Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος της εργασίας και η νεολαία έχουν δει τα πραγματικά εισοδήματά τους να μειώνονται σημαντικά και συνεχόμενα, βιώνοντας καθημερινα τις συνέπειες των πολιτικών που ακολουθούνται σταθερά από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις . Το τελευταίο κύμα ακρίβειας, μας βρίσκει όλους και όλες σε μία κατάσταση όπου ήδη είναι πολύ δύσκολο να ανταποκριθούμε σε βασικές ανάγκες όπως είναι τα ενοίκια, η θέρμανση, τα καθημερινά έξοδα διαβίωσης. Αν μάλιστα -σε αυτήν ακριβώς τη συνθήκη- προσθέσουμε και την επίθεση της κυβέρνησης της ΝΔ στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, η οποία με όχημα το νόμο Χατζηδάκη επιχειρεί να τελειώσει οριστικά με κάθε πιθανότητα διεκδίκησης και επαναθεμελίωσης εργατικών δικαιωμάτων, έχουμε μπροστά μας μια ζοφερή πραγματικότητα, με τη κοινωνία σε δεινή θέση. Παράλληλα, η πρωτοφανής υποβάθμιση του ΟΑΕΔ με τον πρόσφατο σχετικό νόμο θέτει στο περιθώριο τους/ις άνεργους/ες εμβαθύνοντας ακόμα περισσότερο στη λογική της ατομικής ευθύνης για τους ανθρώπους που έχουν βρεθεί χωρίς δουλειά.
Η κυβερνητική “αμηχανία” απέναντι στην ακρίβεια είναι εμφανής. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση να παρθούν αποφάσεις που πραγματικά θα εξομαλύνουν τη κατάσταση, ενώ η εμμονή για μηδενική υποστήριξη των λαϊκών στρωμάτων στη βάση των αναγκών τους, συνοδεύεται και από δηλώσεις-ντροπή κυβερνητικών στελεχών απέναντι σε μια κοινωνία που ασφυκτιά. Η αποδοχή αυτής της εικόνας για το μέλλον μας, μπορεί να ανατραπεί μόνο στον βαθμό που θα σταθούμε απέναντί της. Η λογική της αδιαφορίας για την κοινωνική πλειοψηφία η οποία θα πρέπει να υπομείνει τις αντικειμενικές δυσκολίες της περιόδου μέχρι να έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη είναι η ουσία της διακυβέρνησης ΝΔ, του σχεδίου της και της λογικής της. Είναι το συμπλήρωμα της αποσύνθεσης του κοινωνικού κράτους, του τσακίσματος των εργασιακών δικαιωμάτων στα “μνημονιακά” χρόνια, των ιδιωτικοποιήσεων και της παντελούς απουσίας κοινωνικής προστασίας και κράτους πρόνοιας μέσα στη πανδημία. Απέναντι σε όλα αυτά οφείλουμε και πρέπει να παλέψουμε.
Η απεργία της 6ης Απρίλη αποτέλεσε μια πρώτη δική μας απάντηση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Χιλιάδες κόσμου απήργησαν και κατέβηκαν στο δρόμο σε όλη τη χώρα, δηλώνοντας πως δεν θα υπομείνουμε το κύμα ακρίβειας, θα παλέψουμε για την ανατροπή τους! Από τα νέα σωματεία που δημιουργούνται, από νέους ανθρώπους στην Ελλάδα μέχρι τις αποθήκες της Άμαζον στη Νέα Υόρκη, ο κόσμος της εργασίας θα δώσει τη μάχη για το μέλλον του απέναντι σε όλους αυτούς που θέλουν να του το στερήσουν. Ο δρόμος που χρειάζεται να διανυθεί ώστε η κυρίαρχη αφήγηση να ανατραπεί είναι μακρύς και δύσβατος. Το εργατικό κίνημα έχει πολλές ακόμα δυνατότητες μαζικοποίησης και αποτελεσματικής παρέμβασης στους χώρους δουλειάς και στη κοινωνία συνολικά. Αυτό ακριβώς το στοιχείο δίνει προοπτική και αισιοδοξία για το νικηφόρο της διαδρομής, και ταυτόχρονα φοβίζει τους κυβερνώντες, μιας και γνωρίζουν πως τα αποτελέσματα της πολιτικής τους έχουν γίνει πολλάκις ορατά με οδυνηρό τρόπο.
Οι διεκδικήσεις μας για αύξηση μισθών και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, για πλαφόν και κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, ο έλεγχος των τιμών των ενοικίων – με ταυτόχρονο πάγωμα σε εξώσεις και πλειστηριασμούς- , όπως και η επανάκτηση του αποκλειστικά δημόσιου χαρακτήρα των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας αποτελούν ένα πρώτο βασικό μείγμα πολιτικής κατεύθυνσης που θα προστατέψει τη κοινωνία και θα τη βοηθήσει να σταθεί στα πόδια της.
Σε αυτό τον αγώνα, όπως και σε όσους ακολουθήσουν, σε όλα τα πεδία της ζωής όπου η αδικία και η επιβολή μιας πραγματικότητας κάτω από τον πήχη των αναγκών μας θα απειλούν το παρόν και το μέλλον μας, εμείς θα είμαστε εκεί να βάλουμε ένα ακόμη λιθαράκι για την ανατροπή της κυβέρνησης και την διεκδίκηση μια αξιοπρεπούς προοπτικής για τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία.