινή ομάδα κοστίζει όσα… ο Ελ Αραμπί.
Ο ΠΑΣ έφυγε με ψηλά το κεφάλι από το Κύπελλο, αλλά κανείς δεν θα θυμάται την ήττα γιατί αυτό που πέτυχε τη φετινή χρονιά είναι ανεπανάληπτο. Ηττήθηκε μεν από τον Ολυμπιακό με 3-1 και αποκλείστηκε από τον τελικό αλλά ελάχιστη σημασία έχει. Αλλωστε τέτοιες ομάδες δεν χτίζουν τους μύθους τους από τους τίτλους. Όχι πάντα. Μιλάμε για μια ομάδα που έστειλε… σπίτι τους Ατρόμητο και Παναθηναϊκό – τον οποίον κέρδισε τρεις φορές μέσα σε 20 μέρες σε τρεις διαφορετικές έδρες (!)- και πάλεψε μέχρι το τέλος κόντρα στην καλύτερη ομάδα της χώρας.
Το μεγαλύτερο κέρδος όμως ήταν, για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα ήταν (με «αιχμή» τον ΠΑΣ) ότι ναι, ο Δαβίδ μπορεί να κερδίσει τον Γολιάθ. Δεν απαιτούνται μόνο τα χρήματα για να φτιάξεις μια πολύ καλή ομάδα. Αρκεί να έχεις ένα πλάνο πίστη σε αυτό και να το στηρίζεις ακόμα και όταν βρίσκεις εμπόδια.
Ενδεικτικό ότι, στην ήττα του Καραϊσκάκη, η ομάδα του Αργύρη Γιαννίκη κατάφερε μείωσε το σκορ με τον Καρτάλη και αμέσως παραλίγο να κάνει το 2-2 στην κεφαλιά του Παντελάκη. Οι λεπτομέρειες (με μια άλλη κλήρωση στα ημιτελικά ίσως μιλούσαμε διαφορετικά αυτή την στιγμή ή τις ευκαιρίες του Μιλιντσεάνου στο πρώτο ματς) δεν ήταν ποτέ με το μέρος των Ηπειρωτών.
Ακολουθεί η νέα σεζόν όμως, όπου ο «Αγιαξ» καλείται να αποδείξει αφενός ότι δεν ήταν φωτοβολίδα, αφετέρου να επενδύσει στη φετινή του ομάδα για ακόμη πιο ψηλά. Εξ ου και πρέπει να ξεκαθαρίσει το θέμα του Αργύρη Γιαννίκη άμεσα. Κι αν δεν τίθεται θέμα μη παραμονής, απορίας άξιον είναι γιατί δεν έκλεισε ήδη.
Στα Ιωάννινα δικαιούνται φέτος, ποδοσφαιρικά, να είναι άκρως υπερήφανοι.