Η Τομεακή Οργάνωση Ιωαννίνων του ΚΚΕ αποχαιρετά το σύντροφο Ανδροκλή Γκέλια

Αποχαιρετήσαμε σήμερα τον σ. Ανδροκλή Γκέλια, μέλος της ΚΟΒ Ανατολής, της Τ.Ο. Ιωαννίνων του ΚΚΕ, για χρόνια μέλος της ΝΕ Ιωαννίνων. Ο σύντροφος «έφυγε» πλήρης ημερών, στα 92 χρόνια, έχοντας δώσει όλες του τις δυνάμεις στο δυνάμωμα του Κόμματος, για να ζήσει ο λαός μας όπως του αξίζει.
Ο σ. Ανδροκλής ήταν Γραμματέας της ΕΠΟΝ στα Γιάννενα, το 1948, όταν και στήθηκε η πολύκροτη για το Νομό δίκη για την «Υπόθεση Πρίντζου», που είχε σαν αποτέλεσμα την καταδίκη σε θάνατο 48 αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, όλα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ. Ανάμεσα τους, καταδικασθέν σε θάνατο ήταν και ο σ. Ανδροκλής. Με περηφάνια έλεγε στους νεότερους συντρόφους που τον ρωτούσαν για τη ζωή του, ότι η «περιουσία» του ήταν πολύ μεγάλη, με 4 καταδίκες σε θάνατο, φριχτά βασανιστήρια στο Νταχάου των Ιωαννίνων (το παγοποιείο «ΦΙΞ»), θητεία στις φυλακές της Κέρκυρας.
Θα τον θυμόμαστε όλοι για τις πολύτιμες μαρτυρίες που άφησε πίσω του στην Κ.Ο. Ιωαννίνων, στην νεολαία του Κόμματος για να διδασκόμαστε οι νεότεροι, για να μαθαίνουμε για το μεγαλείο όλων όσων αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν παραμένοντας πιστοί στα ιδανικά του Κόμματος, πιστοί στη μόνη δίκαια πάλη για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του.
Μιλώντας για τα βασανιστήρια που υπέστη ο ίδιος αλλά και οι σύντροφοι του, δεν έμενε ασυγκίνητος. Μας έλεγε τις ιστορίες για την αστείρευτη δύναμη απέναντι στα βασανιστήρια, στις πιέσεις για δηλώσεις ενάντια σε άλλους συντρόφους τους, στο ξύλο, στην παγωνιά, αλλά και ιστορίες για το πώς η στάση των συντρόφων μας ήταν τόσο ακέραια, παλικαρίσια, που έκανε ακόμα και τους ίδιους τους βασανιστές τους να «λυγίζουν» βλέποντας τους να μη δακρύζουν, να μην υποκύπτουν και να τους κοιτάνε στα μάτια.
Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του, για τους καταδικασθέντες σε θάνατο, να τραγουδάνε και να αστειεύονται μπροστά στους ανοιχτούς, για τους ίδιους τους, τάφους. Ακόμα και το πώς έκαναν όνειρα οι σύντροφοι μας παραμονές της μέρας εκτέλεσης τους, για το πώς θα γλεντάνε κάθε χρόνο, αν τύχει και γλιτώσουν το απόσπασμα. «Από τη μία η λαχτάρα, η δίψα για ζωή. Ήμασταν νέοι άνθρωποι. Από την άλλη ο φασισμός και ο θάνατος», έλεγε περιγράφοντας τις παραπάνω στιγμές.
Αλλά και τις στιγμές που αποχαιρετούσε τους συντρόφους του που «έφευγαν όρθιοι προς την πύλη της αιωνιότητας», όπως ο ίδιος έχει πει, παρά το ότι το κορμί τους ήταν κατάμαυρο από το ξύλο και τις κακουχίες.
«’Ηταν ο ανθός της γιαννιώτικης κοινωνίας, αυτά τα παλικάρια που ξεσηκώθηκαν ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και έσωσαν την τιμή και την αξιοπρέπεια της πόλης μας και της χώρας μας, αυτά τα ανεκτίμητα παλικάρια εκτέλεσαν», έλεγε και θυμόταν μέχρι τέλους έναν – έναν τους 16 συντρόφους που εκτελέστηκαν σε τρεις ομάδες, στις 27 Ιούλη, στις 9 και 10 Αυγούστου του 1948 στο Σταυράκι Ιωαννίνων.
Ο σ. Ανδροκλής ήταν αγαπητός στην κοινωνία των Ιωαννίνων και ιδιαίτερα στην περιοχή της Ανατολής που κατοικούσε. Η Τ.Ε. Ιωαννίνων εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του και στη μνήμη του προσφέρει πρώτη δόση 200€.