Το έγκλημα στα Τέμπη ανέδειξε με τραγικό τρόπο την αξία του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών.
Με νωπή ακόμη την τραγωδία και με απίστευτο κυνισμό η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει τη γραμμή αποφασιστικής προώθησης της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών.
Κατέθεσε στη βουλή την 1η Μαρτίου, τη μέρα που ο λαός βρέθηκε αντιμέτωπος με το συγκλονιστικό έγκλημα στα Τέμπη και τη θυσία 57 ανθρώπων, κυρίως νέων, στο βωμό της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών, πολυνομοσχέδιο το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την προώθηση της ιδιωτικοποίησης του νερού.
Προβλέπει τη “Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων» ((Ρ.Α.Α.Ε.Υ) διευρύνοντας το αντικείμενο της ρυθμιστικής αρχής της ενέργειας με τις υπηρεσίες ύδατος και διαχείρισης αστικών αποβλήτων».
Η ενέργεια αυτή είναι το πρώτο βήμα σε μια αποφασιστική διαδικασία ιδιωτικοποίησης του νερού.
Οι ρυθμιστικές Αρχές, όπως προβλέπεται από τις κατευθύνσεις της Ε. Ε., ιδρύονται και αποσκοπούν στην ρύθμιση των αγορών που απελευθερώνονται λόγω των ιδιωτικοποιήσεων. Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) που έχει την ευθύνη για την αγορά της ενέργειας, έχουμε δει όλοι τι φέρνει ο «ρυθμιστικός» της ρόλος με τη δυσβάσταχτη «ρήτρα αναπροσαρμογής», ώστε να εξασφαλίζει την ιδιωτικοποίηση και «εύρυθμη» λειτουργία της αγοράς της ενέργειας.
Οι εργαζόμενοι και ο φτωχός λαός βιώνουμε στις τσέπες μας τις υπέρογκες αυξήσεις σε ρεύμα και φυσικό αέριο. Οι επιχειρηματίες πάροχοι, συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ απολαμβάνουν την εκτίναξη της κερδοφορίας τους.
Αλλά και μια άλλη λιγότερο γνωστή αλλά τραγικά επίκαιρη ρυθμιστική αρχή έχει το δικό της ρόλο.
Η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ) ιδρύθηκε το 2010, όταν ο ΟΣΕ είχε κοπεί σε κομμάτια και σχεδιαζόταν η ιδιωτικοποίηση του τμήματος που θα απέδιδε κέρδη στον «επενδυτή» για να έρθει το ξεπούλημα μερικά χρόνια αργότερα.
Η προσπάθεια της ψήφισης του νομοσχεδίου είναι ένα ακόμη κομμάτι σε ένα παζλ κινήσεων που στοχεύουν στη δημιουργία αγοράς νερού. Έχουν προηγηθεί η προσπάθεια να δώσει σε ιδιώτες, μέσω ΣΔΙΤ (Σύμπραξης Ιδιωτικού και Δημοσίου Τομέα) το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα της Αττικής, την ακύρωση με νόμο (Ιούλιος 2022) της απόφασης του ΣΤΕ που κατοχύρωνε το δημόσιο έλεγχο στο νερό και απαιτούσε την επιστροφή των μετοχών της ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ, που είχαν μεταβιβαστεί στο Υπερταμείο το 2016, πίσω στο Δημόσιο.
Η κυβέρνηση κάτω από τις καθολικές αντιδράσεις προσπαθεί να ισχυριστεί ότι το νερό δεν θα ιδιωτικοποιηθεί διαβεβαιώνοντας στη συνάντηση με την ΚΕΔΕ και τις ΔΕΥΑ πως μόνο οι ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ θα κάνουν συμβάσεις με ιδιώτες παρόχους. Αν αυτό δεν είναι εισαγωγή του Νερού στην “αγορά” για το 60% και πάνω του πληθυσμού της χώρας, τότε τι είναι;
Το Νερό δεν είναι εμπόρευμα. Είναι το πιο πολύτιμο φυσικό αγαθό για την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπου και κάθε ζωής στη γη. Αγαθό που γίνεται όλο και σπανιότερο στην εποχή ενός καπιταλισμού που λεηλατεί και εμπορευματοποιεί τους φυσικούς πόρους οδηγώντας στις εφιαλτικές καταστάσεις της κλιματικής κρίσης.
Το Νερό δεν μπορεί να μπει υπό τη ρύθμιση καμιάς αρχής που λογοδοτεί μόνο στον εαυτό της. Το Σύνταγμα, αν και έχει γίνει κουρελόχαρτο μετά το 2010, δεν επιτρέπει να βρεθεί το Νερό έξω από δημόσιο έλεγχο. Ακόμη και το ΣτΕ, που μόνο υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και της πραγματικής προστασίας του περιβάλλοντος δεν αποφασίζει το τελευταίο διάστημα, με επανειλημμένες αποφάσεις έχει βάλει εμπόδια στις άμεσες ή έμμεσες προσπάθειες των κυβερνήσεων να ιδιωτικοποιήσουν το Νερό. Ενώ, την αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο δήλωσαν η ΄Ενωση Διοικητικών Δικαστών. Τα σωματεία εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ καταγγέλλουν και προειδοποιούν για τις επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης του νερού.
Το νερό θα γίνει ακριβό σαν το ρεύμα σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση οξύνεται και οι χαμηλοί μισθοί – λαϊκά εισοδήματα λεηλατούνται από την ακρίβεια που αυξάνεται συνεχώς. Η διαχείρισή του κύκλου του Νερού είναι κεφαλαιώδες ζήτημα για την ασφάλεια της υγείας του πληθυσμού της χώρας. Είναι κεφαλαιώδες ζήτημα για τον αγροτικό τομέα και τα διατροφικά αγαθά. Είναι κεφαλαιώδες περιβαλλοντικό ζήτημα.
Ο λαός με τραγικό τρόπο συνειδητοποίησε βαθύτερα αυτό που φωνάζει στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη: Οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν. Δεν μπορεί να παραδώσει στα κερδοσκοπικά συμφέροντα, το Νερό, το παρόν και το μέλλον της ζωής και δεν θα το κάνει.
Ενώ η ιδιωτικοποίηση του νερού σε μια σειρά μεγάλες πόλεις (Παρίσι, Βερολίνο κ.α.) είχε τόσο τραγικά αποτελέσματα που τα τελευταία χρόνο διαμορφώνεται μια τάση επαναφοράς τους στο δημόσιο.
Υπερασπιζόμαστε το κοινωνικό αγαθό του Νερού. Με μαζικούς εργατικούς-λαϊκούς αγώνες, μαζί με τους κατοίκους σε κάθε γωνιά του τόπου, τους εργαζόμενους στις εταιρείες ύδρευσης και στις ΔΕΥΑ αλλά και με τους αγρότες για το νερό άρδευσης.
Απαιτούμε :
• Άμεση απόσυρση του απαράδεκτου πολυνομοσχέδιου. Έξω οι ιδιωτικές εταιρείες από τον κύκλο του Νερού.
• Μόνο στο δημόσιο όλος ο κύκλος του νερού, διαχείρισή του για τις λαϊκές ανάγκες με κοινωνικό – εργατικό έλεγχο. Απέναντι στη λογική του ιδιωτικού καπιταλιστικού κέρδους, προβάλλουμε την ανάγκη του δημόσιου κοινωνικού οφέλους.
• Πραγματική οικονομική στήριξη των ΔΕΥΑ που συσσώρευσαν χρέη άνω των 120 εκατ. ευρώ λόγω του υπέρογκου ενεργειακού κόστους. Κατάργηση του ΦΠΑ – μείωση των τιμών στα τιμολόγια που είναι μόνο οικιακά.
• Καμία αύξηση στην τιμή του νερού, δραστική μείωση των τιμολογίων, καμία διακοπή νερού στα λαϊκά νοικοκυριά.
η δημοτική κίνηση
ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ για τα χωριά και τη πόλη της Πρέβεζας