Παρεμβάσεις: Μετεωρισμοί

Πόσο αφορά μια κομματική συνδιάσκεψη, μια χώρα εν μέσω θέρους και οικονομικών αγωνιών; Λίγο θα έλεγε κάποιος, πιο κυνικός με τα πολιτικά. Πολύ, θα έλεγε κάποιος που έχει μια μεγαλύτερη ευαισθησία. Αυτός ο δεύτερος θα ανήκε σε αυτούς που θεωρούν πως όλες οι διεργασίες των δημοκρατικών κομμάτων έχουν ενδιαφέρον. Πολύ περισσότερο όταν το κόμμα αυτό είναι η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ναι για τον ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ μιλάμε που την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, κάνει την Συνδιάσκεψή του ενόψει συνεδρίου και εκτός απροόπτου θα εγκρίνει το Πρόγραμμά του σε συνδυασμό με μια πολιτική απόφαση. Και εδώ έρχεται το ερώτημα που θέτουμε. Ακούμε συχνά πως μια καλή αντιπολίτευση κάνει πιο καλή και μια κυβέρνηση. Συγγνώμη αλλά αυτά τα λένε όσοι θέλουν να διαμοιράσουν τις ευθύνες μιας κακής κυβέρνησης. Μια καλή Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν ξέρω πότε θεωρείται καλή από τους αντιπάλους της. Αν είναι καλή και το παραδέχονται γιατί δεν προσχωρούν; Αν είναι κακή η Αξιωματική Αντιπολίτευση, γιατί να έχουν έγνοια να είναι καλή, αφού κυβερνάνε και άρα δεν την έχουν στα πόδια τους; Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ δεν είναι ούτε μια καλή, ούτε μια κακή αντιπολίτευση. Είναι η δεύτερη πολιτική δύναμη στην χώρα και σε ταυτοτικό σταυροδρόμι. Λογικό. Κυβέρνησε σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο. Τα κατάφερε εν μέσω αντιφάσεων και δυσκολιών. Πέρασε στα έδρανα της αντιπολίτευσης, με μια Συμφωνία των Πρεσπών στα χέρια και με 37 δις πλεόνασμα να παραδίδεται στον επόμενο ένοικο του Μεγάρου Μαξίμου. Κι όμως. Το αντισύριζα ρεύμα είναι κραταιό ακόμη. Τα στελέχη του συριζα δεν έχουν μιλήσει θαρρετά στον κόσμο για όσα κατάφεραν. Η κουβέντα αντί να είναι τους 2021, είναι του 2015. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια μετέωρη αντιπολίτευση. Που μέσα της παλεύουν δύο ψυχές. Ο σοσιαλδημοκράτης και ο ριζοσπάστης. Ο Κατσιφάρας και ο Μπανιάς. Το ερώτημα δεν είναι ποια ψυχή θα επιλέξει. Το ερώτημα είναι, με πόση πειστικότητα θα μιλήσει γι’ αυτό που θα διαλέξει.