in ,

Οι άνθρωποι της υπαίθρου στο δρόμο του αγώνα για το ψωμί και το δίκιο.

γράφει ο Μπάμπης Πεσλής


Ο αγροτικός κόσμος για μια χρονιά ακόμα οδηγούμενος απ’ τα χρόνια προβλήματα και τα οικονομικά αδιέξοδα, καταφεύγει στον μόνο τρόπο που έχει να αντιδράσει.

Στην οργανωμένη πάλη με αποκλεισμούς οδικών αρτηριών και συλλαλητήρια με παραστάσεις
διαμαρτυρίας προς τους μεγαλόσχημους αυτού του τόπου που τάζουν αλλά δεν τηρούν, που ορίζουν τους κανόνες και ‘’ ζητούν να διαφεντέψουν τη μοίρα μας με
τη δική μας γη και το νερό.’’

Συσπειρωνόμαστε στα μπλόκα πενθώντας για τους συναδέλφους που κατά χιλιάδες κάθε χρόνο φεύγουν απ’ το επάγγελμα, που εξορίζονται σε ξένες πατρίδεςμαφήνοντας σπίτια άδεια κελύφη και χωριάφαντάσματα.

Πενθούμε για τις οικογένειες που χωρίζουν μη αντέχοντας τη ντροπή της ένδειας , πενθούμε για τη ζωή μας που ‘’περνάει και χάνεται’’ θυσία στο βωμό του κέρδους, που τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και οι κυβερνήσεις που τα υπηρετούν βάζουν πάνω απ’ τον άνθρωπο.

Στο έλεος των ασθενειών φυτών και ζώων, των φυσικών καταστροφών , των εμποροβιομηχανικών
κυκλωμάτων αλλά κυρίως των πολιτικών λιτότητας η επιβίωση είναι λαχείο και δυστυχώς η τύχη δεν
περισσεύει.

Στέλνουμε ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση και στο ‘’ιερατείο’’ των Βρυξελλών. Υπάρχουμε, σε πείσμα των καιρών, και διεκδικούμε. Να ζήσουμε. Να ελπίσουμε. Να χαρούμε. Να αγαπήσουμε.

Απλά καθημερινά όνειρα που μας απαγορεύουν να γευτούμε. Αυτοί που μιλάνε για ειρήνη και εμπορεύονται τον πόλεμο. Που στέκονται στη ‘’σωστή πλευρά της ιστορίας’’ και μας απομυζούν για να χρηματοδοτήσουν τις σφαγές στα ουκρανικά πεδία των μαχών και τη μισθοδοσία του κρατικού μηχανισμού του φασιστικού καθεστώτος Ζελένσκι.

Αυτοί που αποκρύπτουν ότι οι καταναλωτικές συνήθειες αλλά και επενδύσεις του πλουσιότερου 10%
του πλανήτη ευθύνεται για το 52% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και στέλνουν τον λογαριασμό της κλιματικής αλλαγής στην πλέμπα, με συστάσεις για αγρανάπαυση εκτάσεων, μείωση της κτηνοτροφίας, περιορισμούς στην χρήση αγροτικού πετρελαίου άρα υψηλή φορολογία ως αποτρεπτικό μέτρο. Φαίνεται πως οι πορδές των αγελάδων και των αιγοπροβάτων ρυπαίνουν περισσότερο απ’ τις καμινάδες των βιομηχανιών.

Αυτοί, που θεωρούν πως κυβερνούν αυτή τη χώρα, επιδοτούν τις τράπεζες με δισεκατομμύρια για να τις κρατήσουν όρθιες, χαρίζουν τις οδούς ταχείας κυκλοφορίας στους ‘’εθνικούς’’ μας εργολάβους καθώς και τη διαχείριση των σκουπιδιών με ρήτρες ‘’εγγυημένης ποσότητας’’ παρακαλώ, επικαλούνται όμως την ‘’ελεύθερη οικονομία’’ για να αρνηθούν να
ικανοποιήσουν τα πιο σημαντικά αιτήματα των αγροτικών κινητοποιήσεων, δηλαδή την επιδότηση του κόστους παραγωγής και κατώτατες εγγυημένες τιμές των προϊόντων που θα εξασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης στον αγρότη.

Αφορολόγητο πετρέλαιο υπάρχει μόνο για τους ‘’φουκαράδες’’ εφοπλιστές αλλά
όχι για αυτούς που ‘’ματώνουν’’ τη μάνα γη. Εθνικός σχεδιασμός υπάρχει σε βαθμό παροξυσμού για τις ΑΠΕ έτσι που στα χωράφια υψηλής παραγωγικότητας ‘’σπέρνονται’’ φωτοβολταϊκά και στις βουνοκορφές ‘’φυτεύονται’’ ανεμογεννήτριες, αλλά στερείται η χώρα εθνικής στρατηγικής για την διατροφική αυτάρκεια στα βασικά είδη διατροφής και σχεδίου συγκράτησης των τιμών των τροφίμων.

Ο λαός στενάζει στα σούπερ μάρκετ και στις λαϊκές, οι Ελλαδέμποροι τρίβουν με ικανοποίηση τα χέρια τους.

Ερχόμαστε από πολύ μακριά κι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να βαδίσουμε. Ερχόμαστε απ’ την Άρτα του 1882 και την πρώτη εξέγερση των κολίγων. Ερχόμαστε απ’ το Κιλερέρ.

Ερχόμαστε απ’ τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια ’80-’90. Δεν είμαστε οι παρίες της κοινωνίας, είμαστε ο τροφοδότης της. Δεν ζητάμε προνόμια σε βάρος των υπολοίπων, παρά να αμείβεται ο κόπος μας και να αποζημιώνεται η παραγωγή μας απ’ όλους τους φυσικούς κινδύνους. Αυτό σημαίνει αναθεώρηση του κανονισμού του ΕΛΓΑ με γενναία χρηματοδότηση και στελέχωση των υπηρεσιών του, καθώς και διασφάλιση του κρατικού και δημόσιου χαρακτήρα του.

Κατηγορηθήκαμε ως κομματικά υποκινούμενοι. Ναι είναι αλήθεια. Πέρα απ’ την απελπισία ,το κόμμα που κυβερνάει με την ανάλγητη στάση του μας έβγαλε στο δρόμο και δεν θα φρονιμέψουμε αν δε σταματήσουμε τα σχέδια ξεκληρίσματος της κοινής αγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής ένωσης, που στόχο έχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής
τροφίμων σε λίγα χέρια.

‘’Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτω απ’ τα ξένα
βήματα’’

Ο Μπάμπης Πεσλής είναι μέλος της διοίκησης της ομοσπονδίας αγροτικών συλλόγων
Ν.Άρτας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *